به گزارش برنا؛ محوطه تاریخی فیروز آباد مربوط به دوران پیش از ورود اسلام به ایران است و محدوده محوطه با شماره ثبت ۱۰۹۱۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. تنها بنای پابرجا و سالم آن برج فیروزآباد است. محوطه مزبور شامل تپهای مدور به ارتفاع ۱۲ متر و شعاع ۷۰ متر و با محیط پیرامونی حدود ۴۰۰ متر است.
برج فیروزآباد اثری تاریخی است که مناره آجری آن ۱۸ متر ارتفاع دارد. این برج دیده بانی از حدود 800 سال پیش هم چنان پابرجاست اما ارتفاع اولیه آن به مراتب بیشتر بوده است. این اثر در سال 1310 در فهرست آثار ملی کشور به شماره 91 ثبت شد. این مناره به شکل استوانه ای دو لایه است و از آجر ساخته شده و ارتفاع اولیه آن 24 متر بوده است.
این مناره از چهار جهت، دارای ستون های زیرزمینی است که از این بنا در مقابل باد و طوفان با یک معماری منحصربه فرد محافظت می کند. این بنا دارای ۲ کتیبه به خط کوفی با مضامین آیات قرآنی، تاریخ بنیان و بانی اثر است. در داخل مناره پلکانی به صورت مارپیچ تعبیه شده که دسترسی به بام را امکان پذیر می سازد اما پله ها تا حدودی تخریب شده اند. روی هم رفته شواهد معماری انتساب این اثر را به عصر سلجوقی نشان می دهد.
معماری این عصر به سبک و شیوه رازی است. شیوه رازی سبکی در معماری ایرانی است که مربوط به سده پنجم تا آغاز سده هفتم هجری قمری بوده و دوره هایی چون سامانیان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان را دربر میگیرد. برج فیروزآباد در ۱۷ کیلومتری جنوب شهرستان بردسکن قرار دارد.
مصالح به کار رفته در بنا، آجر و ساروج است. در بخش فوقانی یک صفحه فلزی مخروطی شکل با زاویه بسیار کم جهت ممانعت از ورود نزولات جوی به داخل بنا کار گذاشته اند.
سبک معماری و کتیبه های کوفی این مناره شباهت زیادی به برج و مقبره ارسلان جاذب در سنگ بست نزدیک مشهد دارد. این مناره به احتمال زیاد از آثار و خرابه های شهر قدیمی بست در منطقه است .
//انتهای پیام: 3