دولت به جای تقابل با مجلس به شرایط فعلی مردم کمک کند

به گزارش برنا؛ «محمدرضا پورابراهیمی» در برنامه «بدون توقف» در خصوص اجرای طرح یارانه معیشتی گفت: در حال حاضر به دلیل شوک‌های پیش آمده اقتصادی ما شاهد مشکلات تورمی در کشور و کاهش قدرت خرید مردم هستیم، لذا برای اینکه بتوانیم این مشکلات را با دو رویکرد کوتاه‌مدت و بلندمدت برطرف کنیم، اقداماتی باید از ناحیه دولت و مجلس  پیگیری شود، در نگاه بلندمدت و برای اینکه بتوانیم بازگشت قدرت خرید مردم را دنبال کنیم طبیعتا راهکاری جز تقویت ارزش پول ملی نداریم. لذا برای اینکه ارزش پول تقویت شود و آثار تورمی که از سال 91 به بعد با شوک‌های ارزی مختلف شاهد آن بودیم از بین ببریم طبیعتا باید عوامل مؤثر در ایجاد آن را در نظر بگیریم و بدانیم چه عواملی است که باعث پدید آمدن این شوک ارزی و در پی آن پائین آمدن ارزش پول ملی و کاهش قدرت خرید شده است.

وی ادامه داد: در نگاه بلندمدت باید برای رفع مشکلات در مسیری حرکت کنیم که به این جایگاه برسیم که به نظر ما به دلیل ویژگی‌ها، توانمندی‌ها و ظرفیت‌های اقتصاد ایران قابل دسترسی است، بماند که اشتباهات فاحش و تصمیمات کاملا غیرکارشناسی به ویژه در ابتدای سال 97 بعد از تصمیم اختصاص ارز 4200 و تأثیر آن در اقتصاد کشور مشکلات جدی پدید آورد که این مشکلات هم بخشی از پیامدهای آن است، اما از نظر ما این موضوع در یک رویکرد میان‌مدت برای رسیدن به وضعیت مطلوب قابل دسترسی است، اما آنچه که در حال حاضر نیاز است یک راه‌حل کوتاه‌مدت است.

عضو شورای پول و اعتبار همچنین تصریح کرد: در سال 99 به شدت آثار تورمی سفره و معیشت مردم را کوچک کرده و ما باید یک اقدامات کوتاه‌مدت اورژانسی هم در کنار اقدامات میان‌مدت برای رفع مشکلات انجام دهیم که این اقدام همین طرح یارانه معیشتی است که این طرح از طرف نمایندگان مطرح شد تا در چندماهه نیمه دوم سال 99 بتوانیم بخشی از آنچه که به عنوان امکان پرداخت کمک و مساعدت دولت می‌تواند انجام شود را عملیاتی کنیم، این طرح در مجلس نوشته شد، منابعش هم در نظر گرفته شد، اما به دلیل مخالفت دولت با این موضوع شورای نگهبان هم بعد از نامه دولت با این رویکرد موافقت نکردند که البته هنوز این طرح در دستور کار است. صحبت ما با دولت این است که وقتی در چنین شرایطی قرار گرفتیم طبیعتا انتظارمان همکاری با مجلس است نه تقابل با مجلس، که ما امروز متأسفانه شاهد چنین نگاهی هستیم، که اصلا برای مردم هم قابل پذیرش نیست، البته نگاه میان‌مدت و بلندمدت ما استمرار چنین برنامه‌هایی نخواهد بود، چون این طرح‌ها در یک بازه زمانی کوتاه‌مدت می‌تواند کمک‌کننده باشد.

پورابراهیمی در پاسخ به این سؤال که «آیا نگاه سیاسی بر این طرح  حاکم است و اساسا به لحاظ کارشناسی امکان اجرای آن وجود دارد» گفت: در خصوص اینکه عقبه این مخالفت چیست؟ من فکر می‌کنم تقابل‌هایی متأسفانه بعد از تشکیل مجلس یازدهم از طرف دولت شکل گرفته، با اینکه اعتقاد مجلس بر این است که در وضعیت کنونی کشور هر کمکی که می‌توانیم بکنیم باید به دولت انجام دهیم تا دولت موفق باشد، چون دولت تنها به مفهوم قوه مجریه و حاکمیت نیست بلکه به مفهوم این است که اگر تأثیر مطلوب در زندگی مردم گذاشت این نظام جمهوری اسلامی است که موفقیت خودش را نشان می‌دهد، لذا بارها حتی در جلسات سران قوا هم به دولت گفتیم که ما حاضریم برای رفع مشکلات مردم به شما کمک کنیم چه بخواهد به نام دولت باشد چه مجلس، این نگاه ما بوده، اما با یک نگاه متفاوت از طرف دولت روبرو هستیم.

