کریم لکزاده، کارگردان سینما، در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: اعتراض فیلمسازان فیلم کوتاه مربوط به امروز و دیروز نیست و این مشکلی است که من به شخصه در جشنواره فیلم کوتاه درگیر آن بودم. دو سال پیش که مرور آثار من در جشنواره بود یک فیلم را در بین آثارم میخواستند سانسور کنند که اصلاً مرور آثار را منتفی کردم. حتی زمانی که این فیلم در جشنواره حضور داشت پوستری برای آن نزدند.
لکزاده تصریح کرد: مشکلاتی از این دست، مسائلی بوده که همیشه در جشنواره فیلم کوتاه وجود داشته اما آنچه که امروز این وضعیت را بدتر میکند شرایطی است که فراهم کردهاند و به نوعی از قانون سانسور که در کشور ما وجود دارد هم عبور کردهاند و انجمن سینمای جوان به نوعی کاسه داغتر از آش شده است.
او افزود: همه کسانی که فیلم میسازند و میخواهند در جشنواره فیلم کوتاه شرکت کنند از شرایط و قوانین آگاهی دارند و کسی فیلمی علیه قوانین کشور و خط قرمزهایی که مشخص است، نمیسازد. ممکن است در فیلم یک لحظه حساس وجود داشته باشد یا مثلاً یک عشق مثلثی تعریف شود اما کلیت فیلم قطعاً با هوش و درایت فیلمساز در شرایطی تولید شده که بتواند در جشنواره حضور داشته باشد چرا که همه فیلمسازان فیلم کوتاه حتی اگر فیلمی ضعیف بسازند افرادی باهوش هستند و این مسائل را در نظر میگیرند. نباید به بهانههای اشتباه و نگاههای سلیقهای فیلمها را سانسور کرد. جشنواره جایی برای نخبگان است و قرار نیست فیلمها در تلویزیون پخش شوند و این حجم از سانسور به هیچوجه منطقی و درست به نظر نمیرسد.
کارگردان فیلم سینمایی «کله سرخ» در ادامه گفت: آقای موسوی به عنوان دبیر جشنواره فیلم کوتاه در این چند سال نگاههای سلیقهایاش را به جشنواره تحمیل کرده و فیلمسازان فیلم کوتاه امروز از خواستهها و نگاه سلیقهای یک شخص آسیب میبینند. افرادی که در جایگاه مدیر قرار میگیرند اجازه ندارند با نگاههای سلیقهای درباره فیلمها تصمیم بگیرند، دبیر جشنواره باید بداند تصمیماتش مسیر زندگی افراد بسیاری را که با زحمت فیلم میسازند و امید و آرزویشان فیلم ساختن است عوض میکند و باعث سرخوردگی آنها میشود. فیلمسازانی که به جایگاهی رسیدهاند و نام و نشانی دارند از این رفتارها شاید ضربههای چندانی نخورند بلکه چنین رفتارهایی منجر به سرخوردگی فیلمسازان جوان میشود. من فیلمسازانی را میشناسم که با هزینه شخصی حتی ماشین شخصیشان را فروختهاند و با امید و آرزو فیلمشان را به جشنواره میفرستند و حذف سلیقهای آنها امیدشان را از بین میبرد و کسانی که این کار را کردهاند خون امیدی که ریختهاند با هیچ مایع شویندهای از دستانشان پاک نمیشود.
این کارگردان تأکید کرد: سالهای قبل در جشنواره فیلم کوتاه تهران اگر فیلمی مورد تأیید هیات انتخاب بود شاید توسط وزارت ارشاد رد میشد و فیلمساز تکلیف خود را میدانست فیلمش به لحاظ کیفی مورد تائید جشنواره بوده و به دلایل دیگری به جشنواره راه پیدا نکرده است اما امسال با سیستمی که تعیین شده است همه چیز را مجهول نگاه داشتهاند تا اگر فیلمی به دلیل سانسور و ممیزی رد شد و فیلمسازش اعتراض کرد، به راحتی دلیل رد شدن فیلم را مشکلات کیفی بیان کنند و کسی نتواند اعتراض کند. مسئولان جشنواره فیلم کوتاه تهران اگر قرار است فیلمها را قلع و قمع کنند حداقل جسارت داشته باشند و با شجاعت بگویند که فیلمها را با نگاههای سلیقهای حذف میکنند.
لکزاده در ادامه اظهاراتش افزود: همین امسال فیلم کوتاه «ارتودنسی» که در جشنواره فیلم کن حضور داشت چرا نباید در جشنواره فیلم کوتاه حضور داشته باشد؟ چرا باید جشنواره فیلم کوتاه شرایطی داشته باشد که فیلمساز کشورمان که در یکی از مهمترین جشنوارههای دنیا حضور داشته میلی به حضور فیلمش در این رویداد نداشته باشد؟ اینها فجایعی است که نگاههای سلیقهای به وجود میآورد و نگاههای سلیقهای نباید در مباحث حقوقی وارد شود، وقتی یک نفر کارمند یک جشنواره است باید بر اساس قانون عمل کند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: من همه اعتراضات را تأیید میکنم و در این مدت همه بیانیههای اعتراضی را امضا کردهام چرا کار از این حرفها گذشته و ما باید در برابر این وضعیت و این تصمیمگیریها بایستیم؟ یک سری فیلمساز که به اعتراضات ما نقد دارند و تأکید میکنند که اگر شما فیلمتان را به این جشنوارهها میدهید حق اعتراض ندارید باید بدانند که ما راهی جز این نداریم و حتی این کوشش بیهوده را انجام میدهیم تا شاید وضعیت یک روز بهتر شود. جشنواره فیلم کوتاه جشنوارهای است که زمانی در آن فیلمهایی چون «قمارباز»، «روتوش» و «حیوان» جایزه گرفتهاند که امروز حضورشان در این جشنواره غیرممکن است و ما باید تلاش کنیم که باز هم شاهد معتبر شدن این جشنواره باشیم و این نگاههای آسیبزننده را از بین ببریم.