بامزه های فضای مجازی در تلویزیون عیار سنجی می شوند!

 دو شب پیش و همزمان با با پخش مسابقه رده بندی کوپه آمریکا با تعجب بسیار شاهد این بودیم که عباس قانع گزارش این مسابقه مهم را برعهده دارد. این درحالیست که چندی پیش در گزارشی به این مهم پرداختیم که آیا حضور چهره های معروف فضای مجازی در صفحات اجتماعی در رسانه ملی می تواند مفید باشد یا خیر؟ به این نکته رسیدیم که شرط موفقیت در پرمخاطب ترین رسانه موجود یعنی تلویزیون شناخت چارچوب، قواعد و پارامترهایی است که قطعا با هر رسانه دیگری متفاوت است.

عباس قانع پریشب در حین گزارش مسابقه رده بندی جام کوپه امریکا نشان داد اگرچه در دادن هیجان کاذب به گزارش می تواند توانمند باشد و با همین فرمول جزء پربازدیدهای شبکه مجازی محسوب می شود اما قاعده در رسانه ملی و گزارش یک مسابقه فوتبال در حد و اندازه های دو تیم آرژانتین و شیلی قصه ای متفاوت دارد.

در حقیقت نیاز است گوینده یا گزارشگر فوتبال انرژی و هیجان خارج از لحظات حساس بازی را در طول مسابقه تقسیم کند تا بیننده تلویزیونی با یک گزارش مونوتن و تخت و خسته کننده طرف نباشد.

در روزهایی که مخاطب تلویزیونی به خصوص در عرصه ورزش با اطلاعات کامل پای رسانه می نشیند و با شناخت کامل از لحظه لحظه مسابقه، بازیکنان تیم ها، ستاره ها و اتفاقات و جهش های یک بازی حساس دیدن یک فوتبال را دنبال می کند بدیهی است که بایستی یک مسابقه فوتبال با مدیریت کامل از دقیقه یک تا نود از سوی گزارشگر؛ تحلیل، بررسی و گزارش شود و قرار نیست برای ایجاد هیجان های بی دلیل دست به دامن دیالوگ هایی بی ربط، جملات خارج از عرف رسانه و اصطلاحات استادیومی برویم تا با این حربه تماشاگرمان را درگیر کنیم.

اگر به کارنامه بزرگان گزارش از مرحوم عطاءالله بهمنش، مرحوم بهرام شفیع، جهانگیر کوثری، عباس بهروان تا جواد خیابانی و عادل فردوسی پور و مزدک میرزایی و دیگر گزارشگران نسل جدید نگاهی جدی داشته باشیم متوجه خواهیم شد که هر یک در مدیریت گزارش یک مسابقه فوتبال تکنیک و حربه هایی داشتند و دارند که در جذابیت یک مسابقه تاثیر بسیاری داشته است.

شاید در میان اسامی بالا اگر یکی بیش از دیگران درخشیده است تنها به این دلیل بوده است که ایجاد هیجان کاذب یا خرج کردن اطلاعات بی ربط حین گزارش  را از سرفصل کارش خارج کرده و گزارش مسابقه با جزئیات و ارائه اطلاعات لازم حین مسابقه و صداقت در گویش را مدنظر داشته است. صداقت در گویش دقیقا همان نکته ای است که تماشاگر باهوش و حساس امروز به خوبی آن را متوجه می شود و  به سرعت با گزارشگر همراه می شود و در میان این افراد هم داشته و داریم گزارشگرانی را که مخاطب ترجیح می دهد صدای گیرنده را به شکل کامل بسته و مسابقه را بدون شنیدن گزارش دنبال کند.