استقلال باید به فینال غرب آسیا برسد/ کاش مجیدی در تیم امید می‌ماند/ هواداران استقلال فکری را دوست نداشتند

داریوش یزدانی از ستاره های دهه 70 استقلال است. او در سن 20 سالگی به استقلال  آمد و خیلی زود پله های ترقی را طی کرد. او بعد از درخشش در استقلال در سال 76 به بایرلورکوزن ترانسفر شد تا یکی از اولین لژیونرهای فوتبال ایران در آلمان باشد. ستاره شیرازی استقلال با وجود استعداد فوق العاده ای که داشت و فوتبال چشم نوازی که بازی می کرد آنطور که باید به حقش در فوتبال نرسید. یزدانی سابقه قهرمانی در لیگ برتر را با سایپای علی دایی دارد اما فوتبالش را به عنوان بازیکن در لوس آنجلس بلوز به پایان رساند. یزدانی این روزها مربیگری تیم زیر 24 سال استینگ تگزاس را برعهده دارد و کمپانی نایک هم به مدت ۱۵ سال برای استعداد یابی و تمرین دادن بازیکنان تیم های پایه با این‌مربی قرارداد بسته است.

یزدانی به رغم دوری از فوتبال ایران همه اخبار استقلال را پیگیری می کند به همین دلیل با او درباره استقلال هم کلام شدیم.

گفتگوی خبرنگار برنا با ستاره دهه 70 استقلال را در ادامه می خوانید.

اخبار مربوط به استقلال را که حتما پیگیری می‌کنید؟

اولین نکته ای که لازم است درباره آن صحبت کنم این است که به نظر من یکی از مشکلات اساسی استقلال در این روزها این است که همه کسانی که قبلا در استقلال حضور داشته اند هر روز درباره این تیم حرف می زنند و ذهن هواداران هم تحت تاثیر حرف های آنها قرار می گیرد. درواقع به نظر می رسد هر کسی که در گذشته با هر عنوانی در استقلال حضور داشته داعیه مدیریت و مربیگری یا حتی سرپرستی در این تیم را دارد و همین مسائل برای استقلال دردسر ایجاد می کند.

از رفتن فکری و برگشتن فرهاد مجیدی بگویید.

برای اولین بار است در دنیای فوتبال می شنوم که هواداران یک تیم درخواست برکناری یک مربی و آمدن یک مربی دیگر را دارند. این اتفاق که در تغییرات سرمربیگری در استقلال رخ داد نه باور پذیر است نه قابل قبول. هواداران یک تیم می توانند به اتفاقات پیرامون تیم محبوب‌شان معترض باشند اما اینکه بخواهند درباره رفتن و آمدن مربیان نظر بدهند یا برای باشگاه تعیین تکلیف کنند اصلا درست نیست خصوصا در این شرایط که بیشتر از یک سال می شود هواداران به استادیوم ها نرفته اند. به نظر من یکی از مهم ترین مشکلات روز در باشگاه استقلال این است که مدیران باشگاه بیش از اندازه به فضای مجازی اهمیت می دهند و آن را رصد می کنند. اینکه در فضای مجازی چه اتفاقی می افتد اصلا مهم نیست چون به نظر من هواداران حقیقی در فضای مجازی برای تیمشان تعیین تکلیف نمی کنند. محمود فکری از همان روز اولی که سرمربی استقلال شد نه تنها در فضای مجازی بلکه در بین هواداران حقیقی استقلال  هم محبوبیت زیادی نداشت و آنها پذیرای فکری نبودند.

آمدن فکری به استقلال اشتباه بود؟

بله اشتباه بود و او برای نشستن روی نیمکت استقلال عجله کرد. چون هنوز خیلی جا داشت باتجربه‌تر شود و زود به استقلال آمد. با این حال تا زمانی هم که در استقلال حضور داشت نتایج بدی نگرفت و جایگاه تیم در جدول قابل قبول بود. استقلال سال‌هاست با هر سرمربی که روی نیمکتش حضور داشته دوم یا سوم شده و از این رده پائین‌تر نرفته است. در زمان حضور فکری در استقلال هم پیشرفتی در تیم دیده نمی‌شد. شخصا به بازی‌های کسل کننده تیم انتقاد داشتم و معتقد بودم استقلال از اول اشتباه کرد فکری را به عنوان سرمربی انتخاب کرد و او باید در نساجی می‌ماند و به کارش ادامه می‌داد و در زمان بهتری به استقلال می‌آمد تا روزهای خوبی را تجربه کند اما متاسفانه مربیگری برای فکری در استقلال طعم زهر داشت. به نظر من شیطنت‌های مجازی به تیم فکری ضربه‌های زیادی زد و باعث شد دوران مربیگری او در استقلال کوتاه باشد.

