نوشتار آیت الله صافی گلپایگانی به‌مناسبت شهادت امام جواد(ع)

به گزارش خبرگزاری برنا از قم، در این نوشتار آمده است: امامت در صباوت و صغر سن، دست یافتن بر امامت پیش از سن بلوغ، گر چه تا آن زمان به‌طور رسمی سابقه نداشت و در بین امامان، هیچ‌ یک در این سن بر مسند امامت ننشسته بود، ولی در بین سایر انبیا و پیامبران سابقه‌دار است و حضرت عیسی و یحیی در کودکی به مقام نبوت رسیدند و قرآن درباره حضرت عیسی می فرماید: منم بنده خدا، به‌من کتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است، و درباره حضرت یحیی می‌فرماید: و از کودکی این مساله که علوم و دانش‌های امامان و قوت فهم و کثرت معارف آنان به‌واسطه آموزش و گذشت زمان و رشد جسمانی نیست، همواره مقبول خواص و عوام بوده است.

نوشتار ادامه یافته است: از دوران کودکی هر یک از ایشان، حکایات و داستان‌های شگفت انگیز بسیاری که حاکی از نبوغ فوق‌العاده و فعلیّت کمالات و فضایل آنهاست، نقل شده است، حتی معاویه و یزید و عبدالله بن عمر نیز از علم لدنی آنها سخن می‌گفتند، چون ابوحنیفه که وقتی حضرت موسی بن جعفر (ع) در سن هفت سالگی به‌سر می برد، از ایشان مسایل فقهی می‌پرسید و پاسخ می شنید.

این مرجع تقلید خاطر نشان کرده است: هر کس در حالات آن بزرگواران مطالعه بنماید و علومی را که در دوران کودکی و بعد از بلوغ از آنها صادر شده را ملاحظه کند، می‌فهمد که این همه علم و معرفت از راه تحصیل فراهم نمی شود.

در ادامه تصریح شده است: علوم بی‌پایان امیرالمومنین را در همه رشته‌های علوم اسلامی، و حقوق و معارف والهیات و ... چگونه می توان با تحصیل، به‌دست آورد و کدام مکتب و مدرسه غیر از مکتب خاص حضرت خاتم الانبیا می‌توانست در آن زمان چنین فارغ التحصیل داشته باشد و کدام استاد می‌توانست این شاگرد بی‌نظیر را تربیت کند و غیر از علی (ع) چه کسی می‌توانست علوم نبوت را حمل کند و باب مدینه علوم نبی شود؟

 آیت الله صافی همچنین یادآور شده‌است: علوم تمام اصحاب و شاگردان مکتب پیامبر در برابر علوم علی قطره‌ای در مقابل دریا بود، این علوم از فضل خدا و میراث آنان از رسول خدا است و صدور این علوم اگر از خردسالان تعصب داشته باشد، از سالمندان نیز متعصب کننده است، مگر سالمندان دیگر ظرفیت این همه علم را دارند؟ و مگر دانشمندان سالمند، این گونه بدون سابقه و بالبداهه به‌مسایل مردم پاسخ داده اند؟ در این باب فرقی ما بین کودک هفت ساله و مرد هفتاد ساله نیست، هر دو باید استوار خاص و صلاحیت تمام و کمال داشته باشند که بتوانند این علوم را اخذ کرده و محدث به‌آن شوند.

 نوشتار حاکیست: همان‌گونه که منصور (خلیفه) در مورد امام جعفر صادق گواهی داد که آن حضرت، از کسانی بود که خدا در شان آن می فرماید:  هر یک از امامان نیز بنده برگزیده خدا بودند که خدا کتاب و علم کتاب را برایشان عطا فرمود و هیچ گاه امت، از چنین شخصیتی از اهل بیت، محروم نخواهد شد.

در ادامه بیان شده است: احادیث ثقلین، سفینة، امان و حدیث فی کل خلف من امتی و روایات دیگر، همه مبین و موید این موضوع است و مرور زمان نیز ثابت کرد، غیر از این ذوات مقدسه، فرد دیگری مصداق این احادیث نیست و ایشان هستنند که علمشان از علم خدا و بصیرتشان، موهبت خاص خدا است، و مسلمانان به‌شرق بروند یا به غرب، علم صحیح را جز در نزد آنها نخواهد یافت.

امام جواد(ع) در آخرین روز ذی‌القعده سال ۲۲۰ هجری قمری به‌شهادت رسید و در کنار بارگاه منور جد بزرگوارش امام موسی کاظم(ع) به‌خاک سپرده شد.