تیغ سانسور و خطر توقیف باعث شده تا بخش خصوصی به سراغ ساخت فیلم سیاسی نرود

سعید خانی تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: ذائقه مخاطبان سینمای ایران به فیلم‌های کمدی عادت کرده و به همین دلیل ساخت فیلم کمدی ریسک کمتری برای تهیه‌کنندگان در بحث سرمایه‌گذاری دارد و آنها نیز همین مسیر راحت و بدون ریسک را برای فیلمسازی به دیگر راه‌های پرخطر ترجیح می‌دهند و می‌بینیم که فیلم‌های کمدی بسیار بیشتر از دیگر آثار سینمایی است.

خانی تصریح کرد: علاوه بر ژانر کمدی در طول سال شاهد ساخت چند فیلم اجتماعی نیز هستیم. در سینما ژانری به عنوان  اجتماعی نداریم ولی اگر بخواهیم آن را یک ژانر در نظر بگیریم، این گونه سینمایی نیز در سینمای ایران پس از کمدی بیشترین محصول دارد اما در بسیاری مواقع خطر سانسور فیلم‌های منتقد را تهدید می‌کند؛ پس تهیه‌کنندگان و به طور کل بسیاری از سینماگران ترجیح می‌دهند از این خطر فاصله گرفته و در نتیجه شاهد فیلم‌های خنثی در حوزه سینمای اجتماعی هستیم.

او افزود: اگر قرار است ما ژانرهای مختلفی در سینمای ایران داشته باشیم که سلایق مختلف را در بر بگیرد، قطعاً باید دولت به تهیه‌کننده‌ها کمک کند تا بتوانند ریسک این تغییر و تفاوت را به جان بخرند. ما امروز زیر ساخت‌های سینمای ترسناک یا بسیاری از ژانرهای دیگر را در سینمایمان نداریم، به همین دلیل عقیده اکثریت بر این است که نباید سراغ آن آثار رفت. به عنوان مثال در طول سال‌های گذشته شاهد ساخت چند فیلم ترسناک بوده‌ایم که تنها شباهتی به آثار ترسناک دارند وگرنه مخاطبی که به امید ترسناک بودن و حس هیجان به سینما رفته در بسیاری مواقع به جای ترس و هیجان، خندیده و فیلم توانسته حس رضایت را برای او به وجود آورد.

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «من» تصریح کرد: برای اینکه زیرساخت‌های تولید آثار متفاوت در ژانرهای مختلف در سینمای ایران فراهم شود، دولت باید به کمک تهیه‌کننده‌هاو سینماگران بیاید. نسل جوانی که وارد سینما شده‌اند استعداد بسیاری دارند و باید به توانایی آنها اعتماد کرد. ما در بسیاری از حوزه‌ها مثل سینمای ترسناک و انیمیشن توانایی رقابت با دیگر کشورها را نداریم اما می‌توانیم قدم به قدم خود را به سینمای دنیا نزدیک کنیم. ما هنوز در ساخت صحنه‌های اکشن، تاریخی، ترسناک و... باید به خیابان رفته و به سختی صحنه‌های مختلف را خلق کنیم در حالیکه در کشورهای پیشرفته این کار را به راحتی در استودیوها انجام می‌دهند اما ما هنوز یک استودیو مجهز نداریم.

این تهیه‌کننده در ادامه اظهاراتش، گفت: اگر قرار است تعداد مخاطبان سینمای ما افزایش پیدا کند باید برای همه سلایق و همه سنین فیلم داشته باشیم اما همانطور که تأکید کردم ما نیاز به فراهم شدن زیرساخت‌های لازم هستیم. متأسفانه مشکلات بسیاری در سینمای ایران وجود دارد که نمی‌گذارند سینمای ایران به وضعیت مطلوبی برسد.

او در پایان اظهار داشت: برای ساخت فیلم‌های سیاسی و اجتماعی خوب مسئولان باید سعه‌صدر داشته و اجازه دهند مسائل به راحتی در سینما مطرح شوند. خوشبخانه امروز مردم ما به واسطه پر رنگ شدن فضای مجازی در زندگی‌شان به بلوغی در مسائل سیاسی رسیده‌اند که دیگر نمی‌توان به آنها دروغ گفت و اگر فیلمی خنثی و بی‌خاصیت در مباحث سیاسی و اجتماعی باشد قطعاً مردم رغبت به دیدن آن ندارند. معمولاً فیلم‌های سیاسی ما در دفاع از یک جبهه و گروه خاص هستند که ممکن است بخش اعظمی از مخاطبان سینما را به همین دلیل از دست بدهند. دولتمردان ما باید اجازه دهند که سینما آنها را مورد انتقاد قرار دهد و بهتر است آستانه تحمل خود را بالا ببرند. بخش خصوصی برای ساخت فیلم‌های سیاسی تمایل بسیاری دارد و نیاز به هیچ حمایت مالی ندارد اما خطر توقیف و سانسور باعث می‌شود کمتر به سراغ این ژانر برود. من فکر می‌کنم اگر یک فیلم سینمایی باکیفیت ساخته شود مردم استقبال چشمگیری از آن خواهند داشت.