به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ دکتر محمد روستا، عضو هیئت مدیره شرکت بازآفرینی شهری، در ابتدای این نشست با اشاره به مبحث حاشیه نشینی گفت: مناطق حاشیه ای شهر امروزه دیگر به عنوان سکونتگاه های غیر رسمی بخشی از بافت شهری اند و حتی در سال ۸۲ نیز مبحث حاشیه نشینی در قالب یک سند به تصویب دولت وقت رسید.
روستا با تاکید بر این موضوع که ما در ایران حاشیه نشینی نداریم بیان کرد: مسئله ای که وجود دارد این است که ما سکونت غیر رسمی داری و مدیریت شهری و دستگاه ها خدمانی نیز موظف اند خدمات لازم را افرادی که در این مناطق حضور دارند ارائه دهند. در حال حاضر ۳میلیون ۷۰۰ واحد به موضوع حاشیه نشینی اختصاص یافته و در حدود ۹ میلیون نفر جمعیت نیز این مناطق اسکان داده شده اند.
او ادامه داد: از دیرباز تا به امروز به دلیل اینکه پیش بینی های لازم در خصوص این مناطق و افراد ساکن صورت نگرفته شاهد هستیم که برنامه ریزی از سمت خود مردم انجام گرفته که آسیب های را تحت عنوان سکونت در سکونت گاههای غیر رسمی بروز پیدا کرده است.
عضو هیئت مدیره شرکت بازآفرینی شهری ادامه داد:
بیشتر افراد ساکن در این مناطق از میان گروه های کم درآمد اند که به شهر خدمات می دهند اما گستت عجیبی را با فضای شهری دارند و در اقتصاد ملی و شهری جایگاهی ندارند و فقط در مبحث آسیب های اجتماعی به آن ها پرداخته می شود.
محمد روستا بااشاره به میزان ۴.۶ترک تحصیل در این مناطق عنوان کرد: در این مناطق مبحثی که بیشتر از هر چیز دیگری سریعا شکل می گیرد این است که عدم دسترسی به برخی خدمات و زیرساخت ها باعث به وجود امدن پدیده های ناهنجار در این مناطق شده است.
این کارشناس در خصوص بافت مردم این مناطق نیز اظهار داشت: بافت جمعیتی این مناطق اغلب مهاجر و تهی دستان شهری هستند، که در ساختار اقتصادی شهرها دسترسی به خدمات ندارند و ترجیح می دهند در حاشیه شهر ها اسکان یابند تا میزان درآمد و تامین نیازها یکسان با یکدیگر باشد.
او در خصوص راهکار در این زمینه نیز عنوان کرد: باید به عنوان یک نوع نظام برنامه ریزی به این موضع نگاه کرد، راهکار این نیست که خدمات یک سویه و یک طرفه از سوی دولت ارائه شود بلکه باید تسهیل در امر دریافت خدمات برای آن ها انجام پذیرد.
روستا با هشدار این موضوع که این مناطق امکان دارد تبدیل به حیات خلوتی بشود برای انجام کارهای بزه تصریح کرد: باید مراقب ود و برنانه های جامعی را در این خصوص تدوین کرد و همچنین دانست که افراد ساکن در این مناطق انسان های شریفی هستند کخ فقط بر اساس فقر موجود در این مناطق حضور یافته اند و ناهنجاری ها را با خود به همراه ندارند.
در ادامه این نشست حسین ایمانی جاجرمی، جامعه شناس و استاد دانشگاه در خصوص عوامل حاشیه نشینی و اسکان عیر رسمی پرداخت و گفت: عوامل فراوانی در خصوص اسکان غیر رسمی تاثیر گذار است از جمله مبحثی مانند موجی گرانی مسکن که به صورت میانگین ۸ سال یکبار به وقوع می پیوندد، در این زمان افرادی که تا حدودی توانایی مالی دارند می توانند از منطقه ای به بخش های دیگر شهر تغییر مکان دهند، اما افرادی که در سطوح پایین تر شهر ها ساکن اند با به وجود آمدن موج گرانی مجبور اند به حاشیه شهر ها پناه ببرند،چون در حاشیه های شهر است که زمین ارزان تر و واحدهای مسکونی با قیمت پایین که متناسب با درآمد است پیدا می شود.
ایمانی جاجرمی در خصوص عدم اتخاذ سیاست های صحیح در رابطه تاسیس شهرها نیز خاطرنشان کرد: زمانی که از احداث شهرهای جدید سخن به میان می آوریم و بدون هیج هدف و برنامه ای دست به احداث آن ها زده ایم می بینیم هیچ کدام زیر ساخت های لازم را ندارند اما تاسیس شده اند و امروزه مملو از جمعیت اند.
او ادامه داد: همچنین متاسفانه شاهد هستیم که در گذشته روستاهایی در اطراف شهرهای بزرگ وجود داشتند که امروزه تبدیل به شهرهای بزرگی شده اند و جمعیت کثیری را در دل خود جای داده اند، در صورتیکه قبل از گسترش این فضاها برای تبدیل شدن به شهر، باید زیرساخت های لازم را ایجاد می کردنند اما به این شکل نبوده و حال تبدیل به مناطقی در حاشیه شهرهای بزرگ شده اند که به راحتی اسکان غیر رسمی را گسترش می دهد.