به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ صادق راستی، متخصص داخلی افزود: کسانی که در خانواده آنها یک نفر مبتلا به اختلالات تغذیه دارند چهار برابر احتمال ابتلا به پرخوری عصبی در آنها بیشتر است، این مساله به علت ژنتیک یا صرفاً تاثیر محیطی است به خصوص کودکان که تحت تاثیر پدر و مادر هستند و والدین در مورد تغذیه بچهها سخت گیرانه و انتقادی عمل کنند.
وی اظهار داشت: کسانی که پرخوری عصبی دارند معمولاً توجه زیادی نسبت به خوراک و ظاهر و شکل بدنشان دارند، فرد در این شرایط دائماً از اینکه چاق به نظر برسد یا وزنش افزایش پیدا کند میترسد و بیشتر این افراد در واقع از نظر وزن و ظاهر در شرایط متوسطی هستند ولی تصور خودشان بسیار متفاوت است.
راستی تصریح کرد: پرخوری عصبی علائم زیادی ندارد ولی فرد معمولاً الگوهای رفتاری مشخصی دارد که میتواند نشان دهنده آن باشد، غذا خوردن حتی هنگام عدم احساس گرسنگی، ادامه دادن غذا خوردن حتی بعد سیر شدن کامل سریع و ناگهانی غذا خوردن، غذا خوردن بهصورت تنهایی و مخفیانه، احساس شرم و خجالت از حجم یا نوع غذایی که خورده میشود، تمایل شدید به ورزش، عدم علاقه به حضور در جمع و ارتباطات اجتماعی از علایم این عارضه است.
این متخصص مغز و اعصاب ادامه داد: سوء هاضمه، خستگی، ضعف، اسهال یا یبوست، استفراغ یا گلودرد نیز از دیگر عوارض پرخوری عصبی است.
به گفته راستی، مشکلات و بیماریهای دهان و دندان از علایم دیگر بولیمیا است به علت اینکه فرد استفراغ میکند و اسید معده مرتباً وارد دهان شده و به دندانها آسیب میرساند. این مسئله همچنین باعث بوی بد دهان یا گلودرد هم میشود که میتواند یکی از نشانههای ابتلا به این بیماری باشد.
وی افزود: به علت اینکه بیمار مبتلا به بولیمیا با استفراغ یا روشهای دیگر از وارد شدن و جذب مواد مغذی جلوگیری میکند، دچار کمبود ویتامین و مواد معدنی میشود. این کمبودها باعث مشکلات پوست و مو مثل خشکی پوست، خشکی مو، شکننده شدن و یا نازک شدن آنها میشود.
این پزشک اضافه کرد: استفراغهای عمدی مکرر میتواند باعث تحریک و التهاب غدد بزاقی شود، با تورم این غدد، صورت پف کرده و گردتر به نظر میرسد که یک نشانه از ابتلا به بولیمیا است و به علت استفاده از داروهای مسهل، عضلات روده دچار آسیب میشوند که میتواند منجر به یبوست دائم شود.
راستی اظهار داشت: به علت سوء تغذیه و نرسیدن مواد مغذی تعادل شیمیایی بدن به هم میخورد که باعث خستگی، ضربان نامنظم، آسیبهای کلیوی، ضعف، اسپاسم و گرفتگی عضلات و تشنج میشود.
وی گفت: اختلالات تغذیه ریشه روحی و روانی دارند دوره درمانی بلند لازم دارند و بیمار باید به صورت مداوم برای بهبودش تلاش کند، مهمترین مسئله در درمان بولیمیا درک خود بیمار از وضعیتش و آگاهی داشتن اطرافیانش است به خصوص اینکه بسیاری از بیماران مشکل خود را پنهان میکنند و اطرافیان هستند که با مشاهده علائمی که گفتیم باید این مشکل را تشخیص دهند و برای بهبودش اقدام کنند.