بلایی که آنتی بیوتیک بر سر روده می‎آورد

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ سندرم روده تحریک پذیر (IBS) تقریباً 11 درصد از افراد در سراسر جهان را درگیر می‌‌کند. این بیماری با تکرر درد شکم، نفخ و تغییر در عادات روده‌‌ای تظاهر می‌‌یابد.

 اخیراً مطالعه‌‌ای روی گروهی از بیماران مبتلا به این سندرم صورت گرفته است؛ این مطالعه شامل 43 فرد سالم و 49 بیمار بزرگسال مبتلا به IBS بوده است. محققان، کالپروتکتین مدفوعی شرکت‌‌کنندگان که نوعی نشانگر التهابی روده است را اندازه‌‌گیری کردند.

محققان دریافتند که همه شرکت‌‌کنندگانی که رژیم غذایی پرچرب مصرف و از آنتی بیوتیک استفاده کرده‌‌اند، نسبت به افرادی که رژیم غذایی کم چربی دارند و سابقه جدیدی در مصرف آنتی بیوتیک ندارند در معرض خطر بیشتر سندرم روده تحریک‌‌پذیر و بیماری‌‌های التهابی روده قرار گرفته‌‌اند.

افرادی که میزان بالای چربی در رژیم غذایی خود مصرف می‌‌کردند 2.8 برابر بیشتر از افراد دارای رژیم غذایی کم‌‌چرب در معرض بیماری‌‌های التهابی روده قرار داشتند و احتمال بروز بیماری‌‌های التهابی روده در افراد مصرف‌‌کننده آنتی‌‌بیوتیک 3.9 برابر بیش از افرادی بود که اخیراً آنتی‌‌بیوتیک مصرف نکرده بودند!

آندریاس باوملر، یکی از پژوهشگران این تحقیق می‌‌گوید: نتایج مطالعه ما نشان داد که سابقه مصرف آنتی بیوتیک و رژیم غذایی پرچرب، با بیشترین خطر ابتلا به بیماری‌‌های التهابی روده (که در این تحقیق تحت عنوان pre-IBD تعریف شده‌‌اند) همراه است. البته ما هنوز نمی‌‌دانیم که عوامل محیطی تا چه حد می‌‌توانند بر بروز این مشکل، اثر هم‌‌افزایی داشته باشند.

این مطالعه همچنین تأثیر رژیم غذایی پرچرب و مصرف آنتی بیوتیک‌‌ها بر روی سلول‌‌های موجود در روده موش‌‌ها را مورد آزمایش قرار داد؛ مشخص شد که رژیم غذایی پرچرب و استفاده از آنتی بیوتیک‌‌ها باعث مختل کردن کار میتوکندری سلول و ایجاد اختلال در سوزاندن اکسیژن در سلول‌‌ها شد. این اختلال باعث کاهش مصرف اکسیژن سلول و منجر به نشت اکسیژن به روده می‌‌شود.

باکتری‌‌های مفید بدن در محیط‌‌هایی که اکسیژن کمی دارند رشد می کنند. سطح اکسیژن بالاتر در روده باعث عدم تعادل در باکتری‌‌های مفید دستگاه گوارش و در نتیجه موجب التهاب می‌‌شود. با اختلال در محیط روده، یک چرخه برای جایگزینی باکتری‌‌های مفید با میکروب‌‌های مضر که تحمل اکسیژن بیشتری دارند‌‌، آغاز می‌‌شود. این به نوبه خود منجر به التهاب مخاطی می شود که با شرایط قبل از بروز IBD (بیماری‌‌های التهابی روده) مرتبط است و افراد را بیشتر در معرض خطر این بیماری‌‌ها قرار می‌‌دهد.