دستفروشی در مترو، زنانه است/ هیچ‌کس مسئول مستقیم حمایت از زنان دستفروش را نمی‌شناسد!

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ امروزه زنان در تأمین گذران زندگی‌ نقش موثری داشته و گاهی مسئولیت یک خانواده را برعهده دارند و حتی بسیاری از این زنان به تنهایی بار گزاف هزینه‌‌های معیشت خانواده را به دوش می‌کشند. در این رابطه یکی از مراکزی که زنان به وفور دیده می‌شوند ایستگاه‌های مترو است. ایستگاه‌های مترو مامن امنی برای بسیاری از زنان جهت کسب درآمد شده اما چرا حضور زنان در مترو بیش از مردان برای کسب درآمد به چشم می خورد؟ چرا دستفروشی مترو زنانه شده است؟

کار می کنم تا زیر بار منت نروم

یکی از این ایستگاه‌ها، ایستگاه مترو نواب است. هر روزه زنی میانسال حضور دارد و با لحن مهربانش از شما می‌خواهد جوراب‌هایش را بخرید. زنی که تمام سرمایه‌اش جعبه جورابی است که کنارش روی پله‌ها خودنمایی می‌کند. بار خستگی زندگی بر دستان پینه بسته‌اش سنگینی می‌کند، پای درد دل او که بنشینم تازه متوجه غبار غمی که بر چهره‌اش نشسته است، می‌شویم. چهره‌ای که جاذبه با شقاوت تمام پوستش را به پائین کشیده و هنرمندانه اطراف چشمانش را هاشور زده است.

او خود را علویه معرفی می‌کند و می‌گوید که سختی‌های زندگی زمان را از او ربوده و نمی‌داند چند سال دارد. دوست دارد آنچه را می‌فروشد مردم خریداری کنند به دنبال گرفتن صدقه نیست. در عین حال مواظب چادرش بود که از روی سرش سر نخورد و نیفتد؛ کم حرف بود و صدایش به زور شنیده می‌شد.

چقدر با فروش جوراب‌ها درآمد کسب می‌کنی؟

خیلی کم؛ ولی چاره‌ای نیست باید به هر نحوی که شده هزینه‌های زندگی‌ام را تامین کنم دستفروشی را دوست ندارم ولی از اینکه زیر بار منت کسی باشم بهتر است.

 چند سال است در مترو جوراب می‌فروشی؟

چندین سال است پس از زمین گیر شدن شوهرم به دلیل ام اس نان آور خانواده شدم. من هم بیماری قند دارم و گاهی رفت و آمد برایم سخت است ولی برای هزینه داروهای همسرم مجبور هستم دستفروشی کنم. خدا را شکر می‌کنم قوی‌تر از تمام مشکلات هستم و می‌توانم برای تا همیشه با همه خوش اخلاق رفتار کنم حتی اگر کسی از من خرید نکند.

علویه شاید طعم واقعی مادر شدن را نچشیده شاید به ظاهر همانند مردان کار می‌کند اما تمام زنانگی‌اش را با قدرت در دستانش گرفته تا همیشه همان زن مهربان دستفروش مترو نواب در یاد بماند.

حتی بدون داشتن عکسی از او قطعا لحن و تصویرش در ذهن تمامی مسافران روزانه این ایستگاه مترو حک خواهد شد. اما چه کسی باید به فکر این زنان غمگین و تنها که در پیچ و خم خیابان‌های شهر گم شده‌اند، باشد؟

مسئولیت زنان سرپرست خانوار به عهده سایر نهادها!/ 4 هزار زن در تهران بسته حمایتی دریافت کردند

زهرا بهروز آذر، مدیر کل امور بانوان شهرداری تهران، در خصوص زنان دستفروش که تامین کننده مایحتاج خانواده خود هستند، گفت: متولیان امر در امور زنان نهادهای مختلفی هستند که شهرداری کوچکترین نهاد این مجموعه است و عمده مسئولیت زنان سرپرست خانوار به عهده وزارت کار و تامین اجتماعی است.

او در خصوص اقدامات انجام گرفته برای این قشر افزود: وظیفه محوله‌ ما در شهرداری، طبق برنامه اقدام و عملی است که توسط معاونت زنان و ریاست جمهوری به ما ابلاغ شده و تامین کننده فضا برای فروش تولیدات زنان سرپرست خانوار هستیم. این فضا ها مانند بازارچه‌ها در اختیار این افراد قرار می‌گیرد تا بتوانند در آن امرار معاش کنند.

بهروز آذر با اشاره به اهم فعالیت‌های شهرداری در این خصوص گفت: فعالیت‌های صورت گرفته از جانب ما در واقع خارج از وظایف بوده و در حقیقت جنبه حمایتی دارد و تا جایی که بتوانیم این افراد را شناسایی کنیم به کار خود ادامه می‌دهیم.

او در خصوص جایگاه اداره امور بانوان شهرداری تهران در رسیدگی به زنان سرپرست خانوار اظهار کرد: سعی ما بر شناسایی این زنان است بدین ترتیب فاصله این افراد را بین دولت، سازمان‌های حمایتی و خدماتی و یا جامعه خیرین کوتاه کنیم تا راحت‌تر به این فضاها دسترسی پیدا کنند به‌طور مثال در بحث کرونا توانستیم 4 هزار نفر را که به همین واسطه شغل‌شان را از دست دادند و دچار مشکلات متعدد شده بودند شناسایی و در دو مرحله دو بسته حمایتی برای آنان فراهم کنیم.

