به گزارش خبرگزاری برنا از مازندران ، اگر نگاهی به الگوهای موفق مدیریت شهری داشته باشیم، متوجه می شویم موضوع دانشجویان یک دغدغه فرابخشی است که مدیران کارآمد باید تلاش کنند تا هر چه بیشتر این مجموعه را ترغیب به فعالیت در شهر کنند.
۱۶ آذر نشان دهنده جایگاه دانشجویان در تحولات جامعه است که در زمینه های سیاسی و اجتماعی نقش بیبدیلی دارند و دانشجویی تنها موضوع ورود به یک جامعه اجتماعی نیست، بلکه یک مکتب است.
هویت دانشجویان تحلیل و مطالبه گری است و حاکمیت به معنای براندازی نیست و اگر دانشگاه و دانشجو نقد نکند، از هویت خود دور می شود.
در اینجا سوالی پیش می آید که اکثر مدیران جامعه از بین فارغ التحصیلان دانشگاه ها و مراکز تعلیم و تربیت انتخاب می شوند اما چرا مسئولین چشم هایشان را بر این برکات بسته اند و نمیخواهند ببینند که وظیفه اصلی قشر جوان به ویژه دانشجویان، نشان دادن استعدادهایشان است؟!
توجه مسئولین به جوانان شهر، باید اولویت اصلی آنان باشد چرا که جوانان و دانشجویان حضور مهم و موثری در جامعه دارند و
زمانی آنها میتوانند استعداد های خود را نشان دهند که زمینه انجام آن را مسئولین فراهم کنند.
اگر دانشجو امروز ساخته نشود ، مدیریت شهری استحکام بهتری پیدا نمی کند چرا که مسئولیت آینده شهرها و حتی کشور بر عهده جوانانی است که از الان باید تربیت شوند.
بر اساس دانش مدیریت شهری، استحکام و تداوم گفتمان بین جوانان و دانشجویان با مدیران شهری، کار بزرگی برای رفع بسیاری از چالش های شهر و نقشآفرینی کارشناسان جوان نخبه در بدنه شهرداری، راهکار غلبه بر مشکلات امروز است؛ اما متاسفانه در سطح شهر، به موضوع جوانان نگاهی انداخته نمی شود.
جوانگرایی نیاز شدید مدیریت شهری در این روزها است و اگر نگاهی به الگوهای موفق مدیریت شهری داشته باشیم، متوجه می شویم موضوع دانشجویان یک دغدغه فرابخشی است که مدیران کارآمد باید تلاش کنند تا هر چه بیشتر این مجموعه را ترغیب به فعالیت در شهر کنند.
مسئولان شهر از دادن مسئولیت به دانشجویان جوان نترسند و با اعتماد به آنان، وسط میدان کار آنها را به عمل گیرند و نسل گذشته هم با تجربیات خود به آنها کمک کنند.
ورود همزمان سه دهه از جوانان دهه شصت، هفتاد و هشتاد به سال ۱۴۰۰ ، نشان دهنده این است که باید به بخش عمده آن نگاهی تازه داشت و آنان را برای پذیرش و زمینه دخیل کردن نظراتشان در مدیریت شهری را مهیا کرد.
این موضوع مهم را باید پذیرفت که شهر جایگاهی برای مدیران خسته ندارد و مهمترین رکن توسعه پایدار شهری، جوانان اند که باید پای کار بیایند.
اگر مدیران به فکر ایجاد یک برنامه مدون برای دانشجویان و جوانان باشند و به آنها فرصت دهند تا با انگیزه وارد طرح های توسعه عمران و خدمات شهری شوند ، قطعاً شهر به یک وضعیت ایدهآل خواهد رسید.
انتهای پیام