علیرضا داوودنژاد: در سال ۱۴۰۰ به مراتب روزهای سخت‌تری در انتظار سینمای ایران است

علیرضا داوودنژاد کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سال بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم و در این یک سال مدیریت سینما چه دولتی و چه صنفی به شکل دردناکی ناکارآمد و ضعیف عمل کردند. سینمای ما یک سال را در رکود کامل پشت سر گذاشت و در حالیکه پیش‌تر تعداد زیادی فیلم در صف اکران بودند پس از پایان سال 99 این تعداد دو برابر شده و این در حالی است که هیچ فکری برای رهایی از این وضعیت که بن بستی در نمایش فیلم هاست نشده و کماکان نمی‌شود؛ اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود قطعاً سال 1400 به مراتب سال سخت‌تری برای سینمای ایران خواهد بود.

داوودنژاد تصریح کرد: طرح اکران آنلاین با وجود پتانسیل خوبی که داشت در کشور ما به یک طرح شکست خورده تبدیل شد چرا که به دنبال شکست دادن آن بودند. متأسفانه جریانی در سینمای ما وجود دارد که در برابر اتفاقات خوب برای جریان تولید و نمایش موفق فیلم های داخلی می‌ایستد و این جریان در برابر موفقیت طرح اکران آنلاین هم ایستاد تا فیلم‌ها برای اکران در سینماها در صف بمانند و زمان بازگشایی سینماها شاهد رقابتی گلادیاتوری بین صاحبان آثار باشیم تا سالن‌ها بتوانند حداکثر امتیاز را در دست داشته و برنامه اکران سینمای ایران را دربست در اختیار بگیرند.

او افزود: با این وضعیت، هر زمان که شاهد بازگشایی سالن‌های سینما باشیم، سینماها به دلیل تعداد زیاد فیلم‌هایی که در صف اکران هستند به قدرتی می‌رسند که می‌توانند به راحتی برای فیلم‌ها تصمیم‌گیری کنند و هر فیلمی را در هر زمانی، به هر اندازه که دلشان می‌خواهد اکران کرده و بعد از پرده سینما پایین کشیده و سراغ فیلم بعدی بروند. در واقع برای رسیدن به این آرزو است که تلاش شد اکران آنلاین در سینمای ایران موفق نباشد و با شکست روبرو شود. به این ترتیب در پسا کرونا با جریانی از یک فیلم سوزی گسترده مواجه خواهیم شد.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: در زمانی نه چندان دور وزارت ارشاد برای اعمال قدرت و جهت‌دهی سینمای ایران ابزارهای بیشتری داشت، ابزار و وسایل مختلف برای تولید آثار، مواد خام و... از جمله ابزارهای در اختیار وزارت ارشاد بودند که انحصار آن‌ها به این وزارتخانه قدرت می‌داد و در واقع از ابزارهای قدرت به حساب می‌آمدند اما امروز وزارت ارشاد بیشترین قدرت خود را از سالن‌ها می‌گیرد و تنها همین ابزار برایش باقی مانده است؛ پس تلاش می‌کند تا این ابزار را هم به واسطه تغییر شرایط از دست ندهد. یکی از اصلی‌ترین تهدیدها برای از دست رفتن این قدرت اکران آنلاین به حساب می‌آید که به همین دلیل متأسفانه مدیریت سینمای کشور در برابر آن ایستاده و سعی دارد همچنان امکان نمایش آثار سینمایی در محدوده اکران بر پرده سینماها باقی بماند.

بیشتر بخوانید:

نظام‌نامه جدید تهیه‌کنندگی برای باز شدن فضای سینما یا شکل‌گیری انحصار و مافیایی جدید در سینما؟!

بازیگر مطرح سینما و تلویزیون زیر تیغ جراحی رفت

کارگردان فیلم سینمایی «کلاس هنرپیشگی» خاطرنشان کرد: تمام درآمد اصلی سینمای ایران در اکران فیلم‌ها محدود به نهایتاً 100 سالن می‌شود که اکثر این سالن‌ها در تهران هستند و چند سالن نیز در برخی شهرستان‌ها است که فروش نسبتاً بالایی دارد. متأسفانه مدیریت سینمای کشور ترجیح می‌دهد بازار سینمای ایران در این محدوده باقی بماند تا مبادا قدرت خود را از دست بدهد. اگر پروژه اکران آنلاین در سینمای ایران شکست نمی‌خورد، می‌شد از آن به عنوان یک امکان فوق‌العاده در نمایش گسترده آثار سینمای کشور حتی در نقاط مختلف دنیا استفاده کرد. قطعاً با تأمین امنیت در اکران آنلاین میزان مخاطبان رسمی سینمای ایران بسیار بیشتر از انچه در این صد سالن فیلم ها را می بینند خواهد شد.

