سیزده‌به‌در موجب افزایش سرمایه های اجتماعی می شود/ توسعه اقتصادی با نشاط و شادی ممکن است

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ سیزده را بسیاری از مردم ایران عدد نحسی می‌دانند که در هر بخشی از زندگی با آن مواجه شوند سعی بر کنار زدن آن دارند. با این حال اما ما هر ساله در سیزدهمین روز فرودین همزمان با پایان تعطیلات نوروزی این روز را فرصتی برای آشتی با طبیعت می‌دانیم. این روز باستانی یکی از مهمترین روزهای تاریخی ماست که قدمتی هزارساله دارد. در این روز رسم های مختلفی مثل سبزه گره زدن، تفرج در طبیعت، خوردن آش رشته و کاهو سکنجبین توسط مردم انجام می شود.

علاقه ایرانیان به آئین و رسومات ملی و مذهبی باعث شده که با وجود مشکلات اقتصادی و اجتماعی که چند سالی است گریبان آنها را گرفته است اما از انجام این رسومات پا پس نکشند و این آئین را فرصتی برای تمدد اعصاب و آرامش در کنار خانواده و دوستان ببینند. سیزده به در سال نو نیز مهلتی است تا نحصی سیزده به در شود و مردم بعد از گذراند این 13 روز با آرامشی بیشتر به کار و زندگی روزمره خود بازگردند.

اهمیت سیزده به در اما تنها محدود به انجام شدن رسومات ملی نیست و می‌تواند تاثیراتی بر جامعه نیز داشته باشد؛ چه آنکه عموم رسومات ما بر پایه نزدیک‌تر شدن مردم به همدیگر و ایجاد نشاط و امید و در جامعه طی ادوار مختلف شکل گرفته‌اند.

در این باره امان‌الله قرایی‌مقدم، جامعه شناس به خبرنگار برنا گفت: سرمایه اجتماعی امروزه مهمترین سرمایه هر اجتماعی است. درباره اهمیت سرمایه اجتماعی جامعه شناسان بزرگ و مشهور جهان مقالات و کتب متعددی نگاشته‌اند و رشد سرمایه‌های اجتماعی بدون شک منجر به توسعه اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی خواهد شد.

وی با اشاره به اهمیت آداب و رسوم ملی و مذهبی تاکید کرد: اگر ما آداب و رسوم ملی و مذهبی نداشته باشیم یا در انجام و پیگیری آنها اهتمام کافی نورزیم قطعا مانع افزایش این سرمایه اجتماعی در کشور خواهیم شد.

این جامعه‌شناس در ادامه با تاکید بر اینکه جشن سیزده به در قدمتی تاریخی و کهن دارد، گفت: برگزاری مراسم سیزده به در نقش زیادی در بارور کردن و نگهداری از سرمایه اجتماعی به عنوان یک عنصر دارد. ما در دوران باستان در هر ماهی حداقل یک روز جشن داشته‌ایم. نیمی از ماه فروردین جشن و نشاط و سور و سات بوده است. بنابراین سیزده به در یکی از جشن های قدیمی ماست که مردم توجه ویژه ای به آن داشته اند.

وی ادامه داد: در ایران باستان جشن های ملی از جمله سیزده به در برای ایجاد نشاط و شادی برگزار می شده است. این مراسم امروزه نیز می تواند شادی و نشاط را به درون جامعه تزریق می کنند.

این جامعه‌شناس در ادامه گفت: بر اساس تحقیقاتی که روی شادی و نشاط انجام شده است نشاط موجب بازدهی بیشتر کار، همبستگی، جلوگیری از آسیب های اجتماعی و مشکلات بسیار دیگری می شود. بنابراین می‌توان گفت از نظر جامعه شناسی برگزاری سیزده به در اهمیت زیادی دارد و از طرفی هم باعث امید بیشتر در جامعه می شود.

قرایی‌مقدم با تاکید بر اینکه این جشن بسیار مهم است و ما هرچه بیشتر باید به آداب آن توجه کنیم، عنوان کرد: سبزه گره زدن یکی از آداب مهم این روز است و بر اساس تحقیقاتی که صورت گرفته است این کار باعث انرژی گرفتن از زمین و ایجاد نشاط می‌شود. از همین رو روستائیان نشاط بیشتری نسبت به شهرنشینان دارند چراکه ارتباط بیشتر و نزدیکتری با زمین دارند و این انرژی را هر روزه دریافت کنند.

وی در پایان گفت: برگزاری هر چه باشکوه‌تر سیزده‌به‌در انسجام بیشتری در بین مردم ایجاد می‌کند و باعث افزایش سرمایه اجتماعی در جامعه می‌شود و در نتیجه ما می‌توانیم مراحل توسعه و پیشرفت را سریع‌تر طی کنیم.

آیندگان نیز باید سیزده‌به‌در داشته باشند

گفتنی است که در روز سیزده‌به‌در عموم مردم در طبیعت به سر می‌برند و این طبیعت بدون شک منبع لایزالی نیست که بتوان به راحتی به آن آسیب زد و از تامین مجدد آن آسوده خاطر بود. به دلیل اهمیت حفظ آئین سنتی و ملی و انتقال آن به نسل‌های بعدی باید توجه داشت که آیندگان کشور نیز برای انجام رسم سیزده به در نیازمند به طبیعت هستند؛ بنابراین باید ضمن وقت گذراندن در طبیعت زیبا و سبز ایران در مراقبت از آن کوشید. نحسی سیزده‌به‌در زمانی دامان ما را می‌گیرد که به طبیعت‌مان آسیب وارد کرده و با زباله‌های رها شده و آتش‌هایمان آن را آزار دهیم.