تدوینگر سریال ستایش: محدودیت زمانی یکی از معضلات کار تدوینگران است/ تدوینگر در سقوط و نزول یک اثر نقش دارد!

شهریار رحیمی راد که به عنوان عنوان‌بندی (تیتراژ)، تدوینگر و دستیار تدوین سینما و تلویزیون، در آثاری همچون سریال تلویزیونی «چک برگشتی»، «نقطه سر خط»، «در حاشیه 2»، «ستایش»، «عطسه»، «ماه و پلنگ»، «شوخی کردم» و.... فعالیت داشته است در پاسخ به این سوال که تدوینگر به عنوان کارگردان نهایی اثر چقدر می تواند در کلیت کار با توجه به اینکه اخیرا در برخی از سریال های تلویزیونی افت کیفیت تدوین و کم دقتی در تدوین دیده می شود به گونه ای که در برخی مواقع راکورد ها حفظ نمی شود موثر باشد ؟ به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: اول از همه باید گفت اهمیت یک پروژه توسط تهیه کننده و کارگردان اثر تعیین می شود ولی جدا از این مسائل مسئولیت تدوینگر ایجاب می کند که هر کاری را به نسبت تعهدش انجام دهد و تولید کند اما متاسفانه یک سری از کار ها زمان ندارد و به این خاطر که تدوین آخرین مرحله سریال یا فیلم است تمام دیرکرد ها آخر سر به دست تدوینگر می رسد و او مجبور است که در حداقل زمان ممکن اثر را به پروسه پخش برساند به همین دلیل همیشه این محدودیت زمانی وجود دارد و باید بهینه کاری صورت بگیرد تا در کمترین زمان ممکن بیشترین کیفیت را داشته باشیم. متاسفانه این روز ها به دلیل زمان ناکافی و محدودیت بودجه بیش از پیش این مشکلات رخ می دهد.

این تدوینگر در این خصوص که آیا تدوینگر کاربلد می تواند یک کار ضعیف یا متوسط را نجات دهد بیان کرد: متریال و ماده خام همیشه در همه کاری مهم است و تدوین نیز از این امر مستثنی نیست. قاعدتا تدوینگر تا حد مشخصی می تواند روی ماده و محتوای اولیه اثر کار کند و به نسبت این توانایی را دارد که کار را بهتر یا بدتر کند و در هر دو صورت مسئله ی تعیین کننده این است که ماده اولیه که همان تصاویر گرفته شده از بازیگر، داستانی که بر اساس آن فیلم یا سریال به ساخت رسیده است هستند بتواند این قابلیت ها را به او بدهد یعنی نمی توان از یک اثر سینمایی یا تلویزیونی که ضبط درستی نداشته و به آن خوب پرداخته نشده است شاهکار هنری به دست آورد.

رحیمی راد در پاسخ به این سوال که آیا تدوینگر در مرحله پایانی می تواند با برداشت و نماهای مناسب از بازیگران روی بازی آن ها نقش داشته باشد اظهار کرد: صد درصد این امکان وجود دارد. برای من چندین دفعه این اتفاق رخ داده است و طبیعتا هر تدوینگر دیگری نیز این مسئله را تجربه کرده و با این امر آشنا است که بازیگر در هنگام ایفای نقش اشتباهاتی داشته است و دچار تق و ترقی معکوس شده است و به جای اینکه به روند داستان کمک کند به نقاطی از اثر با حس و حال نادرستی که دارد ضربه می زند که تدوینگر با حذف کردن آن بخش و تاکید روی قسمتی که به صورت درست به ایفای نقش پرداخته است فیلم یا سریال روی روال می افتد و اینجاست که هوشمندی تدوینگر نشان می دهد می تواند از یک بازیگر تصویری را در خدمت داستان در بیاورد. اما همه این مسائل نیازمند و مستلزم زمان کافی، تعهد و تجربه یک تدوینگر است.

این دستیار تدوین در این خصوص که چرا این روز ها تدوین بسیاری از سریال ها به دست اپراتور ها سپرده شده و در پلان ها بهم ریختگی و ضعف چیدمان به چشم می خورد تصریح کرد: دلیل اول آن  کمبود هزینه و نداشتن زمان مناسب است که خواستار این هستند تا در اولین زمان و با کمترین هزینه به نتیجه مطلوب دست پیدا کنند که به نظر من چنین اقدامی بازی دو سر باخت محسوب می شود و آثاری که ساخته می شود کم بیننده خواهد بود و در نتیجه آینده ای نیز نخواهد داشت. اگر فقط پخش آنلاین را در نظر بگیریم متوجه می شویم به جای اینکه اثر روز به روز بهتر شود و اوج بگیرد رفته رفته درحال سقوط است و به همین دلیل بینندگان رقبتی به دیدن آثاری که ساخته می شود ندارند. اپراتور تا حد مشخص کاری از دستش بر نمی آید و لازم است که بخشی از تعهدات به فردی سپرده شود که از این موارد سر در می آورد تا برای ما بازگشت سرمایه داشته باشد.

شهریار رحیمی راد در پایان و در پاسخ به این سوال که چه دلیلی دارد گاهی برخی از تدوینگران در جریان روند داستان قرار نمی گیرند و بر اساس اوراق منشی صحنه تدوین انجام می دهند خاطرنشان کرد: به نظر من چنین مسئله ای موازی کاری است اگر به کار یک تدوینگر نگاه کنید متوجه می شوید که این فرد امکان دارد در آن واحد حدود 5 کار را تحویل بگیرد 3 تای آن سینمایی و 2 تای دیگر سریال باشد که اگر بعد از مهر ماه و آبان ماه که شروع کار برای جشنواره فجر است این تداخل را رقم بزند یکی از آثار رسما حیف و میل می شود یعنی یک تدوینگر به جای اینکه یک فیلمنامه 1500 صفحه ای را بخواند به برگه های منشی صحنه و روندی که دستیاران او در کار تدوین رقم می زنند بسنده می کند و به غیر از آن هیچ کار دیگری انجام نخواهد داد و از تجارب خود مایه نمی گذارد که در نتیجه از آن 5 اثر حدود 3 اثر با کیفیت کم ارائه می شوند و آن 2 اثر اصلی که ممکن است درآمد زیاد یا اسم بهتری برای شخص داشته باشد به بهترین نحو به سرانجام می رسد. اما گاهی در برخی از آثار آنقدر وحدت و یگانگی وجود دارد که نتایج پایانی بسیار عالی خواهد بود و به هیچ عنوان قابل مقایسه با آثار دیگر نیست و نخواهد بود.

انتهای پیام//