اگر فارغ از کهن بودن آیین و رسوم گرامیداشت شب یلدا نظرمان را به دیگر جنبههای آن معطوف کنیم، باید گفت یلدا فرصتی است برای آبدیده شدن و ساخته شدن انسان در میان انبوهی از اشیا و کالاها که همواره این اشرف مخلوقات را به سمت غرق شدن در تکنولوژی هل میدهد. در واقع شاید بتوان گفت یلدا به ما میگوید انسان امروز سخت گرفتار مرزبندیها و دشمنی های کاذبی شده که شاید منفعت طلبی در این مرزبندیها و دشمنیها حرف اول را میزند.
باید دانست یلدا فرصتی است برای اندیشیدن به سلامت جسم و روح و تقسیم شادیها برای همه. آیینی همانند یلدا به صورت تاریخی برای این ساخته شدە است که فضاهایی را برای تامل و خلاقیت به وجود آورد.
در دنیای متجدد امروز تمامی افراد وظیفه دارند در آیینهای جمعی در کنار صنعت، اقتصاد و تجارت اندکی هم به انسانها و انسانیت بیاندیشند و لحظههای آیینی و فرهنگی را به عنوان غنیمت بشمارند تا شاید بشود درمان این جامعه صنعتی و البته خسته و نا امید را از درون همدلیهای جمعی ما شکل دهند، البته باید آگاه بود همواره بیشتر آیینها از جمله یلدا فرصتی مناسب است تا انسان درباره خود نیز به نحو نقادانه بیاندیشد.
یلدا پاسداشت هزاران سال زندگی انسان روی کره زمین است و تقدیر از این زیستِ جهان سازگار، فرصتی است برای تجربه کردن و سخن گفتن از رنجها و بیماریهای اجتماعی و روحی جامعه. یلدا باید شب گفتوگوهای ما باشد تا از این لحظههای خلاق برای سخن گفتن از انسانیت و فرهنگ و تاریخ استفاده کنیم.
اینبار اما دست تقدیر شب یلدای ما را با ویروسی عجیب و غریب به نام کرونا گره زده است و باعث به وجود آمدن محدودیتهایی شده است. شاید اگر سال گذشته میگفتیم بیاید و این آیین را به صورت محدود گرامی بداریم و رسوم و سنن گذشتگان را در محصورترین شکل خود پاس بداریم با انتقادات و عتابهای زیادی روبرو میشدیم اما امسال برای از دست ندادن یکدیگر بیاییم و از برگزاری شب یلدا پرهیز کنیم. برای پاسداشت حرمت کسانی که نزدیک به یک سال است گَرد خستگی روی صورتشان نشسته است و دوستان و یاورانشنان را از دست دادهاند اما در مقابل این بیماری، ویروس و یا هرچیزی دیگری که نامش را بگذاریم قد خم نکردهاند.
پیام شب چله(یلدا) این است که تمام سال به بهانههای مختلف می توانیم دور هم جمع شویم اما اینبار به بهانه شیوع کرونا پرهیز از دورهمیهای همیشگی را انجام دهیم و این دورهمی ها را بگذاریم برای زمانی که از شر این ویروس خلاص میشویم تا طی سالیان آینده با شنیدن نام یلدا غم در چهرههایمان هویدا نشود و جایگزین لبخندمان نشود.
پس از یلدا، سحرگاهت همایون
طلوع روشنِ راهت همایون
رسید اسب زمستان، یالش از برف
نخستین روز دی ماهت همایون