محمدرضا حیاتی از صداو سیما دلخور است

|
۱۳۹۹/۱۱/۲۵
|
۱۴:۳۹:۵۰
| کد خبر: ۱۱۳۶۵۶۸
محمدرضا حیاتی از صداو سیما دلخور است
محمدرضا حیاتی گوینده و پیشکسوت خبر به دنبال کنار گذاشته شدن از تلویزیون به دلایل حضور در فضای مجازی اشاره کرده و از دلخوری هایش از تلویزیون گفت.

به گزارش برنا، محمدرضا حیاتی ـ گوینده پیشکسوت خبر ـ که پس از کنار گذاشته شدن از تلویزیون، مدتی است که به فعالیت در فضای مجازی مشغول است، درباره این حضور و همچنین فعالیت‌های اخیرش در شبکه های اینترنتی توضیحاتی ارایه کرد.

حیاتی با اشاره به حضورش در طول چهار دهه انقلاب گفته است: فکر می‌کنم تمام خبرهای مهم بعد از انقلاب را من خوانده‌ام و خبری نبوده که من برای اولین بار گوینده‌اش نبوده باشم. تمامی خبرهای مهم سال ۶۰ به بعد را من خوانده‌ام؛ خبرهایی که در تاریخ کشورمان مهم و تاثیرگذار بودند.

وی با اشاره به علاقه اش در مورد اخبار مختلف گفت:همچنان به خاطر علاقه‌ام به خبر، سعی می‌کنم اخبار مهم کشور و دنیا را در حد چند دقیقه برای مخاطبانم بخوانم. خودم خبرها را انتخاب و ویرایش می‌کنم و جوانانی هم هستند که کارهای فنی‌اش را انجام می‌دهند.

محمدرضا حیاتی با اشاره به بازنشستگی  اش از رسانه ملی ادامه داده است: من توقع نداشتم وقتی بازنشسته شدم با من به طرز ویژه ای برخورد شود، اما طبعا کسی که علاقه‌مند به رسانه است اگر زمانی هم قرار است کنار رود باید مقداری محترمانه تر برود.

این گوینده خبر با سابقه تلویزیون مدتی است که در فضای مجازی و در شبکه های نمایش خانگی ور میان تبلیغات دیده می شود. در این مورد گفته است: برخی از تبلیغات را نباید قبول می‌کردم و از لحاظ وجهه کاری در مکانی بودم که باید چیزهایی را رعایت می‌کردم؛ سعی می‌کنم از این پس با درایت بیشتری این کار را بکنم و با شرکت ‌های معتبر که خدمت رسانی می‌کنند همکاری کنم و در خدمت تولیدکنندگان و کارآفرینان باشم.

وی با اشاره به مشکلات معیشتی بخصوص برای کارکنان صداو سیما اضافه کرده است: پول خوب است اما اگر خودم تنها بودم، خیلی برایم مهم نبود؛ خودتان می‌دانید حقوق بازنشستگی صداوسیما کم است و شاید گفتن مقدارش باعث شرمندگی بشود. برای خانواده باید تلاش کنیم و سعی کنیم برای آن‌ها زندگی را بسازیم؛ هیچ وقت علاقه‌مند به مال دنیا نبودم، البته من از محتاج بودن بدم می‌آید و فکر می‌کنم آدم فقط باید محتاج خدا باشد؛ به اندازه‌ای که آدم زندگی آبرومندی داشته باشد، خانه و ماشینی داشته باشد و محتاج دیگری نباشد و اگر مریض شد بتواند خودش را اداره کند، خوب است.

 

نظر شما