ترکش‌های دنیای مردانه بر فضای حرفه‌ای زنان

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ با اینکه سال‌های زیادی است که زنان از محیط خانه خارج شده‌اند و وارد محیط‌های شغلی شده‌اند و توانسته‌اند شایستگی‌های خود را در این زمینه نشان دهند ولی هنوز هم رفتاری که با زنان در این محیط‌ها می شود منصفانه نیست.

زنان در محیط‌های شغلی با آزارهای مختلفی مواجه می‌شوند که ابعاد مختلف جسمی، روانی، جنسی و اجتماعی را شامل می‌شوند.

آزار به زنان نزدیک‌تر از آن است که فکرش را هم بکنند، به حدی که گاهی حتی خودشان هم ممکن است ندانند که چیزی که از آن آزرده خاطر شده اند یک آزار بوده است. آزاری که جامعه مردسالار به زنانی وارد می کند که مطابق استانداردهایش پیش نمی روند.

مرضیه مشتاقی، روانشناس در مورد آزارهایی که زنان در محیط های کاری می بینند به برنا می گوید: «نگاه هایی که به زنان در محیط های کاری در کشور ما می شود بیشتر نگاه جنسیتی است، تا نگاه انسانی. این مسئله زمینه را برای هر گونه رفتار نادرستی با زنان باز می کند. این نگاه فیزیکی به زنان باعث می شود که عملکرد و تخصص آنها نادیده گرفته شود. چون نگاه جنسیتی در کشور ما غالب است. وقتی مردان در بسیاری از زمینه‌ها به مشکل می‌خورند، اولین چیزی که پررنگ می‌کنند جنسیت زنان است. این تبعیض‌هایی که بر اساس جنسیت هستند، می توانند مواردی نظیر ساعت کاری، نوع کار و دستمزد را شامل شوند.»

وی وضعیت زنان در محیط‌های کاری سایر کشورها را اینگونه شرح می‌کند: «در بعضی از کشورهای پیشرفته شرایط به صورتی است که صاحبان کار را موظف کرده اند که در آگهی‌های استخدام خود نگویند کارمند زن می‌خواهند و اگر کسی در آگهی خود چنین چیزی را بنویسد  جریمه می‌شود. استدلال آنها این است که در استخدام افراد نباید جنسیت  ملاک قرار گیرد تا زن و مرد شانس یکسانی برای تصدی شغل‌ها داشته باشند و نگاه به تخصص آنها باشد. این نگاه جنسیتی به زنان در محیط های کار بیشتر در کشورهای در حال توسعه وجود دارد. آزارهای مختلفی که زنان در محیط های کاری می بینند به زمینه فرهنگی و تربیتی جامعه  باز می گردد.»

مشتاقی با بیان اینکه آزارهایی که در محیط کار وجود دارند، امنیت را از زنان می گیرند، می افزاید: «امنیت مهمترین چیزی است که انسان با آن می تواند دوام بیاورد و زندگی کند. این مسئله به حدی اهمیت دارد که حتی در طبقه بندی های روان هم به آن اشاره شده است. بر طبق این طبقه بندی ها مهمترین نیازهای انسان در ابتدا نیازهای فیزیولوژیکی و سپس امنیت است. وقتی نگاه به زنان در محیط های کاری جنسیتی باشد، آنها احساس امنیتشان را از دست می دهند. اگر زنان در محیط های کاری احساس امنیت نکنند در سایر بخش های روان؛ آرامش خود را از دست می دهند و احساس خوبی نخواهند داشت. ترکش های این مسئله به امنیت شغلی و مراحل دیگر زندگی زنان رسیده است.»

این روانشناس با بیان اینکه برای رفع این مشکل باید سه اقدام اساسی انجام داد، تصریح می کند: «یکی از اقدامات این است که توانمندی های زنان را افزایش داد. مورد بعدی آگاهی زنان از توانمندی هایی است که دارند و در پایان باید آموزش همگانی را  در جامعه  افزایش داد تا از این طریق از آزارهایی که به زنان در محیط های کاری وارد می شود کاسته شود و زنان بتوانند با امنیت بیشتری در محیط های شغلی شان حاضر شوند.»