در واکنش به اقدام مجرمانه و غیرمسئولانه نماینده مجلس درخصوص سیلی زدن به گوش سرباز وظیفه بدلیل اینکه وی مانع عبور بدون مجوز و غیرقانونی نماینده مزبور از خط ویژه در اوج ترافیک شده بود باید جوانبی بیش از یک مقاومت ساده در مقابل پلیس را بررسی کرد. از منظر قانونی افعال ارتکابی نماینده مزبور و راننده وی مستند بر فیلمی که انتشار یافته است شامل انسداد معابر عمومی، ضرب و شتم مامور، تشویش اذهان عمومی، توهین مشدد، تمرد نسبت به مامور دولت حین انجام وظیفه بنظر میرسد.
نماینده ای که باید اجرای قانون را بعنوان اصلی لایتغیر پذیرفته باشد، نه تنها از اجرای قانون استنکاف می کند بلکه در مقابل مامور قانون ایستاده به وی فحاشی نموده و در حضور شاهدان عینی بی انکه بیم داشته باشد، سیلی به گوش مامور میزند و قلدرمآبانه با انسداد عمدی معبر اختصاصی، عبور خودروهای حمل و نقل عمومی را متوقف می کند و بی توجه به اخطار سه مامور راهور حاضر در صحنه و علیرغم برانگیختن خشم شهروندان که همگی تابع قانون و گرفتار در ترافیک هستند، با قلدری خواهان گشایش راه بطور غیرقانونی است. صرفنظر از برانگیختن احساس سرخوردگی ناشی از اقدام وی و تیم همراه جوانبی چند قابل بررسی بنظر می رسد.
زیرسوال بردن حاکمیت قانون کمترین اثر چنین عملکردهای غیرقابل دفاعی است. بد نیست حضرات را ارجاع به کلام امیرالمومنین علی علیه السلام دهیم انجا که خطاب به مالک اشتر می فرماید: هرگاه، از سلطه و قدرتی که در آن هستی در تو نخوتی یا غروری پدید آمد به عظمت ملک خداوند بنگر که برتر از توست و بر کارهایی تواناست که تو را بر آن ها توانایی نیست. این نگریستن سرکشی تو را تسکین می دهد و تندی و سرافرازی را فرو می کاهد و خردی را که از تو گریخته است به تو باز می گرداند.
از قدیم الایام بدرستی گفته اند که حرمت امامزاده با متولی ان است، حرمت حکومت را کارگزارانش حفظ میکنند، اگر بنا باشد نماینده مجلس که وظیفه قانونی وی قانونگذاری و پاسداری از حرمت قانون است خود قانونشکنی کرده و بر آن مصر و مفتخر باشد و در انظار عموم اقدام به نقض قانون و تمرد از مامور مجری نماید از اشخاص عامه چه انتظاری هست.
چندی پیش شاهد برخوردی دیگر با سرباز حفاظت دادگستری بابل بودیم، سختی شرایط سربازی در ایران و نیز نقش مهم ان در تامین امنیت کشور بر کسی پوشیده نیست. با وجود انتقادات جدی که از سوی جوانان بر سربازی اجباری وجود دارد، آیا برخوردهای اینچنینی دلسردی در سربازها ایجاد نمیکند؟ جوانی که با بذل رایگان 18 ماه از عمر خویش سر بر اطاعت از قانون سربازی گذارده و گاه در طی این زمان جان خود را نیز فدای دفاع از مرز و امنیت کشور میکند، باید حرمتی مضاعف داشته و از سوی همگان خصوصا مسئولین مورد تفقد و احترام مضاعف قرارگیرد. حال انکه بوضوح میبینیم در واقعه اخیر مردم قدرشناس تهران بحق از هتک حرمت و سیلی نواختن به صورت سرباز وظیفه شناس راهور عصبانی و مکدر هستند و علیرغم وجود شهود و حتی فیلم دوربینهای راهور در کمال تعجب بجای عذرخواهی و دلجویی و تادیب شاهد تکذیب اتفاقات ناگوار، غیر قانونی و غیر اخلاقی رخ داده توسط نماینده مزبور و تیم همراهش هستیم.
سوال اینجاست که ایا نماینده محترم به قانون منع تردد از مسیر مخصوص اشراف ندارد که قطها پاسخ منفی است. اگر اشراف دارد چرا اصرار بر تردد از این مسیر میکند، اصراری که حتی در فیلم نیز مشهود است و منجر به عصبانیت راننده خودرو حمل و نقل عمومی و مردم حاضر در محل میشود. پاسخ اسف بار این است که نماینده محترم شان خود را اجل از رعایت قانون میداند. یعنی نماینده ای که باید دغدغه اش تقنین و نظارت بر اجرای صحیح قانون و در صورت لزوم اصلاح قوانین موجود بمنظور اجرایی شدن انها باشد، خود را اجلّ از آن میداند که قانون را رعایت کند و چه هبوطی دردناکتر از این!
و در اخر انکه گویا برخی مسئولان از یاد برده اند که صاحبان اصلی نظام مردم و پابرهنگان اند. در شرایط همه گیری کرونا وقتی مردم عادی و شهروندان با هدف مراعات قوانین محدودیت عبور و مرور با صبوری و همیاری تن به ترافیک سنگین عصرگاهی تهران داده اند چرا باید یک نماینده خود را محق به تخطی از قوانین ترافیک شهری دانسته و خواهان عبور فاقد مجوز باشد.
مسدودکردن معبر عمومی، توهین مشدده (مشمول ماده 609 تعزیرات) بلحاظ انکه بدلیل انجام وظیفه و حین ان بوده است، ضرب وشتم مامور حین انجام وظیفه، تمرد نسبت به مامورین و تشویش اذهان عمومی بخشی از افعال مجرمانه ای است که بنظر میرسد برای جلوگیری از تکرار ان و نیز اقناع افکار عمومی و احیا سرمایه اجتماعی شایسته است افزون بر پیگیری توسط هیئات نظارت بر رفتار نمایندگان و در همکاری با این هیئات مورد تحقیق و تعقیب توسط دادستان تهران قرار گیرد. بعلاوه انکه انتظار میرود مستند بر ماده واحده قانون حمایت قضائی از کارکنان دولت و پرسنل نیروهای مسلح، خدمات حقوقی لازمه به سرباز وظیفه شناس راهور ارائه گردد تا مبادا حقی ضایع و امید شهروندان به برخورد با بیعدالتی سبب رعایت قانون توسط همگان شود.