ابوالفضل جلیلی، کارگردان سینما، در گفتوگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: برای برگزاری یک جشن یا جشنواره باید در وهله اول به این نتیجه برسیم که آیا ما جشنوارهای داخلی میخواهیم یا جشنوارهای بینالمللی و بعد از مشخص شدن میتوان درباره این موضوع بحث و آسیبشناسی کرد.
جلیلی خاطرنشان کرد: یک جشنواره بینالمللی اهدافی مشخص دارد که به عنوان مثال یکی از این اهداف میتواند معرفی سینمای ایران به سینماگران و مردم جهان باشد که ما برخی حرفهای بینالمللیمان را در این جشنوارهها میتوانیم بیان کنیم. به عنوان مثال اگر من در جایگاه فردی تصمیمگیرنده قرار بگیرم و بخواهم جشنوارهای برگزار کنم به ایدئولوژیام نگاه میکنم و مثلاً تصمیم دارم امام زمان (عج) را در جشنوارهام مطرح کنم و درباره آن اطلاعاتی به مهمانانم که افراد خارجی هستند بدهم، اگر این اتفاق به خوبی رخ دهد، این مسأله انتقال پیدا میکند و مردم جهان با امام زمان (عج) آشنا شده و با توجه به اشتراکاتی که در ادیان درباره منجی وجود دارد میتوان از این طریق چنین مسألهای اسلامی را در جهان مطرح کرد.
وی افزود: اما متأسفانه در سینمای ما وضعیت بهگونه دیگری است. ما بیشتر در جشنوارههایمان به منافع جناحی فکر میکنیم و اگر هم بخواهیم مسألهای را مطرح کنیم با شعار در سطحیترین شکل ممکن به گونهای مسألهمان را مطرح میکنیم که حتی مردم خودمان نیز با آن ارتباط برقرار نمیکنند در حالیکه در دیگر نقاط دنیا اینگونه نیست و بیش از اینکه شعار داده شود به نحوه بیان موضوع نیز فکر میشود. مثلاً شاید کمتر کسی بداند که کشورهای اروپایی نیز به شدت با سیاستهای آمریکا مشکل دارند و میبینیم که در فرانسه از نوشابه کوکاکولا استفاده نمیکنند چراکه این نوشابه، محصولی آمریکایی است. کشورهای پیشرفته تنها شعار نمیدهند و شعارهایشان را عملی میکنند.
این کارگردان در ادامه گفت: برای برگزاری یک جشنواره، اهداف و مسائل باید مورد بررسی قرار گیرند ولی از آنجا که ما چنین کاری نمیکنیم معمولاً در برگزاری جشن یا جشنوارهمان سرگردان میمانیم. از طرفی برگزاری یک جشنواره جهانی برای ما چندان امکانپذیر نیست، ما نمیتوانیم فیلمهای خوب را بدون سانسور و در نظر گرفتن محتوای آنها بپذیریم پس بهتر است جشنواره بینالمللی اسلامی برگزار کنیم و فیلمهایی که در این حوزه قرار میگیرند را اگر آثار مناسبی و خوبی هستند بپذیریم. در یک جشنواره جهانی بهتر است فیلمهای کشور برگزارکننده با نگاهی تبعیضآمیز بیش از دیگر فیلمها مورد توجه قرار نگیرند. به نظر من جشنواره فیلم فجر تنها باید در حوزه بینالمللی با رعایت همه سیاستهای حرفهای برگزار شود و بخش ملی را حذف کرده و به جشنهایی مثل جشن خانه سینما و جشن حافظ سپرد.
کارگردان فیلم سینمایی «دت یعنی دختر» اظهار داشت: ما باید یک جشن یا جشنواره قدرتمند، تأثیرگذار و مهم داشته باشیم و این مهم با برگزاری متعدد جشنوارهها به وقوع نمیپیوند. ما میتوانیم با داشتن یک جشنواره جهانی معتبر پیامها و مفاهیم انسانیمان را مطرح کنیم. بهتر است جشنوارههای داخلیمان که معمولاً شرکتکنندهها بر سر جایزه و مسائل جناحی دعوا میکنند مهمان خارجی نداشته باشد تا آبرویمان جلوی این مهمانها نرود.
وی افزود: ما جشنوارههای اضافی و آسیبزننده زیادی داریم که امیدوارم هر چه زودتر این جشنوارهها تعطیل شوند و به فکر یک رویداد تأثیرگذار باشیم. به همان میزان که جشنوارههای سینماییمان زیاد هستند جشنوارههای تجسمی و موسیقی نداریم و مشخص است که برگزاری جشنوارهها برای پیشبرد اهداف فرهنگی نیست. با وجود اینکه بارها در جشنوارههای مختلف عنوان بینالمللی را دیدهایم اکثر فیلمسازانی که از جشنوارههای دیگر آمدهاند فیلمسازانی ضعیف هستند.
جلیلی در پایان گفت: اگر منافع جناحی را کنار بگذاریم شرایط ایدهآل برای برگزاری جشنوارهای جهانی و معتبر وجود دارد. ما هیچ محدودیتی در این زمینه نداریم. اگر ما بدون انحصارطلبی و با رویکردی دلسوزانه برای برگزاری یک جشنواره معتبر تلاش کنیم میتوان به برگزاری چنین جشنوارهای امیدوار بود و جشنهایی مثل جشن خانه سینما و حافظ میتوانند برای رقابتهای داخلی سینماگران کافی باشند.