دانش‌آموزان عشایری در بهترین حالت فقط تا مقطع ابتدایی درس می‌خوانند!/ کمبود معلم و مسائل فرهنگی دو عامل بازدارندگی سواد در عشایر

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ امروزه ضرورت آموزش و پرورش برای دستیابی به آگاهی و سواد، در بسیاری از کشورها کاملا شناخته شده است. تلاش آنها در جهت بهبود این رکن اساسی و انسان ساز جوامع مستلزم رسیدن به این باور است که دانایی، توانایی است. موضوع بعدی که الزام است در راستای آموزش و پرورش و آموزش ابتدایی به آن پرداخته شود، موضوع عدالت آموزشی است.

عدالت آموزشی یعنی فراهم کردن فرصت‌های برابر آموزشی برای تمام آحاد جامعه. برابری فرصت‌ها در بعد کلان نوعی نگاه انسان‌گرایانه و عدالت خواهانه را به همراه دارد که غالباً به منزلۀ یک شاخص در جوامع توسعه‌یافته در نظر گرفته می‌شود.

تحصیل و سوادآموزی به خودی خود تنها بخشی از حقوقی است که بازماندگان از تحصیل از آن محروم می‌شوند.

واقعیت این است که سواد در سطوح مختلف زندگی روزمره افراد، شغل، آگاهی نسبت به شرایط، بزهکاری، زندگی خانوادگی، سبک زندگی و سرمایه فرهنگی و اجتماعی به قدری مؤثر است که ریشه‌کنی بی‌سوادی گاهی مستقیماً منجر به کاهش مرگ و میر، بیماری، بزهکاری و خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی می‌شود.

متاسفانه در کشور ما بسیاری از کودکان عشایری به دلایل بسیاری از جمله موانع فرهنگی، معیشتی، کمبود معلم و مشکلات سلامتی از تحصیل محروم مانده اند و در بهترین حالت تنها برخی از آن ها سواد ابتدایی دارند.

اجرای اساسنامه عشایری 

مهدی بهلولی، کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه مشکلاتی از جمله کمبود معلم و مسائل فرهنگی باعث عدم حضور دانش آموزان عشاری به مدارس می شود، گفت: اگر اساسنامه مدارس عشایری به طور کامل اجرا شود بسیاری از مشکلات حل می‌شوند. درواقع اگر امکانی را فراهم کنیم که دانش آموز عشایر تا پایان دوره متوسطه تحصیل کرده و سپس بتوانیم معلمانی از جنس خود عشایر را در دانشگاه جذب کنیم، نرخ ماندگاری معلم در مناطق عشایر بالا می‌رود و کیفیت مدارس عشایر ارتقا پیدا می کند.

او با بیان اینکه حدود 188هزار دانش آموز عشایری داریم گفت: ریزش دانش آموزان عشایر از دوره ابتدایی به دبیرستان، تفاوت‌های آماری قابل توجهی  دارد. زیرا با توجه به شرایطی که وجود دارد ماندگاری معلمان در عشایر بسیار مهم است.

برای دوره‌های متوسطه به معلمان بیشتر نیاز داریم

این کارشناس آموزش و پرورش افزود: همچنین در دوره ابتدایی امکان جذب بیشتری وجود دارد و چندین دانش‌آموز در یک کلاس چند پایه قرار می‌گیرند و یک معلم کفایت می‌کند ولی در دوره متوسطه دوم به دبیران مختلف نیاز داریم که به اندازه کافی وجود ندارد.

او ادامه داد: یکی دیگر از موانع این است که وقتی دانش آموزان به دوره نوجوانی می‌رسند کمک کار معیشت خانواده می‌شوند و اگر جایگزینی وجود نداشته باشد آنها دیگر ادامه تحصیل نمی‌دهند. این موضوع درباره دختران بیشتر صدق می‌کند.

فرهنگ و آداب و رسوم از مهمترین دلایل بازماندگی تحصیلی عشایر

این کارشناس آموزش و پرورش با بیان اینکه برخی مسائل فرهنگی و آداب و رسوم خاص عشایر را هم باید به عنوان عاملی در بازماندگی از تحصیل در نظر گرفت، گفت: البته در این چندسال با راه اندازی آموزش و پرورش عشایر، دید عشایر نسبت به تحصیل فرزندشان مثبت شده و بهبود یافته و اگر زمینه تحقق اساسنامه مدارس عشایری فراهم شود شاهد ریزش این چنینی دانش آموز نخواهیم بود.

بهلولی تصریح کرد: علاوه بر معلم، پزشک، روانشناس، ماما، پرستارهایی از جنس عشایر نیاز داریم. به این ترتیب باید درپی یافتن راهی باشیم تا علاوه بر اینکه به ثبات معلمان در مناطق عاشیر کمک کند بتواند آبادانی این مناطق را هم به همراه داشته باشد.