راز هایی درباره باغ های معلق بابل یکی از عجایب هفتگانه دنیا

به گزارش برنا؛ مکانی که محققان اعتقاد دارند حدودا 600 سال پیش از میلاد مسیح بنا شده و بخت النصر پادشاه بین النهرین دستور ساخت آن را داده است.

 معروف ترین روایتی که درباره علت بر پا کردن باغ وجود دارد به آمیتیس شاهدخت امپراطوری ماد، فرزند هوخشتره بر می گردد. او که به همسری بخت النصر درآمده بود؛ به علت آب و هوای گرم و خشک آن سرزمین و تفاوت با محل زندگی پیشین خود بیمار شده بود و پزشکان تجویز کردند که باید از این به بعد در محیطی خوش آب و هوا به سر ببرد.

این ماجرا آغازی بود برای پیدایش یکی از فوق العاده ترین مکان هایی که تا به حال روی زمین دیده شده و در ادامه بیش تر درباره آن خواهید دانست.

شکل ظاهری و نوع معماری

چیزی که بیش از هر ویژگی دیگری باعث شده تا باغ های معلق بابل مشهور و زبانزد شود، معماری ممتاز و به معنای واقعی کلمه بی نظیر آن است.

شکل کلی سازه به صورت یک مربع عظیم الجثه ترسیم شده که به کار گیری آسفالت، آجر و حتی سرب در لا به لای دیوارها از نکات برجسته آن به شمار می رود.

در برخی متون از پایه های ده متری گفته شده که برای محکم نگهداشتن سازه در زمین فرو برده بودند؛ در واقع طرح اصلی ایجاد یک کوه مصنوعی و فراهم کردن ارتفاعی زیاد از سطح زمین بود؛ سپس قصری وسیع ساخته و اطراف آن با انواع گل و گیاه ها پوشیده شد. 

عمارت در واقع چهار طبقه داشت که به شهادت شماری از تاریخ نگاران عرض هر دیوار به 3 تا 6 متر و طول آن ها به 180 متر می رسید.

در دور تا دور ساختمان هم ایوان هایی فراخ قرار داشت؛ این ایوان ها با کمک پلکان هایی به هم مرتبط و متصل می شدند و از آن جا که گل ها و گیاهان به جای ریشه در خاک داشتن در کف آن ها کاشته شده بودند؛ لقب معلق به این باغ با شکوه اطلاق شد. 

شیوه انتقال و گردش آب یکی از پر بحث ترین موضاعات درباره این مکان است، که چطور مردم آن زمان به همچین مهارت و فکری رسیده بودند؛ که در آن ارتفاع همچین باغی ساخته و آن را در کمال سلامتی، سر سبزی و خرمی اداره می کردند.

آب طبیعی رودخانه به کمک دو چرخ غول پیکر و تعبیه کانال های فراوان و شیب دار از بالای عمارت تا به پایین، جریان پیدا می کرد و بدین وسیله تمام فضا آبیاری می شد.

شاید جالب باشد که بدانید که برای پوشش دهی کل فضا و سیراب کردن همه گیاهان حدودا به 8200 گال آب نیاز وجود داشته. 

نکته جالب دیگر تعدد و فراوانی انواع گل ها و درختان کاشته شده است، اینکه چطور در آب و هوای گرم و خشک بین النهرین محلی با این عظمت و زیبایی پدید آمد و چطور و با چه زحمتی این گونه ها از سراسر جهان جمع آوری شده و به آن جا انتقال پیدا کردند.

از افسانه تا واقعیت

محققان و تاریخ نگاران بسیاری از گذشته تا به امروز باغ های معلق بابل را محل بحث و گفت و گو قرار دادند و نظریه ضد و نقیضی درباره واقعیت وجودی آن بیان شده است. عده ای این مکان را تماما افسانه می دانند و اعتقاد دارند بشر هرگز همچین چیزی را خلق نکرده است.

گروهی دیگر قویا ادعای دسته پیشین را رد می کنند و با استناد به چندین متن تاریخی می گویند که باغ عظیم بابل به هیچ عنوان افسانه نیست. 

در قرن بیستم کاوش های باستانی زیادی انجام گرفت و سنگ نگاره ها و کتیبه هایی از منطقه مورد نظر کشف شد که باستان شناسان تاکید کرند که این موارد از وجود آن محل خبر می دهد.

چندین آبراهه و طاق از کشفیاتی بودند که به صحبت های متخصصان قوت بخشیدند. در سال 1899 میلادی رابرت کلودی پژوهش های خود را در این زمینه به همراه تیم اش آغاز کرد و پس 14 سال موفق شد تا دیواره هایی با ضخامت بالا از دل خاک بیرون بکشد.

او ادعا می کرد که این کشف بخشی از دیوار آب انبارعمارت است و نباید وجود باغ را داستانی غیر واقعی بدانیم. هر چند کار او سر و صدای زیادی به پا کرد، اما با فرضیه های دیگری که مطرح شد، هنوز هم پاسخ روشنی برای این موضوع در دست نیست.  

موارد اختلاف درباره باغ های معلق

جدای از مسئله واقعی بودن یا نبودن باغ ها، عده ای ساخت آن را منسوب به بخت النصر نمی دانند و معتقدد که پادشاهی آشوری آن را در بنا کرده است؛ حتی از اسکندر مقدونی نیز به عنوان سازنده اصلی نام برده اند.

درباره محل دقیق قرار گیری عمارت نیز گمان های متعددی به چشم می خورد، برخی نینوا را به جای بابل صحیح می دانند. سر انجام آن گروه از باستان شناسان و مورخانی که قویا باور دارند این مجموعه با شکوه افسانه نبوده و نیست، می گویند وقوع دو زمین لرزه مهیب در تاریخ باعث شده تا بنا به کلی نابود شود و شواهدی از آن بدست نیاید. جالب است اگر بدانید امروزه خیلی از افراد ایده ساخت روف گاردن های مدرن را به همین باغ ها اطلاق می کنند.