وی همچنین اظهار کرد: در همین موضوعات اخیر و در ارتباط با اینکه اساسا این کار منطقی هست و یا قابلیت اجرا دارد یا خیر، ما الان در سال 99 چندین میلیارد منابع ارزی کشور را با تصویبی که در قانون داشتیم به موضوع کالاهای اساسی اختصاص دادیم تا با نرخ ارز 4200 تومانی در اختیار مردم قرار بگیرد، الان سؤال مردم این است، شما تصویب کردید و در اختیار دولت قرار دادید، دولت هم رفته کالاهای اساسی را بیاورد، اما نرخ کالایی که ما در مغازه می‌خریم با نرخ آزاد تفاوت چندانی ندارد و بعضا حتی نرخ آن بیشتر هم شده است، خوب این چه تصمیمی است که گرفتید؟

رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در ادامه اضافه کرد: ما با آقایان در دولت این را مطرح کردیم که کافی است که فقط یک میلیارد دلار از منابعی که در این خصوص اختصاص پیدا کرده که از نظر ما هیچ تأثیری هم در زندگی و معیشت مردم بابت کاهش قیمت کالاهای اساسی نداشته

(البته در خصوص دارو و برخی از اقلام تا حدودی می‌توانیم بگوئیم این درست است اما در خصوص سایر اقلام متأسفانه به دلیل عدم نظارت و کنترل دولت در شبکه واردات، توزیع و مصرف جامعه ما این را نمی‌بینیم) به این طرح اختصاص پیدا کند. پس ما می‌گوئیم این منابع کافی است، فقط ما باید با استناد به منابع موجودمان عمل می‌کنیم، قرار نیست استقراض کنیم یا برویم افزایش حجم بودجه کشور را مجددا رقم بزنیم، با روش‌هایی که در داخل ساختار همین وضعیت موجود بودجه است می‌توانیم کارآمدتر عمل کنیم. پس از ناحیه مجلس قابل قبول نیست با کاری که می‌تواند به افزایش توان معیشتی مردم کمک کند به دلیل وجود شرایط یا وضعیت کنونی کشور از طرف دولت مخالفت شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در پاسخ به این مطلب که «مرکز پژوهش‌های مجلس نیز با این طرح مخالفت کرده بود» بیان کرد: ما هم در کمیسیون اقتصادی به پیشنهادات اولیه آن ایراداتی داشتیم که مرکز هم همین ایرادات داشت، اما در پیشنهادات بعدی طرح تکمیل شد و روش‌های جدید جایگرین شد، اما آن چیزی که در رفتارهای دولتی می‌بینیم فارغ از این است که کدام روش علمی است و کدام روش امکان‌پذیر است، قاعده کلی این است در روش‌هایی که در مجلس تصمیم می‌گیریم هر طرحی که بار مالی دارد دولت باید آن را بپذیرد، اما دولت چه واقعا آن را قبول داشته باشد و چه نخواهد بپذیرد با اعلامی که می‌کند عملا باعث می‌شود شورای نگهبان با این موضوع مخالفت کند، قطعا و به جرأت می‌گویم روش‌هایی که مجلس جایگرین کرد این امکان را فراهم کرد که تأمین اعتبار انجام شود، لذا امیدواریم هم دولت و هم شورای نگهبان برای اجرای این طرح همکاری کنند.

وی در پاسخ به این سؤال که «دلایلی که از طرف دولت ارائه شد با مقاصد سیاسی است یا علمی» عنوان کرد: بعضی وقت‌ها ما در جلسات‌مان با دولت توافق می‌کنیم، مثلا برای اصلاح ساختار بودجه جلسات متعدد گذاشتیم و بدنه کارشناسی و سازمان برنامه در خصوص اصلاح ساختار و تصمیمات اینگونه با ما مشترک فکر می‌کند و ما در زمینه بحث‌های تخصصی با هم اختلاف‌نظر نداریم اما در اجرا عملیاتی نمی‌شود. آن چیزی که در حوزه تصمیم‌گیری در زمینه مباحث اقتصادی وجود دارد اگر کارشناسی نشده باشد اساسا نمی‌توانیم اجرا کنیم، اما در نگاه کوتاه‌مدت این طرح همان کارشناسی است که باید به صورت اورژانسی انجام دهیم و کمک کنیم به افزایش توان خرید مردم مثل همین اقداماتی که دولت برای افزایش حقوق بازنشستگان انجام داد.

پورابراهیمی در پایان در پاسخ به این مطلب که «آیا با وجود چنین تورمی این مبلغ ناچیز می‌تواند تأثیری در معیشت مردم داشته باشد» تصریح کرد: وقتی قدرت خرید را در جامعه تعریف می‌کنیم گروه‌های مختلفی را شامل می‌شود، شاید این یارانه در معیشت خانواده‌ای که در کلان‌شهری مثل تهران زندگی می‌کند تأثیری نداشته باشد، اما در شهرستان‌ها و روستاها و مناطق محروم‌تر که هزینه‌های جاری زندگی پائین‌تر است می‌تواند تا حدی تأثیرگذار باشد، اما قطعا از دهکی به دهکی متفاوت است. در واقع اعتقاد من این است که باید به جای این روش‌ها قدرت خرید را به مردم برگردانیم، اما در وضعیتی که دچار شرایط اضطرار می‌شوید و برای یک مدت کوتاه برای حل بخشی از هزینه‌ها که دغدغه مردم است این طرح می‌توانست انجام شود و قابلیت انجام هم داشت.