هنوز چشمان مردم ایران گرم خواب نشده بود که دولت آمریکا بامداد پنجشنبه محمد جواد ظریف را تحریم کرد.
"من وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران هستم" این جمله ای است که ظریف چند وقت پیش گفت و بامداد امروز دولت آمریکا با این استدلال که ظریف که سخنگوی جمهوری اسلامی در سراسر دنیاست او را به لیست تحریم هایش اضافه کرد!
تحریم ظریف یعنی خط بطلان به ادعای مذاکره آمریکا با ایران، دولتی که در چند ماه گذشته دائما درخواست مذاکره با ایران را داشت حالا با تحریم نفر اول دیپلماسی کشورمان ثابت کرد همه آن ادعاها کذب محض بود.
امروز دنیا حیرت زده از اقدام ترامپ قضاوت می کند که حق با ایران است یا آمریکا؟ حق با دولت ترامپ است یا با دولت روحانی؟ دولتی که شش سال قبل در ایران با رویکرد گفتگو و تعامل با جهان روی کار آمد و ظریف را به میز مذاکره با قدرت های بزرگ فرستاد و در تاریخی ترین مذاکرات قرن، پای برجام امضا انداخت، حالا می تواند ادعا کند برنده تمام عیار جنگ دیپلماتیک با آمریکاست. در طول تاریخ، هیچ کشوری تا این اندازه دولت آمریکا را مستاصل نکرده بود که از رهبری تا نیروی رسمی نظامی و از نهادهای اقتصادی تا نفر اول دیپلماسیش تحریم شوند و باز آمریکا در دنیا مهجور و تنها بماند. هرگز در تاریخ اتفاق نیافتاده بود که دولت آمریکا تا این اندازه حقیر شود برای بریدن صدای یک ملت، وزیر خارجه آن کشور را تحریم کند. این حقارت دولت آمریکا ماحصل تلاشی است که دیپلمات های دولت روحانی در شش سال گذشته به کار گرفتند و حالا در آغاز هفتمین سال خود، این چنین صدای حقانیت خود را از تریبون کاخ سفید به گوش دنیا می رسانند.
تردید نکنیم که جنگ دیپلماتیک با آمریکا را ایران برد و امروز دنیا قضاوت می کند همه ادعاهای مذاکره ترامپ و دولتش یک ادعای مسخره و از سر ضعف بود، دولتی که بزرگترین آرزویش داشتن عکس یادگاری با مقامات ایرانی است حالا حتی راه رسیدن به این عکس یادگاری را هم می بندد و با تحریم ظریف تلاش می کند صدای "سخنگوی رسمی جمهوری اسلامی در جهان" را خفه کنند و چه حقیرانه هم این کار را می کند غافل از اینکه صدای محمد جواد ظریف، رساتر از گذشته به گوش مردم جهان خواهد رسید.