به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، بدون شک یکی از دلایل اصلی کم بودن مخاطبان تولیدات نمایشی ما در رقابت قرار گرفتن این آثار با تولیدات روز دنیا است. امروز مخاطبان آثار نمایشی اعم از فیلمها و سریالها به راحتی به آثار روز دنیا دسترسی دارند و قطعاً نیاز است که کیفیت آثار ما نیز در رقابت با این آثار ارتقا پیدا کند.
به طور قطع مسائل و مشکلات بسیاری برای دستیابی به کیفیت مطلوب در سینما، تلویزیون، شبکه نمایش خانگی و تولیدات فضای مجازی ما وجود دارد که نیاز به بررسی و آسیبشناسی دارند.
در گفتوگو با دو سینماگر این موضوع را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه میخوانید:
غلامرضا آزادی: تلویزیون علاقهای به ساخت سریال پرمخاطب ندارد / سینماگران دیگران انگیزهای ندارند
غلامرضا آزادی تهیهکننده سینما در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: مشکلات سینما و تلویزیون ما نشأت گرفته از ضعف مدیریتی و شکلگیری مافیا در بخشهای مختلف است. همین وضعیت باعث شده تا اندک آثاری که تولید میشوند به قدری ضعیف باشند که کمتر کسی حاضر به دیدن این آثار میشود.
آزادی تصریح کرد: امروز اکثر سریالهای تلویزیون با کمترین مخاطب روی آنتن میرود و مردم برای دیدن سریال بیشتر به سریالهای ماهوارهای یا سریالهای روز دنیا رجوع میکنند؛ به همین دلیل تلویزیون احساس میکند که هیچ وظیفهای برای جذاب مخاطب ندارد و این مسئولیت را به طور غیر رسمی به شبکههای ماهوارهای و دیگر شبکهها سپرده است. این بضاعت و قدرت در تلویزیون ما وجود دارد که سریالهای پرمخاطب تولید کند؛ در سالهای گذشته سریالهای بسیاری ساخته شدهاند که مردم از آنها استقبال کرده و هنوز هم این آثار را دوست دارند.
او افزود: به نظر میرسد که تلویزیون علاقهای به هزینه کردن برای ساخت سریالهای پرمخاطب ندارد و بودجهاش را صرف تولیدات دیگر میکند. سینما نیز به قدری وضعیت وخیم است که در جدیدترین اقدامات به نظر میرسد تصمیم دارند فیلمهای خارجی اکران کنند تا سینما را از این وضعیت وخیم نجات دهند. آنطور که شرایط پیش میرود گویا دیگر نیازی به هنرمندان کشور وجود ندارد و اصلاً در این شرایط انگیزهای هم برای هنرمندان باقی نمیماند تا بخواهند اثری تولید کنند.
این تهیهکننده در ادامه اظهار داشت: من به عنوان یک تهیهکننده، فیلمبردار و کارگردان که سالهاست در ایران فعالیت میکنند برای ساخت فیلم آنقدر عذاب کشیدم که از ساخت اثر جدید سرخورده شدم و میبینم افرادی که هیچ تخصصی در سینما ندارند صرفاً به خاطر داشتن پول در این عرصه مشغول فعالیت هستند. مافیای بزرگی در سینما شکل گرفته که امکان فعالیت برای بخش خصوصی باقی نمانده و وقتی سینمای مستقل از بین برود قطعاً نمیتوان انتظار داشت که مردم برای دیدن فیلم به سینما بیایند.
تهیهکننده فیلم سینمایی «کاکلی» در ادامه با اشاره به هزینه بالای تولید در سینما و شبکه نمایش خانگی گفت: پولهای بلاتکلیف و اصطلاحاً کثیف باعث شده تا هزینه تولید به شکلی بی منطق چند برابر شود و همین وضعیت بخش خصوصی را که در این سالهای فیلمهای خوبی میساخت نتواند فعالیت کند و اگر در این بلبشو فیلمی هم ساخته میشود افرادی که عاشق سینما هستند با هزینه کردن از جیب خودشان با هزار زحمت و سختی این فیلمها را ساختهاند که معمولاً شرایط اکران نیز برایشان فراهم نمیشود.
آزادی در پایان گفت: سازمان سینمایی و صداوسیما از هنرمندان و فیلمسازان هیچ حمایتی نمیکنند و میبینیم فیلمی که با هزار زحمت ساخته شده در نهایت پس از اینکه در شبکه نمایش خانگی پخش میشود سایتها و شبکههای ماهوارهای آنها را نمایش میدهند. وزارت فرهنگ میتواند مقابل این اتفاق بایستد و اما هیچ همتی برای جلوگیری از این اتفاق وجود ندارد. من این روزها از ادامه فعالیتم در حوزه فیلمسازی بسیار ناامید هستم و انگیزهای ندارد و تلاش میکنم با هزینه شخصی به سختی فیلمم را تولید کنم. در گذشته اگر هر سال 4 فیلم فیلمبرداری میکردم و یک اثر تهیهکننده بودم، در حال حاضر مدتهاست که بیکاریم و این وضعیت نه تنها برای من که برای دیگر سینماگران نیز بسیار ناامیدکننده است.
