به گزارش گروه اجتماعی برنا؛ تعیین موقعیت در فضا آن هم نسبت به دیگر اجرام آسمانی کار ساده است. خوشبختاننه ستاره ها موقعیت ثابتی در آسمان دارند و فضاپیماها میتوانند با اتصال یک خط فرضی از ستاره ها به دیگر اجرام آسمانی و موقعیت خودشان محل دقیق حضورشان را مشخص نمایند.
اما این کار زحمت زیادی دارند. اینجا روی زمین بشر سالهاست که از این دردسرها راحت شده و حالا برای اینکه بداند دقیقا در کدام نقطه از زمین حضور دارد (آن هم با اختلاف تنها چندمتر) از GPS استفاده میکند.
در واقع ما با ایجاد ستاره های ثابت مخصوص به خودمان (یعنی همان ماهواره هایی که در مدار پایینی زمین قرار دارند) به صورت مستمر سیگنال هایی را از آنها دریافت می کنیم و امکان تشخیص موقعیت را برای گجت های مورد استفاده مان فراهم میکنیم.
البته فضانوردان نمی توانند موبایل های خود را به فضا ببرند. از طرفی این دستگاه ها طوری کالیبره شده اند که سیگنال ها را از ماهواره های موجود در مدار زمین بگیرند و محاسبات لازم را براساس موقعیت آنها انجام دهند. زمانی که طول می کشد یک سیگنال از این ماهواره ها به زمین برسد کسری از ثانیه است در حالی که روی سطح ماه این زمان به یک ثانیه و نیم افزایش می یابد. این رقم شاید درنگاه نخست چندان زیاد به نظر نرسد اما بر نحوه ساخت سیستم های دریافت کننده سیگنال اثر می گذارد.
با در نظر داشتن همین مساله تیمی از محققان ناسا مشغول توسعه نوعی کامپیوتر مسیریابی جدید هستند که از یک آنتن قدرتمند و ساعت بسیار دقیق بهره می گیرد و برتری های زیادی نسبت به سیستم GPS فضایی NavCube دارد.
در واقع محققان ناسا می خواهند به جای تکیه بر شبکه سیستم های اندازه گیری زمینی و ماهواره ای این سازمان (که داده ها را با فضاپیما تبادل می کند و پهنای باند و انرژی بسیار ارزشمند آن را مصرف میکند) از GPS در ماموریت های خود استفاده کنند.
ناسا ابراز امیدواری کرده که سخت افزار lunar NavCube را تا پایان امسال می سازد و بعد در یکی از پروازها به ماه آن را آزمایش خواهد کرد.