داوودنژاد در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: با موفقیت اکران آنلاین، به مرور شاهد تحولات گسترده‌ای در سینمای ایران خواهیم بود که در کنار بیشتر شدن میزان مخاطبان، طبیعتاً اکران آنلاین می‌تواند نمایش فیلم‌های ایرانی را محدود به کشور خودمان نکند و به مرور تحولات بیشتری چون بالا رفتن آمار تولید و تنوع بیشتر در فیلم‌ها را شاهد خواهیم بود. استمرار این وضعیت قطعاً جذب نیروی بیشتر و فراهم شدن امنیت شغلی و مسائل دیگر را به همراه خواهد داشت که به طور کل منجر به تحولی سازنده در سینمای ایران می‌شود، سینمای ایران باید انحصار  نمایش درسالن را بشکند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم باید از این اتفاق استقبال کند اما متأسفانه تا امروز مدیریت سینمای ایران گرفتار نوستالژی اکران فیلم‌ها در سالن‌های سینما مانده و قصد دارد به همین مسیر ادامه دهد.

این کارگردان درباره ادامه مسیر مدیریت سینمای ایران در سال 1400 گفت: متأسفانه آنچه که شاهد هستیم حاصل یک ذهنیت بسته در مدیریت سینما است که بعید می‌دانم در چند ماه آینده در آن شاهد تحولی باشیم که بخواهد برای سینمای ایران مفید و سازنده باشد. ما هنوز نتوانستیم یک شورای صنفی نمایش آنلاین را در وزارت ارشاد به سرانجام برسانیم  و در قدم‌های اول ان مانده ایم در حالیکه ارشادبه دنبال ایین نامه اکران فیلم در سالن های بسته است! به همین دلیل بعید است در چند ماه آینده اتفاقات خاصی رخ دهد. تامین امنیت برای این بازار و تلاش جدی برای معرفی و تبلیغ این بازار و همچنین مخاطب سازی گسترده برای ان ضرورت هایی ست که بعید می. دانم این مدیریت به ان پاسخ بدهد.

داوودنژاد درباره برگزاری سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر در سال 1399 گفت: برگزاری جشنواره فیلم فجر می‌توانست اتفاق مثبتی برای سینمای ایران باشد. باید تبلیغات گسترده‌ای برای فیلم‌ها صورت می‌گرفت و اگر شرایطی فراهم بود که آثار به صورت آنلاین نمایش داده شوند قطعاً جشنواره‌ای پربار و خوب را شاهد بودیم اما متأسفانه اینگونه نشد و در شرایطی که با شیوع ویروس کرونا جان همه ما در خطر است جشنواره را به صورت حضوری برگزار کردند که به نظر هدف از برگزاری آن تنها هزینه کردن بودجه‌ چند میلیارد تومانی بود که برای برگزاری این جشنواره تعریف کرده بودند. البته نباید نا گفته بماند که به هر حال بر گزاری جشنواره بهتر از تعطیل ان است.

کارگردان فیلم سینمایی «مرهم» در پایان درباره وضعیت سینمای ایران در حوزه توقیف و سانسور تصریح کرد: بهترین راه برای زمین زدن سینما این است که نگذارند از واقعیت‌های جامعه بگوید و اجازه ندهند سینماگر با الهام گرفتن از آنچه که مشاهده می‌کند به خلق اثر بپردازد. این روش همیشه در همه جای دنیا راهی برای نابودی سینماهای بومی و ملی بوده چرا که چاره‌ای جز تقلید از اثار وارداتی نمی گذارد و نهایتا به باز تولید  کلیشه های تجاری و سیاسی می انجامد و سینما را به مسیر تکرار و ملال و رکود و ورشکستگی می کشاند.