به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ تیم ملی تیراندازی ایران در مسابقات قهرمان آسیا در قطر و آخرین مرحله کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو موفق شد، در یک حرکت تاریخی رکوردشکنی کند و برای اولین بار در تاریخ این رشته با 6 سهمیه راهی المپیک شود. هانیه رستمیان بانوی تیرانداز تیم ملی ایران، طی این رقابتها در رشته تپانچه موفق به کسب جواز حضور در این رویداد مهم شد. این بانوی المپیکی با حضور در خبرگزاری برنا درخصوص این موفقیت و همچنین شرایطش صحبت کرد.
*این دوره از مسابقات را چطور ارزیابی میکنید؟
در مسابقات جهانی رقبای اصلی ما از کشورهای آسیایی هستند به همین دلیل در رویدادهای آسیایی که سطح رقابتها خیلی بالا است، کشورهای چین، هند، ژاپن و کره همیشه مدالآور و فینالیست هستند. تمام تیراندازان آسیایی هم در این مسابقه هم حضور داشتند، کار ما واقعا خیلی سخت بود و رقابت سختی داشتیم اما خداراشکر توانستیم عملکرد خوبی از خود در این مسابقات نشان دهیم و 4 سهمیه دیگر برای تیراندازی بگیریم.
*تیراندازی را از کجا شروع کردید؟
به خاطر شغل پدرم برای زندگی به بندرعباس رفتیم و من آنجا تیراندازی را شروع کردم، آن زمان تیراندازی در سطح کشور پیشرفت زیادی نکرده بود و باشگاهها از نظر امکانات کاملا تجهیز نبودند. در آن شرایط تیراندازی را آغاز کردم اما کمتر از یک سال در بندر عباس فعالیت تیراندازی داشتم تا به تهران آمدیم، از اول ساکن تهران بودیم و 3 سال به خاطر شغل پدر به بندرعباس رفتیم. من بلافاصله به اردوهای تیم ملی دعوت شدم. برای شروع تجهیزات شخصی نیستند، اما هرچه حرفهایتر شدیم تجهیزات خود را با خرید سلاح شخصی کردیم.
*چطور با رشته تیراندازی آشنا شدید؟
من به واسطه شغل پدرم که نظامی است با تیراندازی آشنا شدم و فعالیت در این رشته را آغاز کردم، برای شروع فعالیت حرفهای من در رشته تیراندازی پدرم مشوق من بود اما در کل خانوادهام نقش اصلی را داشتند و همیشه همراهم بودند.
*در زندگی شخصی هم دختر آرام و خونسردی هستید؟
تیراندازی ورزشی است که نیاز به تمرکز و آرامش زیادی دارد، شخصیت من خیلی آرام بود و آرامش زیادی داشتم، به همین دلیل توانستم در رشته تیراندازی موفق باشم. بله، کلا شخصیتم این طور است و همه میگویند که از نظر روحی و شخصیتی آرامش دارم، البته اکثر تیراندازان هم همین طوری هستند و ماهیت رشته تیراندازی این نوع روحیه و شخصیت را میطلبد.
*از ابتدا راه به المپیک فکر میکردید؟
من در دوران نوجوانی و جوانیام که در تیراندازی فعالیت داشتم، شاید فکر نمیکردم که بتوانم به این سطح برسم ولی از وقتی فعالیتم حرفهایتر و جدیتر شد، تلاشم را بیشتر کردم. برای المپیک قبلی هم چون در رده سنی جوانان بودم برای مسابقات کسب سهمیه انتخاب نشدم، فقط به آخرین مسابقه کسب سهمیه اعزام شدم که با اختلاف 1 امتیاز فینالیست نشدم و ریو را از دست دادم. وقتی این اتفاق افتاد تمام تلاشم را کردم تا برای المپیک 2020 توکیو آماده شوم و بتوانم سهمیه بگیرم.
*چطور موقع تیراندازی فکرت را متمرکز نگه میداری؟
تیراندازی ورزش مدیریت ذهن است و باید با ذهنمان بجنگیم تا بتوانیم تیرهایمان را بزنیم. مربی در این موضوع خیلی میتواند به ورزشکاران کمک کند تا استرس و اضطرابمان را کنترل کنیم. ما در طول اردوهای آمادگی و مسابقات نیز با یک روانشناس در ارتباط هستیم که این مسئله هم میتواند خیلی به ما کمک کند. برای کنترل استرس یک سری تمرینات تصویرسازی و روانشناسی هم داریم که آنها را هم انجام میدهیم.
*از کسب سهمیه المپیک توکیو چه حسی دارید؟
خیلی خوشحالم، امسال سال خیلی خوبی برای من بود و بهترین سال ورزشیام را تجربه کردم. اولین مسابقه که امسال دادم، رقابتهای جهانی هند بود که توانستم اولین مدال تاریخ بانوان تپانچه را کسب کنم و تاریخ ساز شوم. در آن تورنمنت با اختلاف خیلی کمی سهمیه را از دست دادم و بعد از آن تلاشم را بیشتر کردم، در چند مسابقه کاپ جهانی شرکت کردم و برای کسب سهمیه جنگیدم. خداراشکر در آخرین فرصت هم توانستم سهمیه را بگیرم. 98 از نظر فعالیت ورزشی بهترین سال برای من بود.
*هدفات در المپیک چیست؟
بزرگترین آرزوی هر ورزشکار مدال المپیک است. حالا که توانستم سهمیه بگیرم تازه کارم شروع شده است و برای رسیدن به هدف بزرگترم تمام تلاشم را میکنم تا در المپیک با آمادگی کامل ظاهر شوم و آنجا نتیجه خوبی بگیرم.
*چرا بانوان در این رشته قویتر عمل کردند؟
رشته تیراندازی از نظر جنسیت و سن محدودیتی ندارد و این خوش شانسی ما بوده که خانمها در این رشته موفقتر هستند. در این چند سال خداراشکر در مسابقات جهانی و آسیایی خیلی عملکرد خوبی داشتیم و مدالهای زیادی گرفتیم. اما آقایان در مسابقات خوب بودند، یعنی نسبت به المپیک قبلی یک سهمیه بیشتر گرفتیم و امیدوارم بیشتر هم شود.
*توجه رسانهها برای تو انگیزه است یا اضطراب؟
از این نظر که با حمایت آنها تیراندازی دیده میشود، رسانه خیلی خوب است. نه فقط برای رشتهی ما بلکه برای همه رشتههای ورزشی که از این طریق حمایت میشوند. اگر ما دیده شویم مسئولین میبینند و همین موفقیتها باعث میشود که مسئولین بیشتر حمایت کنند و انگیزهای برای ادامه مسیر باشد.
*همزمان با ورزش، تحصیل هم میکنید؟
بله، در حال حاضر دانشجوی رشته تربیت بدنی دانشگاه الزهرا در مقطع کارشناسی هستم. نمیشود هم ورزش و هم درس را در سطح خیلی عالی پیش برد ولی در این مدت سعی کردم به دانشگاه هم برسم، خداراشکر استادها هم با ورزشکارانی مثل من راه میآیند.