بازگشت فرهاد مجیدی به استقلال را چطور می‌بینید؟

فرهاد هم مثل محمود برای آمدن به استقلال عجله کرد. او نباید جانشین مربیانی مثل شفر و استراماچونی می‌شد. فرهاد فرصت خوبی داشت که با تیم ملی امید کسب تجربه کند و قطعا بازیکنان نسل جوان با او راحت تر کنار می آمدند تا بازیکنان استقلال. کما اینکه همین بازیکنان استقلال که الان برای فرهاد استوری می‌گذارند بعد از جدایی او از تیم با مدیرعامل وقت استقلال شام خوردند و به جبهه او رفتند. ای کاش فرهاد در تیم امید می ماند و یک تیم خوب و آینده دار می ساخت. با تمام این تفاسیر فرهاد برای استقلال زحمت زیادی کشیده و الان گزینه خوبی برای تیم بود. امیدوارم باشگاه استقلال این بار به مجیدی فرصت بدهد و از او حمایت کند. هرچند که حمایت و وفاداری گزینه مفقود شده در استقلال و کل فوتبال ایران است. متاسفانه استقلال تبدیل به جایی شده برای ارضای حس جاه طلبی افراد. برای من قابل باور نیست وقتی کسی مثل رضا عنایتی که سرمربیگری یک باشگاه را برعهده دارد، در یک برنامه تلویزیونی راجع به استقلال حرف می زند.

فکر می‌کنید چرا نیمکت سرمربیگری استقلال این همه مدعی دارد؟

برای اینکه نیمکت استقلال در سال‌های گذشته به هر فردی که فکرش را بکنید تعارف شده و دیگر شانی برای آن باقی نمانده و هر کسی مدعی نشستن روی آن است. استقلال به یک گروه مدریتی نیاز دارد که برنامه محور باشد. استقلال وقتی حتی یک زمین تمرین و سالن بدنسازی در اختیار ندارد چه نیازی به ابزاری مثل GPS یا هلی شات دارد؟ استقلال برای موفقیت نیاز به عناصر مثبت و توانمندی دارد که بتوانند تغییرات مثبتی در تیم ایجاد کنند. استقلال حتی برای موفقیت هم به یک مربی بزرگ خارجی نیاز ندارد بلکه یک مربی ساده می‌خواهد. از بین تمام مربیانی که در دوران فوتبالم داشتم بیشتر از همه مرحوم منصور پورحیدری را قبول دارم که اتفاقا از نظر فنی از همه مربیان هم دوره اش و فعلی فوتبال ایران ضعیف تر است اما مدیریت بلد بود و همه ارکان مختلف باشگاه را همدل می کرد. الان هم حلقه گمشده استقلال همین همدل نبودن است. خود فرهاد مجیدی پارسال این اشتباه را مرتکب شد که به جای اینکه مشکلاتش با سعادتمند را برطرف کند با او وارد دعوا شد. البته کار سعادتمند هم درباره مذاکره با استراماچونی، که کاملا مشخص بود قصد بازگشت ندارد، بسیار اشتباه بود. البته من معتقدم سعادتمند در آن زمان نه با خود استراماچونی نه با مدیربرنامه های او هیچ مذاکره ای نکرده بود وگرنه فضای مجازی پر می شد از عکس های این ملاقات.

به نظر شما فرهاد مجیدی برای موفقیت در استقلال به چه فاکتورهایی نیاز دارد؟

به نظر من فرهاد برای استقلال در موفقیت در استقلال فقط باید ساده باشد. سادگی در کلام، رفتار و حتی پوشش. اینکه الان ما از فرهاد انتظار تجربه و پختگی داشته باشیم درست نیست چون فرهاد تجربه زیادی در عرصه مربیگری ندارد. همین که ساده باشد کافی است چون به اندازه کافی بین هواداران استقلال  محبوب است و برای آنها جذابیت دارد. بنابراین سادگی وتمرکز روی مسائل فنی پیشنهاد من به مجیدی است تا بهترین دستاورد را برای استقلال به همراه داشته باشد.

حضور استقلال در لیگ قهرمانان آسیا را چطور می بینید؟

ما سالیان سال است که از نظر امکاناتی از سایر کشورهای آسیایی عقب هستیم. اگر هم در سال های اخیر توانسته ایم یکی از قدرت های برتر قاره باشیم به خاطر نیروی انسانی قدرتمندی است که در اختیار داریم. در سال های گذشته هم سپاهان، پرسپولیس و ذوب آهن توانستند به مراحل پایانی لیگ قهرمانان آسیا برسند. به نظر من تیم های ایرانی حداقل باید تا فینال غرب آسیا برسند.

به عنوان کسی که در سن پائین به آلمان ترانسفر شدید فکر می‌کنید چرا تعداد لژیونرهای فوتبال ایران کم شده است؟

زمان تغییر کرده و هیچ‌کدام از باشگاه‌های ایرانی ظرفیت ترانسفر بازیکن ندارند. ضمن اینکه در گذشته هم بازیکنان زمانی که در تیم ملی می‌درخشیدند ترانسفر می‌شدند اما سال‌هاست که تیم ملی فوتبال ایران در هیچ رده ای موفقیت نداشته است. ضمن اینکه تیمی مثل استقلال هم در سال های اخیر به دلیل مشکلاتی که داشته نتوانسته بازیکن ملی پوش جذب کند تا بتواند آنها را ترانسفر کند. 6