فرهنگ کشور را با پول معامله نکنید

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ محمد خراعی در ابتدای صحبت های خود درباره حضور نهادهای دولتی در سرمایه گذاری سینما گفت: ما اگر دهه های اخیر را بررسی کنیم حدود ۱۵ نهاد مختلف دولتی سرمایه گذار سینما بودند که در حال حاضر به ۴ نهاد تقلیل یافته است. بعضی ها اعتراض کردند که چرا نهادهای نظامی وارد سینما شده است اما باید گفت متولی اصلی سینما و فرهنگ در کشور، وزارت ارشاد است.

این تهیه کننده سینما در ادامه درمورد ورود سرمایه های خصوصی به سینما ادامه داد: ورود سرمایه به سینما مشکلی ندارد، اینکه شخصی بیاید و بخواهد فرهنگ را ارتقا دهد باید تشویق شود. اما روی صحبت من با دوستان شورای پروانه ساخت و نمایش است، دوستان محترم که در این شوراهای موروثی و قبیله ای حضور دارید ، وضعیت ما با وجود این شرایط همین گونه است. اگر فیلمی دچار مشکل میشود مشکل فیلمساز نیست چون شما پروانه ساخت و نمایش دادید، شماها باید پاسخگو باشید نه فیلمساز. وقتی نمیتوانید برای امضای خود ارزش قائل باشید در این شوراها نمانید. وقتی شما فیلمنامه را میخوانید و تایید میکنید پس شما درجریان محتوا هستید. در هر کشوری مضامین اخلاقی و خانواده مهم است همه چیز سرمایه نیست. مگر ما فیلمنامه نداریم که نگاه خوبی به خانواده داشته و فروش خوبی هم داشته است. چه چیزی را میخواهید بفروشید؟ ما فراموش کردیم که خانواده چیست؟ همه چیز اقتصاد نیست. همه میدانند که اگر خط قرمزها را رد کنیم فیلم فروش میرود، همین است که فضای سینمای ما ده سال است که اینگونه شده است. چرا همیشه در پی راضی کردن فضای سینما هستیم. وقتی مسیر باز باشد جریان اندیشه، سینمای کمدی سالم و... فراموش میشود. ذهن ها فقط میشود فروش فیلم. ما باید سرمایه گذار را کنترل کنیم نه جریان سرمایه گذاری را حاکم کنیم بر فضای سینما. مشکل دیگر این است که برخی مدیران فرهنگی ما اصلا مدیر نیستند فقط صندلی ها را تصاحب کردند و موروثی و قبیله ای به مدیریت دست یافتند. سرمایه گذار محترم است اما باید، باید نبایدها را تشریح کنیم. همه سیاست های فرهنگی ما شعار است آن هم برای راضی نگاه داشتن مقامات بالاتر.

وی در انتها درباره حضور نهادهای دولتی در تولیدات سینما افزود: امسال فقط فارابی و اوج از نهادهای دولتی در سینما فعال هستند. هدف از شکل گیری نهادها چه بوده وقتی هیچ کاری انجام نداده اند؟ امسال شاید ۲۰ فیلم از طریق نهادهای دولتی حمایت شده که نشان دهنده کمرنگ شدن نقش نهادهای دولتی است. هنرمند ما حاضر است همه شکلی به یک سرمایه گذار خصوصی و دستورهای او عمل کند تا فقط فیلمش ساخته شود. به نظر من برخی از نویسنده ها را باید به یک سفر بفرستیم تا حالشان خوب شود. اتفاقا باید فیلم های کمدی خوب بسازیم. باید نگاه به خانواده داشته باشیم. سریال هایی که برای نمایش خانگی تولید میشود و برخی آثار سینمایی در جایی به اسم شورای نظارت میرود. به نظر من ما یا باید به کمپانی های فیلمسازی اطمینان کنیم یا نه ، اگر قرار است شوراهای پروانه ساخت و نمایش را داشته باشیم افراد باید پای امضاهای خود باشند، یا استعفا دهند یا تساهل و تسامح نداشته باشند. رزق و روزی حلال این روزها سخت است و به هر بهانه ای نباید پول در آورد. مگر میشود فرهنگ یک کشور را با پول معامله کرد؟ برخی مدیران در سال ۸۰۰ جلسه دارند ولی خروجی آن ۸ فیلم هم نیست.