به گزارش برنا، براساس گفتههای جهانگیر رحیمی، مدیرکل دفتر طراحی و تحلیل فرآیندهای مالیاتی سازمان مالیات «از ۵۶۸ هزار واحد مسکونی خالی شناسایی شده از سوی وزارت راه و شهرسازی، بین ۵۰ تا ۶۰ مالک مالیات خود را پرداخت کردهاند.»
این طرح که از ابتدا برای بسامان کردن بازار مسکن ارایه شده بود، قرار بود با اجبار و بهکارگیری ابزار مالیات باعث شود که مالکان خانههای خالی، ملکهای خود را به بازار عرضه کنند تا قیمتها در این بازار به ثبات برسد. پیشتر پیشبینی شده بود که سه میلیون و 500 هزار خانه خالی در کشور وجود دارد که 500 هزار واحد آن تنها در تهران وجود دارد. به باور کارشناسان خالی گذاشتن خانه در هر کشور، نشانی از نبود آینده روشن اقتصادی است. در واقع افراد ترجیح میدهند کالای خود را بدون استفاده و حتی با وجود احتمال اتخاذ سیاستهای تنبیهی خالی نگه میدارند چون میدانند در آینده قیمت این کالا افزایشی خواهد بود. از آذر 99 که قانون مالیات بر خانههای خالی در مجلس به تصویب رسید تا بهمن سال جاری متوسط قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در تهران حدود 23درصد بالا رفت و از 26 میلیون و 905 هزار تومان به 33 میلیون تومان رسید. این امر نشان میدهد آنچه که باعث نوسان قیمت در بازار مسکن میشود، تورم و متغیرهای پولی اثرگذار بر آن است که از آذر 99 تا بهمن سال جاری کاهشی نبودهاند. مهدی سلطان محمدی بر این باور است که «از روز اولی که این طرح ارایه شد، کارشناسان این حوزه اعلام کردند که این طرح به گونهای که در سطح اجتماعی و رسانهها اعلام شده نیست و به این شکل پیش نخواهد رفت.»