به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ بچههای دهه 60 و 70 مجبور بودند مهندس و دکتر شوند تا به آرزوی پدر و مادرشان که از پس آن برنیامدند، برسند اما امروزه تبی به جان پدر و مادرها افتاده که روز به روز هم داغتر میشود تا جایی که هرکاری میکنند با گذاشتن عکسهای شیک و قشنگ از کودکشان، فالوور جذب کنند و لایک بگیرند.
بچههای دهههای گذشته خوشبختتر از بچههای الان بودند چون حداقل کودکی میکردند و فقط در سالهای کنکور، درگیر درس و بیخوابی و هزار مشکل دیگر میشدند.
الان اینستاگرام پُر شده از کودکان خوشگل و خوشتیپی که بلبل زبانی میکنند، ژستهای عجیب و غریب میگیرند، تمرینات سخت ورزشی میکنند و با فشار خانواده خود جلوی دوربین قرار میگیرند و کارهایی که به زور از آنها میخواهند را انجام میدهند البته شاید این کودک تشخیص ندهد چه کاری درست و چه کاری غلط است و به راحتی کارهایی که پدر و مادرش میخواهد را انجام میدهند اما این کودکان وقتی بزرگ شوند لبریز از آموزش و دلزده از یادگیری و تشنه کودکی هستند.
متاسفانه موضوع به فالوور و لایک ختم نمیشود چراکه بسیاری از این پدر و مادرهای کاسب کار، درقبال پولی که از فروشگاهها، آتلیهها و.... دریافت میکنند، کودک مظلومشان را هر روز به یک رنگ و لعاب در میآورند و برای گرفتن یک عکس با تبلیغ برند خاص او را کلافه میکنند.
آینده نامعلوم در انتظار کودکانِ شاخ مجازی/ به اورژانس اجتماعی اطلاع دهید
مریم سادات ظهوریان، جامعه شناس و فعال فرهنگی، با اشاره به دلایلی که خانوادهها به سوءاستفاده از کودکشان میپردازند، گفت: گاهی اوقات خانوادهها برای پُر کردن خلا خود، گاهی برای به روز نشان دادن، گاهی چشم و هم چشمی و برخی مواقع برای نمایش گذاشتن کودکشان این کارها را انجام میدهند و عکسها و فیلمهای عجیب و غریب از آنها در شبکههای مجازی منتشر میکنند.
او افزود: استفاده ابزاری از کودکی که آینده یک کشور و خانواده را رقم میزند ناشی از سطح فکری کوتاه آن خانواده است.
ظهوریان تصریح کرد: با اینکه ذات انسان تمایل به دیده شدن و جلب توجه دارد اما اینکه انسان به چه روشی این کار را انجام دهد، وابسته به فرهنگ او است.
این جامعهشناس ادامه داد: گاهی اوقات افراد با نشان دادن وسایل خانه، نوع زندگی و حتی فرزندان خود میخواهند این خلا را پُر کنند اما اینکه به وسیله یک فرد، آن هم فرزندمان، خود را بالا بکشیم شدت نزول فکری و اخلاقی را نشان میدهد.
این فعال فرهنگی با اشاره به آسیبی که به روند رشد این کودکان وارد میشود، گفت: کودکانی که مورد استفاده ابزاری خانواده خود قرار میگیرند شاید الان نتوانند از خود دفاع کنند و به خواسته والدین تن دهند اما عقدههای درونی بسیاری برای آنها ایجاد میشود که به سختی قابل جبران است.
او افزود: از آنجایی که خاستگاه اجتماعی کودکان، خانواده است اگر این پایهریزی خلاف شکل بگیرد، کودک نمیتواند فرق خوب و بد را تشخیص دهد و در آینده این نربیان کج ادامه پیدا میکند و معلوم نیست تا کجا میرود.
ظهوریان تصریح کرد: اگر کودک بتواند هویت خود را پیدا کند باید به عقب رفته و تمام پلههایی که بالا رفته را دوباره برگردد که این کار بسیار دشوار است و درموارد بسیار نادر رخ میدهد.
این فعال فرهنگی اظهار کرد: هفت سال اول زندگی برای کودک شخصیتساز است بنابراین اگر خانوادهها برای فرزندشان شخصیتسازی نکنند آن کودک تا آخر عمر خود مسیر اشتباهی میرود که مقصر آن فقط پدر و مادر است.
این جامعهشناس کفت: کودکان نمیتوانند ارزش خوب و بد را از یکدیگر تشخیص دهند درواقع این ما هستیم که به آنها یاد میدهیم چه چیزی ارزش و چه چیزی غیرارزش است.
او ادامه داد: ممکن است کودک وقتی بزرگ شد متوجه ظلم خانوادهاش شود که دیگر فایدهای ندارد و در این شرایط فقط میتواند هویت خود را جستجو کند و ظلمی که به او شده را جبران کند.
ظهوریان بیان کرد: اگر مردم مشاهده کردند خانوادهای برای عکس و فیلم گرفتن، کودک خود را آزار میدهند یا او را تنبیه میکنند حتما به اورژانس اجتماعی اطلاع دهند.
این فعال فرهنگی به تقصیر جامعه در پذیرفتن این افراد اشاره کرد و گفت: یکی از مسائلی که همیشه دغدغه من بوده این است که چرا مردم با اینکه میدانند کاری زشت و قبیح است اما از آن حمایت میکنند؟!
ظهوریان اظهار کرد: متاسفانه جامعه ما ارزشهای خود را از دست داده و دچار ابتذال فرهنگی شده است. اگر پدر و مادری از کودک خود سوءاستفاده میکنند تا دیده شوند یا درآمد کسب کنند مردم نباید آنها را مورد ستایش قرار دهند بلکه با تقبیح کردن کار آنها باید جلوی این کار زشت را بگیرند.