امین محمودی، کارشناس شیلات، در گفتوگو با خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا درباره پرورش ماهی تیلاپیا اظهار کرد: ماهی تیلاپیا دومین ماهی پرورشی در دنیاست که سرعت رشد آن در 30 سال اخیر به شدت گسترش پیدا کرده است. این ماهی، بومی کشور مصر است و گونه عمده پرورشی آن در سراسر جهان تیلاپیای نیل است که بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد.
وی افزود: طبق مطالعات انجام شده اداره بهداشت و محیط زیست جهانی تولید ماهی تیلاپیا را خالی از اشکال دانسته و تاکید بر خواص زیاد آن داشتند. این ماهی از حدود 2 هزار سال پیش بهصورت انبوه در سراسر جهان تولید میشده که عمدتا در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا مورد استفاده قرار میگرفته است همچنین کشور مصر و بخشهایی از فلسطین اشغالی به پرورش ماهی تیلاپیا اختصاص داده میشد.
محمودی به صرفه بودن قیمت این ماهی را از مزایای آن برشمرد و گفت: این ماهی در آبهایی که مورد استفاده قرار نمیگیرند مثل مناطق شور یا کویری و در عملیات شورورزی مورد استفاده قرار میگیرد. یکی از بهترین فرصتهای توسعه کشاورزی و آبزی پروری در مناطق کویری و مرکزی ایران است که نیازی به آب با استانداردهای بالا ندارد. این ماهی بهترین ماهی است که در استخر بیشترین میزان تولید را به آبزی پرور میدهد همچنین گفتنی است طعم آن شبیه طعم مرغ است.
کارشناس شیلات با اشاره به اینکه عمدتا دو مطلب درباره ماهی تیلاپیا گفته میشود بیان کرد: تیلاپیا ماهی همه چیز خوار است؛ این تعریف درستی است اما این امر از منظر سازمانهای بینالمللی بدین معناست که همه چیزخوار بودن یعنی یک موجود زنده هم گوشتخوار و هم گیاهخوار باشد.
وی ادامه داد: تیلاپیا هم از پلانکتونها و هم از گیاهان سطح استخر استفاده میکند اما اینکه گفته میشود این ماهی سایر ماهیها را میخورد، باوری اشتباه است.
محمودی با اشاره به صحت مهاجم بودن ماهی تیلاپیا خاطرنشان کرد: مهاجم طبق تعریف بینالمللی به این معناست که هرگونه زندهای که از مبدا تولید خود به سمت مناطق دیگری آورده شود و در آنجا پرورش یابد طبعاتی را به دنبال خواهد داشت. برای مثال ماهی خاویار از مازندران به دزفول آورده و در آنجا پرورش میدهیم بنابراین میتوان آن را در زمره مهاجمان قرار داد.
کارشناس شیلات عنوان کرد: زمانی که قرار شد این ماهی در ایران پرورش پیدا کند بسیاری از افرادی که تولیدکنندگان سایر ماهیها بودند در بازار خود احساس خطر و در رسانهها اعلام کردند تیلاپیا خطرات زیست محیطی دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه باتوجه به اینکه ما میتوانیم ماهی خاویار را به جای تیلاپیا در کشور پرورش داده و با صادرات آن ارز آوری نیز داشته باشیم، گفت: هر ماهی اهمیت خاص خود را دارد. از مزیت برخی استانها مانند کرمان، یزد، خراسان جنوبی، قم و یزد که دارای آبهای راکد هستند میتوان برای پرورش ماهی تیلاپیا استفاده و اشتغالزایی کرد.
محمودی ادامه داد: یکی از مزایای که دولت در کشاورزی به سمت آن رفته تولید محصولات شورورزی است تا بوسیله مناطق کویری و آبهای شور بتوانیم به گسترش پرورش شتر، دامها و پروژه پرورش ماهی در قفس توسعه یابد.
وی درباره ارزش غذایی تیلاپیا برابر سایر ماهیها تصریح کرد: بدون شک خاصیت قزل آلا و خاویار از ماهی تیلاپیا بالاتر است. اما چه اشکالی دارد در ظرفیت خالی که نمیتوان قزل آلا و خاویار را پرورش داد ماهی دیگری را پرورش دهیم؟ در 17سال اخیر آمارها حاکی از این است که استانهای مختلف به پرورش غیرقانونی مشغول بودند و متوقف نشدند.
انتهای پیام/