به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ امانالله قراییمقدم، رفتارشناس و جامعه شناس اجتماعی، در رابطه با واکنش جامعه در زمان بروز بحران و عواملی که به تشدید یا کاهش بحران میانجامد، گفت: در هر بازه تاریخی با پیدایش هر بحران مردم عکسالعمل خاص خود را داشتهاند. در واقع واکنش یک جامعه به یک مساله ریشههای تاریخی و فرهنگی و سیاسی خاصی دارد که با توجه به آن میتوان فهمید عکس العمل ها چه بوده و چگونه شکل گرفته است.
او ادامه داد: آنچه که در فضای مجازی به عنوان نزدیکترین رسانه به مردم دیده می شود را در دو گروه می توان طبقه بندی کرد. در گروه اول افرادی که این طیف را جدی گرفته و با حالتی وسواس گونه و استرس زا با این موضوع مواجه میشوند و برخی دیگر نوعی بیتوجهی و بیخیالی مفرط را در پیش گرفتهاند.
این رفتارشناس توضیح داد: رفتار عموم مردم در مواجه با این بیماری جدی تر و منطقی تر از روزهای گذشته شده است البته باید تلاش کرد تا فضا به نحوی حرکت نکند که ترس در جامعه به مرحله هشدار برسد.
او تاکید کرد: گاها دلیل بی توجهی ها از سر بی اعتمادی به منابع اطلاع رسانی و از سر ضرورت معیشت است. شرایط زندگی برای تمام افراد جامعه به یک شکل نیست و این وظیفه دولت هاست که تمامی ابعاد زندگی افراد جامعه را درنظر گرفته و براساس آن برنامهریزی کنند.
این آسیب شناس ضعفهای فرهنگی را از جمله دلایلی دانست که افراد در مواجه با بیماری اتخاذ میکنند و در مورد آن توضیح داد: هر فرد باید بداند که نه برای خودمان که بخاطر دیگران و حفظ جانشان مستلزم حفظ حریم و پرهیز از برخی رفتارهای روزمره عادی هستیم.
قراییمقدم در پایان با بیان اینکه به شکل کلی هیچ جامعهای را نمیتوان صرفا سیاه یا سفید نگاه کرد، گفت: باید توجه داشت تمام جوامع در یک طیف خاکستری عمل میکند. لذا هر وقت مدیریت بحران درست بوده، رفتارهای غیراخلاقی خودخواهانه و مخرب امنیت دیگران، کاستی داشته است. در جامعه ایرانی هم مثل هر جامعه دیگری در موقع بحران شاهد رفتارهای سیاه و سفید و رفتارهای خاکستری مختلفی خواهیم بود. از این رو تجربه تاریخی ما در مواجهه با قحطیها و بیماریهای واگیر،خیلی متفاوت از امروز نبوده است. آنچه که اهمیت دارد شرایط مدیریت بحران و اعتماد مردم به نهادهای متولی است.