به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ والدین امروز، تنها والدینی فرزند آور هستند! آنها عموما بدون هیچ شناختی از اصول تربیتی و رفتاری و تنها به این دلیل که اصطلاحا «بچه دوست دارند»، بچهدار میشوند.
بر اساس آمارها، کودکان از 3 ماهگی در مهدکودکها رها میشوند و تنها سهمشان از آغوش و توجه والدین و آرامشی که میتوانستند در خانه خود داشته باشند ساعاتی از شب است. به این ترتیب روانشناسان میگویند «والدین نباید از کودکی که امروز در مهدکودک رهایش کردند انتظار محبت و توجه را داشته باشند چراکه عموما انسان ها آن چیزی را از خود بروز میدهند که روزگاری به آن ها داده شده باشد.»
با سکینه قربانعلینژاد، روانشناس کودک در این رابطه به گفتوگو نشستیم که در ادامه میخوانید.
والدین آموزش ندیده و آسیب دیده مهمترین مشکل کودک امروز
قربانعلینژاد با بیان اینکه متاسفانه نمیتوانیم دنیای خوبی را تحویل کودکان و نسلهای آینده دهیم، گفت: با پیشرفت علم و تکنولوژی دلایل بیشماری وجود دارد که نابرابری بین انسانها را به وجود آورده و در نهایت اهداف خود را دنبال میکنند.
او ادامه داد: در جوامع رو به پیشرفت مانند ایران، کودکان عموما دستخوش حوادث اجتماعی و مشکلات محیط زیستی خواهند شد. مهمترین مشکل امروز ما والدین آموزش ندیده و آسیب دیده هستند. البته در این خصوص کودکستانها و مدارس همواره تلاش میکنند تا برای والدین کلاسهای آموزشی بگذارند اما متاسفانه عموما در این کلاسها عموما مادران حضور پیدا کرده و پدران حضور در این جلسات را ضروری نمیدانند.
این روانشناس عنوان کرد: عموما کودکان مشکلات شدید عاطفی دارند چراکه به اندازه کافی از حضور والدین به ویژه پدران بهرهمند نمیشوند. متاسفانه برخی از پدران گاهی حتی حضور فیزیکی خود را از فرزندشان دریغ می کنند.
قربانعلینژاد با اشاره به اینکه پدران عموما تمام مسائل تربیتی را به مادران میسپارند، عنوان کرد: این درحالی است که مادران به خودی خود آسیب دیده و نابلد هستند و از طرفی حمایتهای اجتماعی و آموزشها نیز برای آنها با مشکلات همراه است.
رواج پرورش کودک با حداقل سواد فرزند پروری
او کمبود امکانات را یکی دیگر از معضلات فرزند پروری در کشور دانست و گفت: متاسفانه بسیاری از کودکان در خانوادههایی با حداقل سواد فرزندپروری رشد پیدا میکنند.
این روانشناس افزود: ما سواد تاب آوری نداریم و اصلا نمیدانیم چیست. در صورتی که یکی از اصول های پرورش انسان متعادل با توجه به چالش های زندگی امروز یادگیری تاب آوری است. در واقع مادرها نمی دانند تاب آوری به چه معناست، همانطور که می بینیم در هنگام اعتراض کودک سریعا نیازهای درست یا نادرست او را برآورده می سازیم.
قربانعلینژاد با تاکید بر اینکه عدم آموزش درست موجب آسیب دیدن کودکان میشود، گفت: بیشترین آسیبها و محرومیتهای روحی و روانی از سوی خانوادهها به کودک وارد میشود چراکه کودک امروز حتی محیط پرورش درستی ندارد و به لحاظ تفریحات اجتماعی دچار فقدان است.
او با اشاره به اینکه کودکان در خانه به دلیل ناآگاهی مادران از نیاز به «تغییر فضا» حبس میشود، گفت: این شیوه رفتار تنها برای تامین احساس آرامش مادر بدون در نظر گرفتن نیاز فرزند انجام میشود.
تکنولوژی آسیبهای مغزی در کودکان را افزایش میدهد
این روانشناس کودک ورود تکنولوژی به زندگی کودکان امروز را نادرست دانست و ادامه داد: تکنولوژی آسیب های مغزی در کودکان را افزایش می دهد و دلیل این موضوع هم مجددا برمی گردد به عدم آموزش درست والدین.
دلبستگی در 18 ماه اول زندگی کودک شکل میگیرد
قربانعلینژاد با بیان اینکه کودک باید تا 3 سالگی در کنار مادر و در خانه رشد پیدا کند، افزود: این درحالی است که از 3ماهگی به مهد کودکها پرتاب می شود. والدین باید بدانند فرزندآوری تنها به معنای زایش نیست بلکه مراقبت و زمان بندی می خواهد. بعلاوه والدین باید بدانند که دلبستگی در 18 ماه اول زندگی کودک شکل میگیرد و از کودکی که چنین تجربهای را به دست نیاورد نمیتوان انتظار مهر و محبت به والدین را از او داشت.
او ادامه داد: البته به نظر میرسد متاسفانه حجم آموزشهایی که به والدین داده میشود به قدری پرحجم است که به اجبار سر و ته یک موضوع مهم را بدون آنکه اطلاعات درستی را مخاطب داده باشیم می زنیم.
استفاده رایگان از ظرفیت ها و پتانسیل های روانشناسان
این روانشناس با تاکید بر اینکه ما پدران و مادران جوان آموزش ندیده داریم، عنوان کرد: در این راستا باید بتوانیم در مراکز آموزشی از ظرفیتها و پتانسیل های روانشناسان استفاده کنیم تا الفبای فرزندپروری را به رایگان در اختیار گیرند. همچنین از انجایی که نباید تصور کنیم که پرورش فرزندان تنها برعهده والدین است، نیازمند مداخلهگری مسئولان و نهاد های دولتی در این زمینه هستیم.
قربانعلینژاد در پایان با اشاره به اینکه روشهای تربیتی امروز پاسخگوی تربیت فرزندان این نسل نخواهد بود، تصریح کرد: والدین ما نیازمند یادگیری هستند و باید روشهای تربیتی جدید را جایگزین روشهای قدیمی کنند.