رسول پاشا در مثلث برمودا

به گزارش برنا؛ تراکتور فصل را با علیرضا منصوریان آغاز کرد اما در هفته پنجم مالک باشگاه تصمیم به اخراج او گرفت. بعد از منصوریان نام‌های زیادی اطراف تراکتور مطرح شد. از فرهاد مجیدی و علی کریمی گرفته تا علی دایی اما این تیم با مسعود شجاعی به‌ عنوان سرمربی موقت و کادر فنی محمود شجاعی و عباس چمنیان به کارش ادامه داد. تراکتور با سرمربی جوان خود نتایج نسبتا خوبی گرفت و در پایان نیم فصل با 22 امتیاز در رده هفتم جدول ایستاد.

بعد از منتشر شدن لیست مازاد تراکتور بدون اطلاع شجاعی به عنوان سرمربی و مذاکره مدیران این باشگاه با بازیکنان تیم‌های دیگر، شجاعی تصمیم گرفت دیگر سرمربی تراکتور نباشد و فقط به عنوان بازیکن در این تیم فعالیت کند. با این تصمیم مسعود، مالک باشگاه تراکتور در انتخابی غیرمنتظره رسول خطیبی را که نیم فصل را با آلومینیوم به پایان رسانده بود، به عنوان سرمربی انتخاب کرد. خطیبی هم دوستانه کارش را با آلومینیوم به پایان رساند و به تبریز رفت تا هدایت تیمی را که در آن سابقه مربیگری داشته برعهده بگیرد.

خطیبی که در نیم‌فصل اول لیگ بیستم همراه با آلومینیوم نتایج خوبی به دست آورد و با 22 امتیاز در رده ششم و بالاتر از تراکتور قرار گرفت، برای دومین بار است که سرمربی تی تی های تبریز شده است.

خطیبی که بین هواداران تبریزی به «رسول پاشا» شهرت دارد، در فصل 94-93 نیز سرمربی تراکتور بود که در پایان دور رفت، تیم جوان او صدرنشین لیگ برتر شد اما پس از دو هفته و مشکلاتی که بین او مدیریت وقت باشگاه به وجود آمد، تونی اولیویرا جانشین او شد و خطیبی تا پایان لیگ چهاردهم همراه سرخ‌پوشان فوتبال آذربایجان نبود.

خطیبی که سابقه صعود به همراه سه تیم ماشین‌سازی، گسترش فولاد و آلومینیوم به لیگ برتر را دارد، در شرایطی اکنون به‌عنوان سرمربی تراکتور انتخاب شد که این تیم در هفته‌های اخیر در بلاتکلیفی کامل قرار داشت. مسعود شجاعی در ماه‌هایی که سرمربی تراکتور بود به نسبت تجربه و توانی که داشت عملکردش نسبتا قابل قبول بود. خصوصا اینکه او هم به عنوان سرمربی برای این تیم فعالیت می‌کرد و هم به عنوان بازیکن اما تراکتور اسیر حاشیه‌هایی هم شد که اداره آنها شاید از توان شجاعی خارج بود همانطور که منصوریان هم نتوانست از این چالش برنده بیرون بیاید.

چه بخواهیم و چه نخواهیم باید قبول کنیم بعضی از بازیکنان جایگاهی فراتر از یک بازیکن معمولی در تیم‌هایشان دارند. تراکتور با داشتن چند ستاره بزرگ، جزو تیم‌هایی است که سرمربیانش با چالشی ویژه روبرو هستند؛ چالشی که بسیاری از سرمربیان از آن معاف هستند. داشتن ستاره‌های بزرگ یک اتفاق خوب برای هر سرمربی است اما نحوه مدیریت این ستاره‌ها، چالشی است که هر مربی نمی‌تواند از پس آن بربیاید. این دقیقا همان نقطه‌ای بود که منصوریان هم از آن ضربه خورد چون نتوانست با بازیکنانی مثل اشکان دژاگه، احسان حاج‌صفی و مسعود شجاعی رابطه‌ای مثل مربی و شاگرد برقرار کند. در واقع هر مربی به تبریز برود با این چالش بزرگ روبه‌رو می شود. چالشی که رسول خطیبی هم با قبول هدایت تراکتور با آن مواجه است.

خطیبی در تراکتور لیگ بیستم ستاره‌هایی دارد که حتی سرخابی‌های پایتخت هم در جذب آنها ناموفق بودند. نحوه مدیریت این بازیکنان و استفاده حداکثری از توانایی‌های آنها برای رسیدن به اهداف تیمی، هنری خواهد بود که از خطیبی انتظار می‌رود آن را در تیمش اعمال کند. این چالش زمانی جدی‌تر می‌شود که به شرایط کنونی برخی از ستاره‌های تراکتور نگاه می کنیم. نارضایتی اخیر احسان حاج‌صفی و غیبت چند روزه‌اش در تمرینات، اتفاقات اخیری که برای اشکان دژاگه رخ داد و البته خود مسعود شجاعی که بعد از چند ماه پرفشار و تجمل هجمه‌های بسیار در پست بازیکن- سرمربی، قرار است بار دیگر به عنوان بازیکن برای تراکتور به میدان برود. ضمن اینکه خطیبی در سال 2006 در الشارجه امارات با مسعود شجاعی همبازی بود و اکنون به عنوان سرمربی کنار او قرار می‌گیرد.

شاید خطیبی که خود آذری است و فضای فوتبالی شهر تبریز را به خوبی می‌شناسد بتواند رابطه‌ای پایدار و البته دوستانه با ستاره‌های قدرتمند تراکتور برقرار کند و این تیم را به آرامش برساند. 3