هرچقدر پول بدی آش می خوری!

سوالی که اخیرا ذهن بسیاری از علاقه مندان سریال ایرانی را به خود معطوف کرده است تفاوت سریال های شبکه نمایش خانگی و سریال های تلویزیون است که از زوایای مختلف به خصوص در بحث انتخاب سوژه و فیلمنامه بارها به آن پرداخته ایم. 

درواقع این اتفاق نظر وجود دارد که ممیزی ها و چارچوب های رسانه ملی دست تیم نویسنده را باز نمی گذارد تا به مسائل مختلف ورود کرده و عملا اکثر آثار نگاهی تک بعدی و سخت به مسائل مختلف  دارند. تردیدی نیست که در این شرایط تولیدات در محدودیت به ندرت می توانند خاص و ویژه دربیایند.

اما نکته ای که در این مقال قرار است به آن اشاره داشته باشیم سرفصل بازیگری و کارگردانی است که گویا در شبکه نمایش خانگی با نگاهی پروسواس تر اتفاق می افتد و با یک نگاه عام و غیرتخصصی حتی می توان متوجه شد که سریال سازی در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی در بحث بازیگری و کارگردانی حال و احوال متفاوتی دارد. گویا مصداق بارز این ضرب المثل که هرچقدر پول بدهی آش می خوری در شبکه نمایش خانگی نمود دارد . گویا کارگردان با صبر و حوصله و نگاهی دقیق تر اثرش را برای شبکه نمایش کارگردانی می کند و در رسانه ملی همه چیز سطحی تر پیش می رود.

شاید تهیه کننده تلویزیونی در بحث زمان تیم تولید را در منگنه سرعت گذاشته و تولیدات تلویزیونی با سرعت بیشتری ساخته شود اما گویا در شبکه نمایش خانگی یک رقابت سینماگونه هم برای موفقیت در گیشه محسوس است و عملا کارگردان سریال در نمایش خانگی با اشراف و دقت و تمرکز روی جزء جزء پلان های سریالش به دنبال یک اتفاق خاص است و مانند برخی از کارگردان ها چند دوربین روی دست را برای خورد کردن روی میز تدوین از سر صحنه برداشت نمی کنند و شاید مثل برخی دیگر از سریال های تلویزیونی تنها به گرم کردن قصه و ضبط روزی 10 تا 15 دقیقه سریال عادت ندارد که اتفاقا این ویژگی یکی از آپشن های جذابش برای تهیه کنندکان باشد.

در بحث بازیگری ماجرا کمی درشت تر است، چراکه بعضا بازیگرانی که در سریال های شبکه نمایش خانگی دیده می شوند به سمت تلویزیونی نمی آیند و در واقع این مدیوم را در حد و اندازه های سینما می دانند که گاهی حاضر می شوند بازی در سریال را تجربه کنند. اگر از بحث نام و اسم و ستاره های سینما هم عبور کنیم به نکته دیگری می رسیم که آن هم بحث نوع و جنس بازی است. گویا نوع و جنس بازی هم در شبکه نمایش خانگی متفاوت است و بازیگر با توجه و تفکری رقابت گونه سریال نمایش خانگی را بازی می کند.

در حقیقت موفقیت در گیشه شبکه نمایش خانگی به اندازه سینما دارای اهمیت است و این مسئله مورد توجه بازیگران ستاره سینماست که در حقیقت می دانند نباید به سادگی از کنار این گیشه پر سرو صدا عبور کنند و این تفکر روی بازی بازیگران نیز تاثیرگذار است.

بارها دیده شده است که همزمان بازیگری در هر دو مدیوم حضور دارد اما در شکل و شمایل و قالب دیگری در شبکه نمایش خانگی می درخشد که البته میتوان آن را هم بر گردن قصه و سوژه و پوشش و گریم و... انداخت و البته دستمزدی که در شبکه نمایش خانگی سر به فلک می کشد اما در سریال تلویزیونی ماجرا کمی متفاوت است.