به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ تربیت را میتوان از جمله اصلیترین وظایف هر پدر و مادری دانست که در جامعه حضور دارند اما برای به وجود آمدن و اجرای صحیح روشهای تربیتی برای فرزندان نیاز است که بسترهایی فراهم شود.
جلال مرادی، روانشناس و پژوهشگر حوزه آینده پژوهی سلامت، در رابطه با مبحث تربیت کودک به خبرنگار برنا گفت: ورود به مباحث تربیتی کودک از زمانی شکل گرفت که روانشناسان و روانپزشکان تاکید کردند زیر ساختهای اصلی در دوران کودکی شکل میگیرد. پدر و مادرهایی که تصمیم به فرزندآوری میگیرند بالطبع آمادگی بهتری را نسبت به والدینی که اول بچهدار میشوند دارند و بعد از آن شروع به برنامهریزی میکنند دارند، بنابراین فرزندی که با تصمیم پدر و مادر به دنیا میآید در بدو تولد آمادگی بیشتری را برای حضور در یک دنیای امن دارد.
او در اشاره به بسترهای که میتواند باعث به وجود آمدن امنیت برای فرزند شود، گفت: اولین بستر خانواده امن و دارای آرامش برای مادر است که ضرورت وجود آن بیش از هرچیزی دیگر احساس میشود، یعنی از زمانی که مادر باردار است و تا زمانی که فرزند به دنیا خواهد آمد باید زمینهای فراهم شود که تحت هیچ شرایطی آرامش مادر برهم نخورد. متاسفانه اما شاهد هستیم برخی از این موارد مورد توجه قرار نمیگیرد برای مثال اطلاع رسانی کافی و خدمات تحت پوشش آگاهی رسانی در خصوص بارداری رعایت نمیشود. بُعد روانی زن باردار و مردی که قرار است پدر شود را در نظر نمیگیریم و بسیاری دیگر از این موارد که میتوان آسیبهای فراوانی را به همراه داشته باشد.
مرادی در ادامه با اشاره به مباحث اقتصادی درون خانواده به عنوان بستری دیگر در خصوص مبحث تربیت کودکان اظهار کرد: مشکلات اقتصادی میتواند احساس نامنی را درون خانواده به وجود آورد. شاهد هستیم در شرایط فعلی از زمانی که والدین تصمیم به فرزندآوری خواهند گرفت تا زمان به دنیا آمدن نوزاد در حدود 10 الی 20 میلیون تومان هزینههای جانبی برای پدر و مادر به همراه دارد. پس از آن نیز قطعا میزان هزینهها افزایش خواهد یافت به هرحال یک نفر به اعضای خانواده افزوده شده است. در نتیجه اگر ثبات اقتصادی و مالی وجود نداشته باشد شاهد به وجود آمدن مشکلاتی در تربیت کودکان خواهیم بود و میتوان گفت وجود بستر اقتصادی ارتباطی مستقیم را با تربیت کودکان دارد و عدم آن نیز مشکلاتی را برای خانواده و کودک به ارمغان خواهد آورد.
این روانشناس در خصوص مبحث هزینههای آموزش کودکان توسط پزشکان و روانشناسان کودک، نیز بیان کرد: در حال حاضر با آموزش کافی در رابطه با تربیت کودکان مواجه هستیم اما متاسفانه در خصوص هزینههایی که برای این آموزشها در نظر گرفته شده هیچگونه برنامهریزی نشده است؛ برای مثال هزینههای استفاده از روانشناس کودک و پزشک کودک اجازه نمیدهد برای تربیت به این دسته از پزشکان مراجعه کنیم و تمامی افراد نمیتوانند از عهده هزینههایی که در این خصوص وجود دارد برآیند.
این پژوهشگر در پاسخ به این سوال که محیط بازی کودک به چه میزان بر تربیت او میتواند اثر داشته باشد، گفت: از دیگر بسترهایی که در رابطه با تربیت کودکان وجود دارد مبحث بازی و شادی است. اگر محیطی امن برای سرگرمی و فراغت کودکان فراهم شود و این کودک حداقل روزانه 10 دقیقه در چنین محلی حضور پیدا کند، اثرات مثبت این موضوع را در آینده روی تربیت وی خواهیم دید چون این کودک نیاز دارد از محیط خانه خارج شود و برای دقایقی به تفریح بپردازد تا میزان انرژی مازاد خود را تخلیه کند. زمانی که این امر به صورت صحیح رخ دهد و در بازههای زمانی مناسب کودک به تفریح بپردازد شاهد خواهیم بود به صورت خود به خود یک روش درست تربیتی را دنبال کردهایم.
مرادی افزود: همچنین کودکی که فعالیت میکند در آینده تبدیل به فردی خواهد شد پرشور و سالم که نسبت به مسائل اجتماعی و مشارکتهایی که درون جامعه صورت میگیرد، بیتفاوت نخواهد بود.
مرادی در پایان خاطرنشان کرد: متاسفانه در حال حاضر با نوعی از قرنطینه تربیتی از سوی والدین مواجه هستیم که اجازه نمیدهند فرزندان و کودکانشان به راحتی درون جامعه و محیط هایی که برای بازی آنها در نظر گرفته شده، حضور یابند و ترجیح میدهند تمامی زمان بیرون از خانه کودک در مهدهای کودک و یا مدارس سپری شود، هرچند شاید بگوئیم کاری است غلط و اشتباه اما با توجه به آسیبهای اجتماعی موجود در جامعه، جلوگیری از این کار چندان هم نادرست نیست. در این مواقع بهتر است تا زمانی که آسیبهای اجتماعی کاهش مییابد مدارس و مهدهای کودک تبدیل به مکانهایی شوند که فقط معطوف به بحث آموزش نباشد بلکه در کنار آن نیز به صورت جدی و دقیق به سرگرمی و تفریح کودکان و دانش آموزان پرداخته شود. برای این کار نیاز است ارگانهای مختلف ورود کنند و با تدوین و تهیه برنامههای دقیق بتوانند نقش خود را در تربیت فرزندان این جامعه ایفا کنند.