چرا دلمان برای دزدها می سوزد؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ شما هم دل‌تان برای دزدها می‌سوزد؟! تا به حال شده از خبر دزدی برنج از انبار خانه همسایه تا کش رفتن پول‌های صندوق صدقات درخیابان و شاید از دستگیری یک دزد دست و پاچلفتی ناراحت شوید؟

آیا دزدی کردن همیشه هم بد نیست یا اینکه تصور می کنید همه دزدی ها که دزدی نیستند!؟

جالب است بدانید تعداد آدم‌هایی که دل‌شان برای دزدها می‌سوزد کم نیست البته تا وقتی که دزد به آن‌ها نزده باشد!

شاید تفکری که افراد را به دلسوزی از این آدم‌ها تشویق می‌کند قرار گرفتن فرد در موقعیت اقتصادی نامناسب است یا شاید نوعی خویشتن پنداری ناشناخته نسبت به دزدها داریم؛ اما واقعیت این است که دزدی به هردلیل و هرچقدر کوچک دزدی است و مغایر با قانون، عرف و اخلاق جامعه است.

سرقت و دزدی در شکل‌های مختلف همواره باعث آزارهای روانی و زیان‌های مادی شهروندان جامعه بوده است. دزدی چه کوچک و چه بزرگ، پنهان در قالب سرقت قرار می‌گیرد و خطرات و ناهنجاری‌های اجتماعی آن افراد را تهدید می‌کند.

البته عوامل بسیاری در ایجاد دزدی موثرند که می‌توان به فقر عاطفی، ناکامی، حسادت، راحت‌طلبی و تنبلی اجتماعی، تجربه‌های دوران کودکی،  خودنمایی و اقتصاد اشاره کرد.

در رابطه با بی‌تفاوتی مردم نسبت به دزدی‌هایی که در سطح شهر می شود با رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید:

تامین معاش مهمترین عامل دلسوزی برای دزدان

سیدحسن موسوی چلک با بیان اینکه دزدی این روزهای جامعه ما اغلب به دلیل مشکلات اقتصادی است گفت: سرقت بخش کوچکی از جرائمی که بر اثر فشارهای اقتصادی در جامعه به وجود می آید.

او ادامه داد: سرقت چند نوع دارد؛ سرقت خشن و مسلحانه و سرقت خرد و پنهان. در رابطه با سرقت خرد واکنش مردم بسیار متفاوت تر از واکنش‌شان نسبت به سرقت های مسلحانه است. در واقع دلسوزی زمانی اتفاق می افتد که فرد مورد زیان دزد را مجبور به این راه برای تامین معاش خود می بیند.

موسوی چلک با تاکید بر اینکه نیاز مالی بزرگترین عامل دزدی هایی است که دلسوزی های مردم را به همراه می آورد اضافه کرد: افزایش این نوع سرقت در هرجامعه ای به دلیل تنگ دستی مردم برای نیازهای اولیه خود است. در کشور ما نیز آمار سرقت های خرد بیانگر همین موضوع است.

او ادامه داد: به همین دلیل است که گاهی می بینیم مردم برای دزدان دل می سوزانند حتی در مواقعی که دزد به خود آن ها خسارت وارد کرده است.

بی تفاوتیم نه دزدپرور

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به اینکه مردم ما دزدی پروری نمی کنند گفت: هیچ کس در هیچ جامعه ای علاقه به پرورش دزد ندارد اما دلیل فرد دزد است که گاهی ما را به ترحم نسبت به او وادار می کند. طبیعتا مردم در مقابل دزدی که برای تامین نیاز آنی خود دست به دزدی می زند رئوف تر هستند.

او افزود: ناگفته نماند که سرقت جرم بوده و بازتاب رفتاری هر فرد نسبت به دزدی متفاوت است. اما به نظر می رسد افراد در مواردی که دزدی خفیف بوده و برای تامین نان است حقوق خود را نادیده می گیرند.

موسوی چلک با اشاره به این موضوع که دزدی به خودی خود یک ناهنجاری اجتماعی به شمار می‌رود ادامه داد: همه ما متوجه این آسیب می‌شویم اما شاید درگیر یک بی تفاوتی نسبت به موضوعات اطراف‌مان شده‌ایم که راهی هم برای حل آن پیدا نمی کنیم.

او در پایان عنوان کرد: متاسفانه به دلایل دشوار اقتصادی هر روز تعداد این افراد رو به افزایش است و راه کاری جز توجه بیشتر مسئولان وکاهش قیمت ها برای رفاه نسبی این قشر آسیب پذیر نداریم.