آوردگاه ۱۴۰۰؛ اصلاح طلب، اصولگرا یا نظامی/ تنور جریان اصولگرایی داغ است!

به گزارش برنا، کمتر از 3 ماه به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده و رفته رفته گروه های سیاسی مختلف با گرفتن آرایش مناسب آماده حضور فعال در انتخابات می شوند. تا به امروز این تنور در جریان اصولگرایی داغ تر بوده چرا که به صورت بالقوه هر فعال سیاسی اصولگرا یک کاندیدا انتخابانت ریاست جمهوری محسوب می شود و انگیزه برای حضور در پاستور در جریان اصولگرایی بیشتر است. اصولگرایان که در دهه نود شمسی شکست های سیاسی بسیاری را از اصلاح طلبان خورده بودند، در گام اول توانستند بهارستان را از اصلاح طلبان پس بگیرند. اسفندماه 98 زیر سایه مشارکت اندک مردم در انتخابات، اصولگرایان قاطبه مجلس دوازدهم را در اختیار گرفتند و مراودات قوه مقننه و قوه مجریه وارد فضای جدیدی شد. این پیروزی سبب شد اصولگرایان سودای فتح پاستور را در سر بپرورانند. از این رو اصولگرایان یکی پس از دیگری برای حضور اعلام آمادگی کرده اند از سعید محمد تا عزت الله ضرغامی.

اما در جبهه رقیب یعنی اصلاح طلبان آنطور که باید و شاید خبری نیست. اصلاح طلبان که یکی از طلایی ترین دوره های فعالیت سیاسی خود از ابتدای انقلاب تاکنون را در دهه 90 شمسی تجربه کردند، این روزها در حال بررسی شرایط برای معرفی کاندیدا هستند. انتظارات از دولت و لیست امید آنطور که باید و شاید برآورده نشد و همین سبب شد تا اصلاح طلبان در انتخابات مجلس، شکست سختی از اصولگرایان بخورند. یکی از موانع جدی پیش روی اصلاح طلبان، تایید صلاحیت کاندیداهای این جریان است. اتفاقی که در انتخابات مجلس دست و پای این جریان برای معرفی لیست را بست تا جایی که تعداد بسیاری از نمایندگان اصلاح طلب مستقر در بهارستان توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شدند. موضع گیری احزاب اصلاح طلب متفاوت است اما اخیرا این جریان با راه اندازی یک سازوکار جدید شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان را بازنشست کردند. دلیل آن هم اعتراض بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح طلب به ساز و کار این شورا و همچنین عدم پاسخگوی اعضای این شورا بود. پس آغاز به کار این شورا و انتخاب رییس آن مشخص شد اصلاح طلبان به آسانی قصد خداحافظی از پاستور را ندارند زیرا چریک پیر اصلاحات بهزاد نبوی ریاست نهاد اجماع ساز اصلاح طلبان را عهده دار شد.

آغاز به کار نهاد اجماع ساز، اصولگرایان را به تکاپو انداخته تا بتوانند با کاندیدای واحد در کارزار 1400 حضور پیدا کنند اما به نظر میرسد کار اصولگرایان به مراتب سخت تر است چرا که اختلاف در این جریان بسیار است. رد صلاحیت احتمالی کاندیداهای احتمالی اصلاح طلبان، مسیر را برای اجماع روی کاندیدا واحد هموار می کند درست بر عکس اردوگاه اصولگرایی که به راحتی حاضر به انصراف نیستند.

اما 1400 دو قطبی نیست. قطب سوم این انتخابات کاندیدا های نظامی هستند. افرادی که لباس رزم را از تن درآورده و وارد گود ریاست جمهوری شده اند. این اولین بار نیست که افراد نظامی وارد میدان سیاست می شوند؛ قبل از این هم علی شمخانی، محمد باقر قالیباف و محسن رضایی از جمله چهره های نظامی هستند سابقه حضور در انتخابات را دارند اما هیچوقت با اقبال مردم رو به رو نشده اند اما داستان 1400 کمی متفاوت است. از 2سال پیش جریان اصولگرایی زمزمه های رییس جمهور نظامی را مطرح کرد تا واکنش های افکار عمومی را بررسی کند اما واکنش ها به این موضوع بسیار متفاوت بود. چهره های استخوان دار اصولگرایی به شدت با حضور کاندیدای نظامی مخالفت کردند. به عنوان نمونه علی مطهری حضور کاندیدای نظامی را قحط الرجال توصیف کرد و اظهار داشت: طبق سخنان صریح حضرت امام خمینی نظامیان نباید وارد سیاست شوند اما از آن طرف سعید لیلاز اقتصاد دان برجسته اصلاح طلب و عضو حزب کارگزاران طرفدار کاندید نظامی بوده و طی مصاحبه ای اظهار داشت: برای حداقل 10 سال نیاز به رییس جمهور نظامی داریم. اما نظر اصلاح طلبان متفاوت بود و یکپارچه به صراحت مخالفت خود با کاندیدای نظامی را مطرح می کنند. عباس عبدی روزنامه نگار اصلاح طلب طی یادداشتی اظهار داشت: رییس جمهور نظامی بعید است بتواند کشور را اداره کند.

در این میان نظر کاندیداهای نظامی هم جالب توجه است. حسین دهقان که مدتی است فعالیت انتخاباتی خود را آغاز کرده معتقد است کاندیداتوری نظامیان حق شهروندی این افراد است و جامعه نباید به این موضوع واکنش منفی نشان دهد. دیگر کاندیدا نظامی 1400 سعید محمد فرمانده سابق قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا است که اخیرا به دلیل حضور در انتخابات از این قرارگاه استعفا کرده است. محسن رضایی نیز دیگر کاندیدا نظامی احتمالی 1400 است که طی مصاحبه ای اعلام داشته این بار جدی است و به قصد رسیدن به خیابان پاستور کاندیدا می شود.

با وجود همه این موضوعات 3 ماه آینده آبستن اتفاقات سیاسی بیشماری است که هر کدام می تواند کفه ترازو را به سمت یکی از سه طیف سنگین کند اما باید منتظر خرداد 1400 بود تا ببینیم، میل مردم به طرف کدام جریان است و چه کسی در سده جدید شمسی راهی پاستور می شود.