امین انتشاری: ساخت ۱۵ دقیقه جلوه‌های ویژه بصری برای «بی صدا حلزون» بیش از سه ماه زمان برد

امین انتشاری، مدیر جلوه‌های ویژه بصری فیلم سینمایی «بی‌صدا، حلزون»، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: جلوه‌های بصری به دو بخش نامرئی و مرئی تقسیم می‌شود. جلوه‌های بصری مرئی به طوری است که شما هر چقدر سعی کنید نتیجه کارتان بسیار واقعی و باورپذیر باشد همه می‌دانند در سکانس مربوطه از جلوه‌های بصری استفاده شده است. به عنوان مثال اگر قرار است یک اژدها روی برج میلاد بایستد و این اژدها به طبیعی‌ترین شکل ممکن نیز طراحی شود همه می‌دانند که در این سکانس از جلوه‌های ویژه بصری استفاده شده است.

انتشاری خاطرنشان کرد: اما در بخش جلوه‌های بصری نامرئی اتفاقات در پروسه اجرا باید به گونه‌ای رقم بخورد که مخاطب متوجه استفاده از جلوه‌های بصری نشود. اگر تصاویر در بخش جلوه‌های بصری نامرئی طبیعی نباشد و مخاطب متوجه شود در صحنه موردنظر از جلوه‌های ویژه بصری استفاده شده عوامل در کارشان ضعیف عمل کرده و به قولی قافیه را باخته‌اند.

او افزود: تخصص اصلی من داینامیک سیالات است، من در شبیه‌سازی دود، آب، آتش و... کار می‌کنم. در فیلم «بی صدا حلزون» دو دقیقه و 19 ثانیه شبیه‌سازی آب داریم. آب گل‌آلودی است که آتلیه را فرا گرفته و از نظر اجرایی با جلوه‌های ویژه میدانی قابل اجرا نبود، به همین دلیل عوامل تولید از همان ابتدای پیش‌تولید به ما مراجعه کردند در نشست‌ها و گفت‌وگوهای مختلف استوری بردها را کشیدیم و در واقع سکانس طراحی شد و مرحله به مرحله سکانس‌ها را طراحی کردیم، نورپرداری را دقیقاً طراحی کردیم.

انتشار در ادامه گفت: نکته حائز اهمیت و مهم کارگردانی صحنه‌ای است که ابزار داخل آن وجود ندارد و قرار است پس از تصویربرداری با جلوه‌های ویژه بصری ساخته شود. بازیگران در واقع باید نسبت به چیزی کنش داشته باشند که وجود خارجی ندارد. هانیه توسلی و مهران احمدی در واقع با آبی که وجود نداشت تعامل داشتند، ما نماهای بسته از آب داریم که با جزئیات دیده می‌شود و همه اینها توسط جلوه‌های ویژه ساخته شده است چرا که در غیر اینصورت امکان نداشت فضای آب گرفتگی آتلیه را در تصویر به وجود آورد.

او اظهار داشت: من یک تیم هفت نفره در ساخت این سکانس داشتم که با جزئیات هر اتفاقی که با آب در این صحنه رخ می‌دهد را طراحی کرده‌اند. برای اینکه بازیگران بتوانند به خوبی حس بگیرند و در این سکانس ایفای نقش کنند لباس بازیگران را عوامل پشت صحنه مدام با آب‌پاش خیس می‌کردند. پروسه اجرای جلوه‌های بصری این فیلم که 15 دقیقه از زمان کل «بی صدا حلزون» را در بر می‌گیرد بیش از سه ماه به طول انجامید که 60 پلان را در بر می‌گیرد و پلان‌های چالشی‌اش 25 پلان بود.