آموزش و پرورش به سبک "جعفر اخشی" / معلم لرستانی که عشق را در منطقه محروم "سرور" صرف کرد

خبرگزاری   برنا  لرستان -  گروه اجتماعی  :  در لرستان مناطق محروم وصعب العبور وکاملا محروم.از ابتدایی ترین امکانات رفاهی به وفور دیده می شود.

یکی از مناطق محروم در استان بخش مستعدپاپی وروستای زیبا وکاملا محروم از ابزار اولیه زندگی بنام (سرور) است.

این مناطق را سرزمین خارج از نقشه می خواند و با مشقت زیاد هر سال تلاش می کند جماعت محروم مانده را یاری رساند و قدمی در عرصه تعلیم و تربیت آینده سازیان این مرز و بوم بردارد.

کوه ها و دامنه های زاگرس دارای طبیعتی بکر با مردمی مهربان و صمیمی که  طی منش مردانگی زندگی می کنند و به دور از دو رنگی و سیاه بازی، با صداقت و مشقت روزگار می گذارنند.

مردمی مهربان به دور از هیاهوی زندگی درشهرها، در دامان طبیعت منزل گزیده اند و مشقت های زیادی را برای گذران زندگی به دوش می کشند.

مردم عشایر و روستایی این منطقه بدون اندک چشم داشتی مشغول به کار و زندگی هستندودر این میان یک جوان معلم خوش غیرت، فرهیخته وعاشق خدمت بی مکنت ومنت به نام "جعفر اخشی" با دیدن وضعیت کاملا اورژانسی وبدون امکانات (سرور) خود به تنهایی نقش مدیر، معلم، مستخدم، وعاشق، معشوقش یعنی تعلیم وتربیت  کودکان معصومی که سالیان سال است درآوار بی توجهی مدیران نالایق در حال آب شدن مثل شمعی تابناک بوده با صرف فعل انسانیت، بهشتی جاودانه را با ساخت مدرسه در (سرور) به زیبایی به تصویر کشیدوبرای آخرت خود ساخت.

جعفر اخشی به خبرنگار برنا، می گوید: زمستان سال ۱۳۹۹ همراه یکی از دوستان بنام احمد محرمی که بهورز روستای سیرم ( بخش پاپی) است به قصد کوهنوردی به سمت ضلع جنوبی کوه هشتاد پهلو ( نرسیده به امام زاده پاپاانار) عازم کوه شدیم.

این معلم عشایری می افزاید : در مسیر راه به روستایی کوچک با خانه های کپری رسیدیم نام  روستا سرور بود؛ روستایی که هیچگونه امکانات رفاهی از قبیل جاده، آب لوله کشی، برق ، تلفن و ..... نداشت.

اخشی ادامه می دهد : در حین صحبت با اهالی روستا متوجه شدم که این روستا فاقد مدرسه بوده و بچه های این روستای صعب العبور که تقریبا از سن دبستانشان هم گذشته بود از نعمت تعلیم و تربیت محروم بودند؛همان شب تصمیم گرفتم که پیگیر کد برای تاسیس مدرسه در آنجا باشم ؛در بازگشت به شهر موضوع را با چندتااز همکاران درمیان گذاشتم؛همکارانی چون ماشاا... محرمی و بهروز پاپی خالصانه کمک کردند؛ بااستانداری مکاتبه کردیم و به اداره کل آموزش وپرورش استان هم درخواست اخذ کد دادیم.تا اینکه پس از پیگیری‌ها و فرازوفرودهای بسیار سرانجام در اواسط پاییز ۱۴۰۰ موفق به دریافت کد برای دایر کردن مدرسه در روستای مذکور شدیم.

اخشی  بیان می کند: اما چند ماهی از سال تحصیلی گذشته بود و همه همکاران بنده تقسیم بندی شده بودندومعلمی نبود که مسئولیت آموزش دانش آموزان (سرور) را برعهده بگیرد.در واقع مشکل جدید کمبود معلم بود.

 او می گوید: من هرگز دوست نداشتم زحمات همکارانم که تا اینجای کار صادقانه تلاش کرده بودند بی نتیجه بماند تصمیم گرفتم عازم روستای (سرور) شوم و مسئولیت آموزش بچه های این روستا را خودم بر عهده بگیرم.

این معلم عشایری ادامه می دهد: در همان روزهای اول باکمک چند نفراز بچه های شرکت مخابرات ( همکاران سابقم) و چند نفر دیگر که همکاران فعلی خودم در آموزش و پرورش بودند ( روح ا... کردستانی راهبر آموزشی و سجاد خورشیدوند) توانستیم نزدیک به ۴۰ متر پلاستیک برای سقف مدرسه کپری، بخاری چوبی و تخته وایت برد و چندمتری هم موکت  تهیه کنیم و برای دانش آموزان روستا کیف، کتاب، پک کامل لوازم التحریر، اسباب بازی و حتی لباس فرم مدرسه هم خریدیم ؛شناسنامه و مدارک بچه ها را گرفتیم و در سامانه آموزش وپرورش ثبت نامشان کردیم.

اخشی با بیان اینکه بچه های مناطق محروم و ازجمله  روستای سرور را به عنوان آیندگان ایران زمین دریابیم ، تاکید می کند: این روزها وقتی که شوروشوق بچه های سرور را موقع خواندن و آموختن می بینم احساس خوشبختی و غرور می کنم.

 لازم به ذکر است ؛ روستای سرور دارای ۷ خانوار و جمعیت ۳۰ نفر می‌باشد؛نزدیکترین راه ارتباطی با روستای سرور از ایستگاه تنگ هفت (راه آهن) به سیرم می‌باشد؛البته از مسیر چمشک هم می شود به سیرم   رفت ؛از روستای سیرم تا روستای سرور هم بین ۴ تا ۵ ساعت پیاده روی در صعب العبورترین مسیرها و کوهها را باید پیمود .

 انتهای پیام.