تبدیل دوربین به قلم/ به جای فیلمنامه با رُمان طرف هستیم!

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛علی ملاقلی‌پور درباره سریال «سرباز» نوشت: در نگاه اول سریال سرباز فاقد جذابیت‌های دیداری است؛ مهمترین عامل این احساس عدم وجود رخدادها، گرفتاری‌ها و هیجانات دیداری و نمایشی است. 

اصل ماجرا به فیلمنامه سریال برمی‌گردد که به جای فیلمنامه با یک کتاب رمان روبرو هستیم، اساسا تفاوت فیلمنامه با رمان در همین است که رمان بیشتر درباره آشوب‌ها و تلاطم‌های درونی افراد است که نویسنده بیشترین صفحات کتابش را درباره توصیفات ذهنی و قضاوت‌ها و افکار شخصیت‌های اصلی داستانش صرف می‌کند و از کوچکترین دیدارها و برخوردها ذهنیت می‌سازد اما فیلمنامه، نامه فیلم است و ما تنها از مواجهات و رخدادهای بیرونی افراد پی به نیات و شخصیت‌های فیلم می‌بریم و اینگونه نیست که در فیلمنامه کسی درونیاتش را در خلوت بلند بلند توصیف کند. حالا با دانستن این پیش فرض‌ها شاید اگر کمی فکر کنیم متوجه می‌شویم سازنده اثر یعنی هادی مقدم دوست سعی در یک نوآوری در آثار تصویری داشته و خواسته رمانی را تصویری و نمایشی کند و حالا اگر با رویکرد رمان گونه به سریال «سرباز» نگاه کنیم شاید مانند خواندن یک رمان از آن لذت ببریم، از این جهت باید به مقدم دوست تبریک گفت که دست به کار نو زده، اثری که مثل تماشای نقاشی‌های سه بعدی در وهله اول اصلا مشخص نیست اما با خیره شدن دقیق به آن میتوان شکل سه بعدی را در میان خطوط نقاشی دید و کشف کرد و از کشف این ادراک لذت برد. 

البته اگر با همین نگاه متفاوت که سریال «سرباز» را ببینیم باید گفت نقدهایی از زاویه رمان مصور بر سریال سرباز می‌توان وارد کرد مثلا اینکه در خواندن رمان لحظات التهابات درونی افراد را فرد خواننده سریعتر می‌خواند که زودتر نتیجه فکر شخصیت را بفهمد اما در اینجا ریتم سریال اکثرا یکنواخت است و می‌توان تصور کرد برای نمایشی‌تر کردن درونیات افراد شاید پلانهای مفهومی و خاص اما ساده بهتری لازم بود نماهایی نزدیکتر یا نماهای نزدیک شونده‌تر و دور شونده‌تر که احساس دوری و نزدیکی، عشق و فراق را به تماشاچی بیشتر و بهتر القا کند.

اما در کل باید به جسارت و شهامت مقدم دوست تبریک گفت که بیشتر از نقد افراد از کلیشه‌ها ترسیده و به سمتی رفته که دوربین را تا حدی تبدیل به قلم کرده اما او هم حتما حق می‌دهد که فیلم و سریال اثریست تصویری که صدا به کمکش می‌آید و اولویت با رخدادهای تصویری است و حتما حق می‌دهد اگر جای این دو گزاره را عوض کند خیلی از مخاطبان خوششان نیاید یا حداقل کمی طول بکشد تا با «سرباز» او همراه شوند.