جواد مزدآبادی: پلیس فتا برای جلوگیری از قاچاق فیلمها کوتاهی میکند / سینما و تلویزیون محصولی برای نوجوانان و جوانان ندارد
جواد مزدآبادی کارگردان تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: بحران مخاطب در سینما و تلویزیون ایران را از چند بعد میتوان بررسی کرد. بخشی از این معضل مربوط به سیستم نظارتی و پیگیری میشود که برای مقابله با قاچاق اقدامی ندارد و فیلمها پس از عرضه خیلی زود به صورت رایگان، به راحتی در اختیار افراد قرار میگیرد.
مزدآبادی تصریح کرد: متأسفانه پلیس فتا نیز برای جلوگیری از این اتفاق کوتاهی میکند. چند روز پیش خودم در چند کانال تلگرامی جستجو میکردم که با اتفاق عجیبی مواجه شدم. فیلمهای روز سینمای ایران در این سایتها برای دانلود آماده بود و بدون هیچ هزینهای افراد میتوانستند با بهترین کیفیت این فیلمها را دریافت کنند. یکی از این کانالهای تلگرام یک میلیون نفر عضو داشت و از این یک میلیون اگر 500 هزار نفر فیلم را دانلود کنند، فیلم تعداد زیادی از مخاطبان خود را از دست داده است. وزارت فرهنگ هم برای فرهنگسازی جهت عدم استفاده از نسخههای قاچاق توسط مردم اقدامی نمیکند و این بیتوجهی هم مزید بر علت کم شدن مخاطبان فیلمها و سریالهای ایرانی است.
او افزود: از طرف دیگر کیفیت آثار سینمایی و تلویزیونی ما هستند که میتوانند تعیینکننده باشند. مردم امروز به آثار نمایشی روز دنیا دسترسی دارند و اگر کیفیت فیلمهای ما برای مخاطب جذاب نباشد، ترجیح میدهند فیلمهای دیگری که از کشورهای دیگر در دسترس هستند را ببیند. به نظر من سه عامل عدم اجرای قانون کپیرایت، عدم فرهنگسازی و ضعف کیفی باعث شده تا آثار ایرانی در جذب مخاطب و کسب درآمد و سرمایه شکست بخورند.
این کارگردان اظهار داشت: ما در موضوعات مختلف کمبود فیلمها و سریالها را به شدت احساس میکنیم. امروز تقریباً میزان فیلمهایی که برای مخاطبان دهه 1370 و 1380 جذاب باشند و به مسائل آنها بپردازند در کشور ما زیر 10 درصد تولیدات است و وقتی جوانان ما اثری مربوط به خود در سینما و تلویزیون نمیبینند در آینده هم وقتی که به سن میانسالی برسند سراغ آثار سینمای ایران نخواهند آمد. متأسفانه هنوز تلاشی برای ساماندهی فیلمها و سریالها به لحاظ موضوعی و مخاطبشناسی صورت نگرفته و اکثر فیلمها و سریالهای ما برای مخاطبان بالای 30 یا 40 سال ساخته میشوند.
کارگردان مجموعه تلویزیونی «دنگ و فنگ روزگار» تصریح کرد: شاید یکی از دلایل اصلی نپرداختن به موضوعات جوانان و نوجوانان سن بالای فیلمسازان ما باشد. فیلمسازان سینما و تلویزیون ایران خود ارتباطی با جوانان ندارند و ساخت فیلم درباره جوانان و نوجوانان کار سختی است چرا که نیاز به یک تحقیق مفصل دارد و یک نفر که چنین فیلمی میسازد باید بداند جوانان چه موسیقی گوش میدهند، به جامعه چه نگاهی دارند. این کارها دردسرهای پژوهشی بسیاری دارد که شاید کمتر کسی حاضر به پذیرش آنها باشد.
مزدآبادی در پایان اظهار داشت: به نظر من سانسور نقش چندانی در عدم ارتباط مخاطبان با فیلمها و سریالهای ایرانی ندارد. اتفاقاً این سالها شاهد بازتر شدن فضا بودیم و فیلمهایی اکران شدند که کمتر کسی تصور میکرد که این فیلمها اکران شوند. مشکل اصلی ما به نگاه فیلمسازان برمیگردد و فیلمهای ما مخاطب و موضوعاتی تکراری دارند که دیگر نمیتوانند توجه اقشار مختلف جامعه را به خود جلب کنند. همین معضل باعث میشود مخاطب به سراغ فیلمها و سریالهای خارجی برود و بازگرداندن آن به سینما کار بسیار سختی است.