به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ سیدحسن امین، ایرانشناس برجسته، در رابطه با نوروز گفت: نوروز یکی از نمادهای کلی فرهنگ ایرانی و ایران فرهنگی است و به همین دلیل چندین کشور نوروز را به عنوان یکی از میراث های فرهنگی ناملموس خود در سازمان ملل ثبت کردهاند.
او افزود: ایران در حقیقت ریشه و منبع اصلی این جشن تلقی شده است و جشن ایرانی است که در کشورهای دیگری برگزار می شود که از آن جمله می توان به برگزاری نوروز در کشورهایی مانند افغانستان، تاجیکستان، ترکیه، آذربایجان و... اشاره کرد که هر یک از این کشورها جداگانه آن جشن را میگیرند.
امین خاطرنشان کرد: حتی در بخشهای از هندوستان و کشمیر که ایران صغیر است و چین هم بخشهایی که زبانشان را به فارسی میخوانند و ادبیات فارسی را پاس میدارند و آئینهای ایرانی را برگزار میکنند نوروز جشن گرفته میشود.
این استاد سرشناس ایرانشناسی با اشاره به اینکه بسیاری از کشورها جشن نوروز را برگزار میکنند، افزود: در خیلی از کشورها جشن گرفته میشود و هر کجا بنا به امکانات موجود و سوابق و پیشینه فرهنگی، آداب و رسوم ویژه محلی متفاوت است.
این استاد ایرانشناسی و ادب فارسی در پاسخ به این سوال که در سراسر دنیا چه وجوه اشتراک و افتراقی در جشنهای نوروز وجود دارد، گفت: همان تنوعی که در داخل ایران است در سایر نقاط هم وجود دارد. آداب و رسوم ویژهای برای نوروز در مناطق و استانهای مختلف بین تبارها و عشایر و قومیت وجود دارد که با بخشهای دیگر متفاوت است.
این استاد تاریخ با ذکر مثالی افزود: مثلا در خراسان شمالی یک نوعی کشتی دارند که در 14 فروردین میگیرند. همچنین در منطقهای مانند سبزوار در جشن نوروز آش مخصوصی به نام جوش بره درست میکنند که میگویند شگون دارد اما چرا در جاهای دیگر این رسومات وجود ندارد. به دلیل اینکه سبزی خاصی که برای این آش درست میکنند تنها در آن منطقه است و ایران شمول نمیتوانند آن آش را داشته باشند. یا ماهی سفید برای جشن های نوروزی استفاده میشود خیلی از شهرهای ایران دسترسی به دریا و رودخانه نداشتند. تا 70 سال پیش ممکن است فردی در منطقهای حتی یکبار ماهی نخورده باشد. نمیتوان گفت در آن منطقه چرا کسی ماهی سفید نمیخورد.
امین تاکید کرد: بنابراین این افتراق که در داخل کشور بین قومیتها و مناطق مختلف وجود دارد در سطح وسیع ایران بزرگ فرهنگی که از بخشهای غربی مرزهای چین تا سواحل مدیترانه و آسیای صغیر ادامه دارد نیز دیده میشود.
او تصریح کرد: جنبه های اشتراک این مراسم مهم است که در پایان زمستان و آغاز بهار جشن نوروز گرفته میشود. این که به چه شکلی و چه نوعی و چه مراسمی بیشتر مورد تاکید است جز اختلافات است که این اختلافات کمتر مورد اهمیت است. آنچه مهم است این بوده که جشنی در آغاز نوزایی طبیعت به نام جشن نوروز یعنی روز نو گرفته میشود که اساتید ایران آن را از زمان جمشید پیشدادی خبر میدهند.
این استاد سرشناس تاریخ و ایرانشناسی اضافه کرد: همچنان همه جا به نوروز به عنوان میراث مهم فرهنگی ناملموس افتخار میکنیم و خوشبختانه جهانگیر شده و همچنان که کشورهای مسیحی جشن کریسمس و جشن سال نو در اول ژانویه دارند ما هم در اول فروردین جشن نوروز باستانی میگیریم به همین ترتیب شادی را جشن میگیریم و آینده و روزهای بهتری را انتظار داریم.