تلویزیون به هیچ‌ عنوان سریال‌سازی را کنار نمی‌گذارد/ در تلویزیون به سریال‌سازی و برنامه‌سازی احتیاج داریم

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، صدور پروانه ساخت از سوی صداوسیما مخالفان و اندک موافقانی دارد که این اتفاق را به بحث مهم این روزهای سینماگران ایرانی تبدیل کرده است.

موافقان این اتفاق معتقد هستند با صدور پروانه ساخت از سوی صداوسیما دیگر خبری از پول‌های کثیف و به تبع آن بالا رفتن دستمزدها و هزینه تولید سریال‌ها نخواهد بود اما منتقدان این اتفاق معتقد هستند که صدور پروانه ساخت از سوی سازمان صداوسیما منجر به سخت‌گیری‌های بیشتر و محدود شدن فضای تولیدات در پرداخت به موضوعات مختلف می‌شود که طبیعتاً در این شرایط به طور قطع مخاطبان شبکه نمایش خانگی به شدت کاهش پیدا کرده و این رسانه دچار مشکلات بسیاری در جلب نظر مخاطبان می‌شود.

مفید: در تلویزیون به سریال‌سازی و برنامه‌سازی احتیاج داریم/ اکثر سرمایه‌گذارهای شبکه نمایش خانگی دغدغه فرهنگی اجتماعی ندارند

بهروز مفید، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: صدور پروانه ساخت از سوی سازمان صداوسیما را به خودی خود نه اتفاقی خوب و نه اتفاقی بد می‌دانم چون همه چیز به عملکردی برمی‌گردد که متولی صدور مجوزها قرار است داشته باشند.

مفید خاطرنشان کرد: به عنوان یک تهیه‌کننده برای من اتفاقی مثبت است که در خدمت تولید باشد و اگر یک اتفاق به تولید در حوزه شبکه نمایش خانگی کمک کند فرقی ندارد که در سازمان صداوسیما رخ دهد یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. به عنوان یک تهیه‌کننده که سال‌هاست در حوزه تولید فعالیت می‌کند به نظرم باید از فیلمنامه‌هایی حمایت شود که قصه‌هایشان به مسائل روز جامعه مربوط است.

او افزود: امروز شبکه نمایش خانگی کاملاً اقتصادی شده و افرادی که در این رسانه سرمایه‌گذاری می‌کنند دغدغه سینما و مسائل فرهنگی اجتماعی ندارند. از رفتارهایشان و عکس‌هایی که از آن‌ها در فضای مجازی منتشر می‌شود متوجه می‌شویم که دغدغه اصلی‌شان ارتباط برقرار کردن با بازیگران و عکس گرفتن با آن‌ها است.

تهیه‌کننده سریال «هشت و نیم دقیقه» در ادامه گفت: آثار تولید شده در شبکه نمایش خانگی وارد خانه‌ها می‌شود و قطعاً نیاز به یک حمایت معنوی دارد تا در این رسانه فیلمنامه‌های خوب ارائه شوند و به تولید برسند. شاید وزارت ارشاد در حوزه حمایت مالی بودجه لازم را نداشته باشد و به همین دلیل صداوسیما بتواند با سیاست حمایت از تولیدات شبکه نمایش خانگی در حوزه تبلیغات، محتوا و بودجه به کمک این رسانه بیاید.

این تهیه‌کننده در ادامه تأکید کرد: قطعاً مدیران تلویزیون از تفاوت‌های شبکه نمایش خانگی و تلویزیون مطلع هستند و باید این نکته را هم مدنظر داشته باشیم که یک وجه تمایزی بین تولیدات تلویزیون و شبکه نمایش خانگی وجود دارد. تلویزیون به دلیل در دسترس و رایگان بودن مخاطبان بیشتری دارد و مردم در خانه می‌توانند با روشن کردن تلویزیون برنامه‌ها و سریال‌ها را ببینند اما در شبکه نمایش خانگی انتخاب وجود دارد و آثار این رسانه باید در فضایی بازتر روایت شوند و این فضای باز و آزاد به معنای رها کردن این رسانه در محتوا نیست.

او افزود: به هر حال مردم انتظار دارند محصولی که برایش پول می‌دهند و خریداری می‌کنند با اثری که در تلویزیون می‌بینند باید تفاوت‌هایی داشته باشد. در عین حال که باید رضایت مخاطب از کیفیت آثار را مدنظر داشت باید آثاری تولید شوند که به لحاظ محتوایی قابل دفاع باشند و از طرفی بازگشت سرمایه نیز داشته باشند.

