به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ با شیوع کرونا، قبول مرگ عزیزان سختتر شده چراکه با اجرای طرح فاصلهگذاری اجتماعی، سوگواری بهصورت جمعی امکانپذیر نیست و دیگر آشنایان نمیتوانند تسلی خاطر باشد.
بهروز بیرشک، متخصص حوزه روانشناسی، درباره تبعات سوگواری به صورت تنهایی در ایام کرونا گفت: مسئله بحران کرونا و مشکلات آن را نمیتوان مختص به ایران دانست بلکه این قضیه یک مسئله جهانی بوده با این تفاوت که بهدلیل خصوصیات فرهنگی و ویژگیهای خانوادگی این قضیه تحت تاثیر قرار گرفته است.
او با بیان اینکه در کشور ما به دلیل شیوع کرونا برخی از افراد عزیزانشان را از دست دادهاند، گفت: در فرهنگ کشور ما با فوت یک فرد، بازماندگان با قرار گرفتن در کنار یکدیگر باعث تسلی هم میشوند. به همین خاطر در فرهنگمان مراسم سوگواری سوم، هفتم، چهلم و ... برگزار میشود.
بیرشک افزود: وقتی دوستان و اقوام در هفته نخست فوت به خانواده متوفی سر میزنند، آنها دیگر احساس تنهایی نمیکنند. حتی سوگواری هم به شکل جمعی برگزار می شود.
به گفته او در این وضعیت بسیاری از افراد بعد از دست دادن عزیزان خود در دو الی سه هفته اول باید بتوانند خودشان را با این فقدان وفق دهند.
این روانشناس تاکید کرد: با گذشت زمان سازگاری افراد با این قضیه افزایش پیدا میکند. حمایتها از جانب دیگران از بعد روانشناختی یک آرامش خاصی را به دنبال دارد. در شرایط کنونی که مراسمی برای فرد فوت شده برگزار نمیشود، حداقل کاری که میتوان انجام داد برقراری تماسهای آنلاین است، تا بتوان احساس همدلی خود را با بازماندگان در میان گذاشت.
او افزود: در این شرایط میتوان نقش مسائل روانشناسی را پر رنگتر دانست. این افراد نیاز به تماس با دیگران برای بروز احساسات دارند.
بیرشک تصریح کرد: جامعه روانشناسی و روانپزشکی میتوانند در دوران پسا کرونا فقدان عزیزان را مورد بررسی و حمایت قرار دهند.
این روانشناس در پایان با اشاره به لزوم مراجعه افراد آسیبدیده به روانشناسان گفت: شاید مراجعه حضوری در این شرایط امکانپذیر نباشد اما اغلب مشاوران و روانشناسان به شکل آنلاین به ارائه خدمات میپردازند. همین که احساس همدلی شود و به ارائه راهکارها بپردازند، میتواند در بهبود وضعیت روحی افراد تاثیرگذار باشد.