مرتضی شایسته تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: دلیل اصلی کمبود ژانرهای سینمایی در ایران مشکلات اقتصادی نیست، هرچند که امروز تهیهکنندهها، کارگردانها و نویسندگان به این نتیجه رسیدهاند که ژانر کمدی و بعضاً اجتماعی میتواند در گیشه موفق باشد اما نبود ژانرهای مختلف سینمایی در ایران به مسائل متعددی مربوط میشود.
شایسته خاطرنشان کرد: با وجود اینکه امروز فیلمهای کمدی را میتوان موفقترین فیلمهای گیشه سینماهای ایران دانست به نظر من قطعاً فیلمهای اکشن، ترسناک و ملودرام که کیفیت لازم را داشته باشند میتوانند در گیشه بدرخشند و حتی جزو پرفروشترین فیلمهای سال باشند. موفقیتهای فیلمهای متفاوت در گیشه را در تاریخ سینمای ایران میتوان به وفور دید و اگر طی سالهای اخیر شاهد این موفقیتها نبودیم دلیل اصلیاش عدم رغبت فیلمسازان ما به ساخت اینگونه آثار است.
او افزود: در عرصه بینالملل ما امروز به غیر از سینمای اجتماعی در دیگر ژانرها و گونهها قدرت رقابت با سینمای غرب را نداریم. اگر میخواهیم سینمای ما در عرصههای مختلف و ژانرهای متفاوت نیز موفق عمل کند اولین راه استفاده از تجربه کشورهای دیگر است که میتواند تولید آثار مشترک این تجربه را به ما منتقل کند. به نظر من تولید مشترک با کشورهای مختلف میتواند یک راه حل خوب برای رسیدن به ژانرهای مختلف در سینمای ایران باشد.
این تهیهکننده در ادامه اظهاراتش گفت: فیلمنامهنویسان و کارگردانهای ما استعداد و توانایی ساخت فیلمهای ترسناک، اکشن و... را دارند اما تجربه ساخت اینگونه آثار در کشور ما چندان زیاد نیست و بهتر است در قدم اول محصولات سینماییمان در ژانرهای متفاوت به صورت مشترک با کشورهای دیگر ساخته شوند. این همکاری میتواند به لحاظ اقتصادی نیز برای تهیهکنندههای ما به صرفه باشد و با توجه به جایگاه سینمای ایران در جهان قطعاً سینماگران خارجی نیز مایل به این همکاری خواهند بود.
تهیهکننده فیلم سینمایی «بوی کافور عطر یاس» اظهار داشت: میزان مخاطبان سینمای ایران 3 یا 4 میلیون نفر نیست. به جرأت میتوان گفت که حدود 50 تا 60 میلیون ایرانی در طول ماه حداقل یک فیلم سینمایی میبینند اما این فیلم سینمایی میتواند در ژانرهای دیگری باشد که سینمای ما هیچ اثری در آن ژانر ندارد که بتواند مورد توجه سلایق مختلف باشد. اگر قرار است تعداد مخاطبان سینمای ایران بیشتر شود باید تنوع در آثار سینمایی ما دوچندان شده و ما در همه ژانرهای اصلی فیلم داشته باشیم. ما با ساخت فیلم در گونههای مختلف سینمایی میتوانیم در عرصه بینالمللی نیز حرفی برای گفتن داشته باشیم و این ذهنیت که صرفاً سینمای اجتماعی معرف سینمای ایران است را تغییر دهیم.
شایسته در پایان تصریح کرد: این عقیده که کمبود فیلمهای سینمایی در ژانرهای مختلف مربوط به سانسور و محدودیتهای موجود در ایران میشود را قبول ندارم. سانسور در ایران بیشتر به فیلمهای سیاسی یا مسائل جنسی میشود. اگر ما امروز فیلم اکشن یا ترسناک نداریم هیچ ربطی به سانسور ندارد چون این دو ژانر و بسیاری ژانرهای دیگر سر و کاری با سانسور در ایران نخواهند داشت و لازم نیست با آن کلنجار بروند.