برخورد لاکچری با حجاب

حجاب مُد نیست که هر روز به شکلی درآید. حرف در این نیست که فرد محجبه نباید زیبا بپوشد و در پوشیده‌پوشی خود هنر به خرج ندهد. اتفاقاً باید هنرمندانه بپوشد و با وزانت حجاب خود مبلغ این تکلیف الهی باشد. البته روش انجام تکلیف باید در راستای همان تکلیف باشد و در نگاهی کلان‌تر با دیگر تکالیف دینی انسان، دارای‌ هارمونی بشود و با کامل کردن یکدیگر، شمایی کامل و شاخص برای شخصیت دینی فرد تعریف کنند. اینکه عرض می‌کنم حجاب، مُد نیست که هر روز به رنگی و شکلی دربیاید از این رو است که در بستر فضای مجازی شاهد تبلیغ‌های لاکچری برای آدم‌های محجبه هستیم.

اگر سری به پیج‌های اینستاگرام بزنید این واقعیت را ملموس‌تر درخواهید یافت که انگار دارد نوعی رفتارسازی جدید رخ می‌دهد که به نام حجاب دارد «حجاب» را به حاشیه می‌راند. انگار در بستر حجاب دارند به طراحی و ترویج تعریف تازه‌ای از حجاب می‌پردازند که با خود سبک زندگی و رفتاری تازه‌ای به همراه می‌آورد. سبکی که اگر پوشش ۱۰۰ درصدی هم داشته باشد با روح حجاب ناسازگار است که حجاب، پوشیده رفتاری است نه به رخ کشیدن و با تفسیری که برخی از مفسران بر آن تأکید دارند، آیات ناظر به حجاب، حتی «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ یَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی‌ جُیُوبِهِنَّ وَ لا یُبْدینَ زینَتَهُنَّ.../ نور آیه ۳۱» علاوه بر تأکید بر حجاب، به منع تفاخر هم نظر دارد. نباید زینت‌هایشان را آشکار کنند چون سبب توسعه حسرت در میان فقرا می‌شود. با این نگاه آنچه به اصطلاح به آن «حجاب لاکچری» گفته می‌شود جای اما و اگرهای فراوان دارد. دوستی دغدغه‌مند برایم به گزارشی در همین باره اشاره کرده بود که در فضای مجازی دست به دست می‌شود؛ «حجاب استایل‌ها، برش‌هایی از زندگی مرفه خود را در صفحه‌ پرفالوور خود به اشتراک می‌گذارند و به پرسش‌های مخاطبان درباره خریدهای لاکچری مورد استفاده‌شان در عکس‌ها پاسخ می‌دهند و به این ترتیب سبک زندگی خود را نیز تبلیغ و ترویج می‌کنند».

ترویج که چه عرض کنم دارند با به رخ کشیدن سطح زندگی خود فاصله طبقاتی را به رخ می‌کشند که می‌تواند ما به‌ازاهای اخلاقی و روانی و در قدم‌های بعد، امنیتی هم داشته باشد به علاوه نه تنها به دینداری و ترویج حجاب به عنوان یکی از مؤلفه‌های دینداری کمک نکند که به ضد خود هم تبدیل و موجب دین‌گریزی بیشتری شود. اینکه در آموزه‌های دینی فقر و کفر را همراه می‌خوانیم و میان ایمان و فقر، خویشاوندی نمی‌بینیم در این حوزه هم می‌تواند قابل بازتعریف باشد.

توجه داریم که وضعیت اقتصادی جامعه در چه شرایطی است و می‌دانیم که طبقه متوسط دارد به نفع طبقه فقیر، لاغرتر می‌شود نه اینکه از این گرفته و بر آن افزوده شود به معنای افزایش سطح درآمدی فقرا، نه، دارد طبقه متوسط هم فقیر می‌شود و فقیر هم قطعاً فقیرتر خواهد شد. در شرایطی چنین لاکچری‌بازی مذهبی کارکرد عکس خواهد داشت.

همان منطق دینی که بر حجاب تأکید دارد قطعاً اقتضا می‌کند نسبت به شیوه‌ها و راه‌ها هم حساسیت داشته باشیم تا رفتارمان به تخریب یک اصل دینی و مسلم نینجامد.

عباس محمدیان

رئیس بسیج رسانه خراسان رضوی