بودجه تلویزیون را برای آثار نمایشی موثر هزینه کنیم!

امیر پوررحمانی تهیه کننده سینما و تلویزیون که در کارنامه هنری اش سریال هایی چون «آسمان همیشه ابری نیست»، «بی قید و شرط» و... دیده می شود در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا درباره افزایش بودجه صدا و سیما و انتظارات موجود از عملکرد رسانه ملی در عرصه تولیدات نمایشی و غیرنمایشی، گفت: مردم اصولا با نمایش بیشتر ارتباط برقرار می کنند و حتی در زندگی آنها بیشتر تاثیر دارد به طور مثال مستند کمی برای مردم خسته کننده است اما وقتی صحبت از نمایش می شود، بهتر نتیجه می گیریم و این ثابت شده است. اگر فیلم یوسف پیامبر را در قالب کتاب در نظر بگیرید، کمتر افرادی آن را می خوانند اما اگر در قالب یک سریال باشد همه علاقه مند به دیدن می شوند. پس در نتیجه این بودجه صد درصد باید صرف تولیدات نمایش شود اما به شرطی که به  درستی هزینه شود، یعنی تقسیم بندی و هدف بندی شود که نیاز جامعه چیست؟ و مسائل اجتماعی و معضلات جوانان در قالب نمایش آورده شود نه این که یک قصه یا سریالی از خود پردازش کنیم، پخش کنیم و وقت مردم را پر کنیم.

او افزود: باید وقت مردم را غنی شمرد، فلذا بودجه مهم است اما بار ها دیده ایم که پروژه ای بودجه کافی را داشته و هزینه هم شده است اما این بودجه بد هزینه شده است  و سریال هم با این همه مخارج جواب نداده است.

پور رحمانی در پاسخ به این سوال که تلویزیون باید از جهت سخت افزاری مجهز شود یا از جهت نیروی متخصص و کاربلد بیان کرد: این موارد مکمل هم هستند. فرض کنید در هواپیمایی قرار دارید اما خلبان متخصص وجود ندارد پس این بی فایده است. شما وقتی هواپیما را دارید اول باید نیرویی برایش تربیت کنید و این نیرو تربیت کردن بسیار مهم است و در نهایت این نیرو می تواند به خوبی از این امکانات استفاده کند و حتی می تواند از امکانات بد هم خوب استفاده کند. به نظرم نیروی انسانی خیلی خیلی مهم است. اکنون اگر می بینیم که دچار افت در برنامه سازی شده ایم به این دلیل است که نیروی انسانی تربیت نکرده ایم.

این تهیه کننده درباره اینکه آیا باید تعداد شبکه های تلویزیونی افزایش پیدا کند یا شبکه های ضعیف تر، قوی تر شوند اظهار داشت: افزایش تعداد شبکه ها مشکل ما را حل نمی کند، من به واسطه شغلم که تعلیم و تربیت بوده بعضا می بینم که گفته می شود شبکه های ماهواره ای را برای بخش علمی ای که در آن پخش می شود می بینند اما من به آن ها شبکه چهار را پیشنهاد می کنم. این نشان می دهد که مردم شبکه های دیگر را نمی بینند و اگر بتوانیم سه شبکه قوی و غنی و پرمحتوا و جذاب داشته باشیم، به نظرم تمام مردم به دیدن تلویزیون گرایش پیدا می کنند و به جای هزینه کردن برای افزایش شبکه ها، بهتر است محتواها افزایش پیدا کند.

پور رحمانی تصریح کرد: البته در این زمینه دیده ایم که شبکه ها حتی حالت رقابت هم ندارند.به طور مثال در ماه رمضان تمام شبکه ها برنامه های مختص به زمان سحر یا افطار دارند اما اگر سه شبکه ویژه برنامه ی خوبی برای افطار و سحر داشته باشند، خیلی بهتر خواهد شد تا اینکه همه شبکه ها به آن بپردازند و هزینه اضافی کنند. شبکه های ما سراسری و در سطح ایران و حتی در سطح دنیا است و نیازی به اینکه شبکه ها را زیاد کنیم نیست با این کار انتخاب برای مردم هم سخت می شود. به نظر من اگر شبکه ها کم و برنامه ها غنی و پرمحتوا شوند و برای همه سلایق برنامه بسازیم موفق تر هستیم.

او در پایان گفت: بعد از سیمای مدرسه که 25 سال تهیه کننده اش بوده ام بعد از سال 92 دیگر چیزی در محور تعلیم و تربیت ندیده ام و هیچ شبکه ای چنینی برنامه ای ندارد و این نیاز است که برای مخاطبین در سنین مختلف برنامه سازی شود اما چنین کارهایی انجام نمی شود و فقط سریالی 10 تا 30 شب پخش می شود و خانواده مجبور به تماشای آن است. این موارد مشکلاتی است که بارها گفته ام که این تعداد شبکه کار درستی نیست وقتی شبکه ها زیاد شود محتوای آن از بین می رود و کیفیت پایین می آید.

انتهای پیام//