مفید با اشاره به موفقیت برنامه‌هایی مثل «عصر جدید» و «دورهمی» در تلویزیون گفت: در همه جای دنیا حرف اول در تلویزیون را سریال‌ها نمی‌زنند و تلویزیون‌ها بیشتر با برنامه‌های مهیج و جالب به جلب مخاطب توجه دارند. با این حال نمی‌توان سریال‌سازی را از تلویزیون حذف و تنها به برنامه‌سازی فکر کرد؛ قدرت و توانایی ساخت سریال و برنامه در تلویزیون وجود دارد.

خوشخو: وزارت ارشاد و فیلمسازان باید جلوی این اتفاق را می‌گرفتند/ تلویزیون به هیچ‌عنوان سریال‌سازی را کنار نمی‌گذارد/ اگر مجوز با صداوسیما بود «هیولا» هم ساخته نمی‌شد

آرش خوشخو، منتقد سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: شبکه نمایش خانگی رسانه‌ای است برای تولید آثاری مربوط به سلیقه‌های غیر تلویزیونی و به طور قطع اگر شبکه نمایش خانگی زیر نظر تلویزیون باشد دیگر کارایی خود را از دست می‌دهد.

خوشخو تصریح کرد: هدف از انتقال شبکه نمایش خانگی از وزارت فرهنگ به صداوسیما مقابله با پول‌های کثیف در این رسانه نیست و مشکل اصلی به محتوای چند سریال مثل «دل» و دیگر آثار منوچهر هادی برمی‌گردد و بر هیچکس پوشیده نیست که محتوای چند سریال پخش شده در این رسانه چند تن از مقامات فرهنگی را ناراحت کرده و آن‌ها در تولیدات شبکه نمایش خانگی تقاضای تجدید نظر کرده‌اند که در پی آن شاهد چنین تغییرات و اتفاقاتی هستیم.

این منتقد در ادامه گفت: ما در فضای ایدئولوژیکی زندگی می‌کنیم و سیاست‌هایمان کاملاً بر پایه ایدئولوژی حاکم مشخص می‌شود  و تصور داشتن اقتصاد آزاد در حوزه فرهنگ یک تخیل غلط است که هیچ‌گاه امکان دستیابی به آن وجود ندارد. اگر وزارت فرهنگ با دقت بیشتر به شبکه نمایش خانگی نظارت داشت و محتوای آن را کنترل می‌کرد و تولیدکننده‌ها هم برای دستیابی به سود مالی کل یک صنعت را به خطر نمی‌انداختند. امروز تنها تهیه‌کننده‌های سنتی ما که قدرت خود را در سینمای خانگی از دست داده‌اند موافق صدور پروانه ساخت از سوی صداوسیما هستند.

او افزود: صدور مجوزهای شبکه نمایش خانگی از سوی صداوسیما و به نوعی رفتن این رسانه زیر نظر صداوسیما به هیچ‌وجه اتفاق خوبی نیست اما به راحتی می‌شد این اتفاق را پیش‌بینی کرد و هیچ نیازی به هوش بالایی نبود. یک هوش متوسط هم این را می‌فهمید که وقتی در یک سریال روابط افراد بی قاعده است و یک نفر با نفرات متعددی رابطه دارد ممکن است حساسیت‌برانگیز باشد و مسئولان در وزارت فرهنگ می‌توانستند با درایت جلوی این اتفاق را بگیرند.

خوشخو در ادامه تأکید کرد: صداوسیما می‌خواهد سریال‌سازی در هر دو عرصه را از آن خود کند و امکان ندارد ساخت سریال برای تلویزیون تعطیل شود و صداوسیما این بخش پربیننده را از دست نمی‌دهد. این رسانه فقط به ساخت و پخش سریال در شبکه نمایش خانگی فکر کند. تلویزیون بیشتر قصد دارد نقش نظارتی بر تولیدات داشته باشد و محدودیت‌هایی که در این رسانه وجود دارد را در شبکه نمایش خانگی نیز اعمال کند.

این منتقد در پایان درباره بازگشت سینماگرانی که سال‌ها در تلویزیون کار نکرده‌اند، گفت: به بازگشت هنرمندانی مثل حسن فتحی که سال‌هاست دیگر در تلویزیون کار نمی‌کنند خوش‌بین نیستم و این اتفاق به برخورد مسئولان صداوسیما با این هنرمندان برمی‌گردد که بعید می‌دانم برخورد مناسبی داشته باشند چرا که هیچ‌ یک از مدیران فعلی این ویژگی را ندارند که برخورد منطقی و مناسب داشته باشند./3