این مقام مسئول ادامه داد: یکی از این بسته‌ها، سبد ارزاق بود که به کمک یک موسسه خیریه بود تهیه و به حدود هزار نفر اهدا شد و دیگری همان کارت هدیه 500هزارتومانی بنیاد مستضعفان بود که در اختیارشان قرار گرفت و این حداکثر کمکی بود که ما توانستیم برای این قشر انجام دهیم.

بهروز آذر با اشاره به محدودیت‌های که کرونا برای این افراد ایجاد کرده گفت: ما همیشه فضا هایی در اختیار این افراد برای امرار معاش قرار می‌دادیم اما در حال حاضر بخاطر بحث کرونا این فضاها جمع‌آوری شده‌اند.

او در خصوص این پرسش که آیا زنان دستفروش در مترو در این روزهای کرونایی افزایش داشته‌اند یا کاهش؟ افزود: آمار دقیقی در خصوص افزایش زنان دستفروش در مترو نداریم اما پیش بینی ما این است که بالاخره این افراد اجاره خانه و هزینه‌های سنگین زندگی دارند طبیعتا ناچارند به شغل خود که همان دستفروشی است ادامه دهند به طور مثال یک مرد دستفروش می‌تواند در هر جایی دستفروشی کند اما یک زن برای این امر به یک محیط امن نیازمند است و قاعدتا مترو نسبت به سایر محیط ها می‌تواند این فضای امن را برای آنان فراهم کند.

 مدیرکل امور بانوان شهرداری تهران بیان کرد: یکی دیگر از کارهای که ما در شهرداری برای زنان انجام داده‌ایم راه‌اندازی مراکز مهارت آموز کوثر است که مدل  اقتصادی مشارکت بخش عمومی- خصوصی یا همان ppp بوده و هدف ما در این طرح فراهم کردن محیطی است که در آن یک کار آفرین متعهد به ایجاد اشتغال برای تعدادی از افراد ‌می‌شود و ما فضای رایگان یا با هزینه پائین در اختیارشان قرار می‌دهیم و افرادی که ما معرفی کرده‌ایم در آنجا مشغول به کارهای همچون خیاطی ،بافندگی و ...می شوند.

بهروز آذر با اشاره به محدود بودن این جامعه آماری افزود: ما تاکنون نتوانسته این امر را برای جمعی بیش از 800 نفر مهیا کنیم.

او طریقه شناسایی این افراد را خود اظهاری عنوان کرد و  افزود: 99 درصد شناسایی‌ها توسط خود اظهاری است. جامعه که با آن روبرو هستیم جز افراد فرودست جامعه و از دهک‌های پائین هستند که یا خود به ما مراجعه می‌کنند و یا معتمدین محلات این افراد را به خوبی می‌شناسند چون این افراد کسانی هستند که بدون کمک خیرین محله توان ادامه زندگی را ندارند.

این مقام مسئول از وجود 450 هزار زن سرپرست خانوار در تهران طبق آخرین سرشماری‌ها خبر داد و گفت: این افراد عموما یا خود اشتغال هستند یا تحت حمایت خانواده قرار دارند این در حالی است که همچنان مهمترین نهاد حمایتی از زن سرپرست خانوار، خانواده و فامیل هستند و آنهایی که خانواده‌های ضعیفی دارند یا مهاجر هستند و لازم است موسسات خیریه و عمومی به کمک آنها بیایند.

مدیرکل امور بانوان شهرداری تهران درخصوص اینکه معضلات معیشتی این زنان با بالا رفتن سن و از کار افتادگی آنها افزایش می‌یابد، گفت: متصدی تمام این امور دولت، بهزیستی و وزارت کار است با این وجود  هیچ طرح و عملی برای شهرداری در این خصوص تدوین نشده است و شهرداری کاری نمی‌تواند انجام دهد و قطعا زنی که در سنین 60 یا 70 سالگی همسرش را از دست می‌دهد و هیچ اندوخته مالی ندارد و با مشکلات بزرگ‌تری روبرو خواهد شد با این وجود هیچ طرح و عملی برای شهرداری در این خصوص تدوین نشده و شهرداری کاری نمی‌تواند انجام دهد.

بهروز آذر افزود: شهرداری مهمترین کاری که می‌تواند در این خصوص انجام دهد جذب خیرین است تا بتواند دستگیری حداقلی را از این قشر آسیب پذیر داشته باشد اما برنامه و یا راهکاری برای این امر در ردیف وظایف شهرداری اصلا تدوین نشده و این امر در حیطه وظایف دولت است.

او یاد آور شد: داده‌های آماری ما هم صرفا از طریق خود اظهاری به دست می‌آید هرچند باز هم هستند کسانی که صورت خود را با سیلی سرخ می‌کنند و نیازمندی خود را بیان نمی‌کنند و در جامعه ‌آماری ما قرار ندارند.

بهروز آذر تاکید کرد: ما نمی‌توانیم بفهمیم که نیازمندان واقعی چه تعدادی هستند اماتلاش برای شناسایی آنان را ادامه می‌دهیم و سعی می‌کنیم تا جای که بتوانیم ازطریق معتمدین و مردم، اعتماد و انسجام اجتماعی را ایجاد کنیم تا افراد نیازمند شناسایی شوند و یا خود مردم به این افراد نیازمند کمک کنند. این در حالی است که در بسیار از مواقع افراد علاقه‌ای به تحویل کمک ها خود به شهرداری یا ارگان خاصی ندارند و خود وارد عمل می شوند.