تلویزیون هیچ علاقه ای ندارد با پلتفرم ها رقابت کند!/لطفا برای رسانه ملی رقیب نتراشید!

به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بسیاری از برنامه سازان تلویزیون چه در حوزه درام و چه در حوزه برنامه های ترکیبی و مسابقات گلایه مند مقایسه آثارشان با تولیدات شبکه نمایش خانگی هستند و معتقدند این قیاس مع الفارغ است چراکه چگونه می شود در وضعیتی متفاوت دو  اثر یا دو جریان رسانه ای را با یکدیگر مقایسه کرد. با نویسندگان که در این بحث حرف های زیادی دارند در این باره به گفت و گو نشستیم.

امیر برادران: دغدغه دیده شدن شبکه خانگی بیشتر است/در گذشته نزدیک شدن به خطوط قرمز در شبکه خانگی آسانتر بود/وجود تابو ها در تلویزیون مسیر داستانی را از بین می برد!

امیر برادران فیلمنامه نویس و طنز پرداز است که در کارنامه هنری اش آثاری چون «هزارپا»، «هیولا»، «دراکولا»، «ساختمان پزشکان»، «سه بیگانه» و «سیگنال موجود است» و... دیده می شود. او تولیدات طنز شبکه خانگی و تلویزیون را از چند لحاظ «ساختار»، «نزدیک شدن به خطوط قرمز»، «هزینه در تولید» و «جنس و نوع بازی و فیلمنامه ها» مقایسه کرد و به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت:  از لحاظ ساختاری تفاوت بین این دو رسانه بیشتر در تابوهایی است که در تلویزیون وجود دارد و عملا مسیرهای داستانی را از بین می برد! مثلا مثلث عشقی که یکی از مدل های مهم شکل گیری درام است مدت ها در تلویزیون ممنوع بود ولی در شبکه ی خانگی داستان های مهمی مثل «شهرزاد» و این اواخر «میخواهم زنده بمانم» ساخته شد و مورد توجه قرار گرفت! یا در تلویزیون به محض اینکه دختر و پسری به هم سلام می کردند به هر شکل ممکن باید در همان قسمت یا نهایتا قسمت بعد به عقد همدیگر در میامدند که عملا اتفاقات مسیر آشنایی از بین می رفت!! البته این اواخر حرکات خوبی برای کمرنگ کردن این تابوها در تلویزیون آغاز شده و امیدوارم ادامه داشته باشد!!

این نویسنده ادامه داد: در گذشته نزدیک شدن به خطوط قرمز در شبکه ی خانگی آسانتر بود و کمک می کرد داستان های هیجان انگیزتر و ملتهب تری شکل بگیرد و حتی در گونه ی طنز هم امکان نوشتن سوژه ها و شوخی های جسورانه تر وجود داشت! البته در حال حاضر نوشتن در شبکه خانگی به مراتب سخت تر شده چون علاوه بر نظارت همیشگی وزارت ارشاد، ساتراپ هم نظرات خود را دارد و عملا محصولات از دو فیلتر می گذرد!! در این بین اگر فیلمنامه ای بر اساس ذهنیتی که در مورد سختگیری کمتر در شبکه ی خانگی وجود داشت نوشته شده باشد، در ممیزی های جدید بیشتر لطمه خواهد خورد!!

برادران بیان کرد: محصولات شبکه ی خانگی با بودجه هایی بسیار بالاتر از تلویزیون تولید می شود و علت اصلی کوچ عوامل سریال ها به شبکه خانگی همین است!! در شبکه خانگی دغدغه ی بیشتری برای دیده شدن وجود دارد و برای رسیدن به این مهم هزینه ی بیشتری میشود!

امیر برادران در پایان گفت: جنس و نوع بازی ها و فیلمنامه ها متاثر از جنس و نوع بازیگران و فیلمنامه نویسان است که تا کنون شبکه خانگی در جذب آنها موفق تر ظاهر شده و با ایجاد حاشیه ی امنیت مالی برای آن ها کمک می کند که در کار خود تمرکز و تلاش بیشتری داشته باشند!!.

امیر عباس پیام: شبکه نمایش خانگی باید در آثار طنز تغییر و تحولی ایجاد کند/ مردم به آثار طنز بیشتر نیاز دارند/ هیچ چیز سر جای خودش نیست!

امیرعباس پیام، نویسنده، طراح ایده و طرح و بازیگر سینما و تلویزیون، در آثاری همچون سریال تلویزیونی «مامور بدرقه»، سریال تلویزیونی «آنام» و سریال تلویزیونی «در حاشیه 2» فعالیت داشته است. او در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا تولیدات طنز شبکه خانگی و تلویزیون را از چند لحاظ «ساختار»، «نزدیک شدن به خطوط قرمز»، «هزینه در تولید»، «جنس و نوع بازی و فیلمنامه ها» مقایسه و چنین بیان کرد: آثار کمیک و طنز بر عکس ملودرام ها در تلویزیون موفق تر از شبکه خانگی بوده است. در حالی که شاهد هستیم آثار ملودرام در شبکه خانگی جلو افتاده است و تلویزیون از این نوع سبک و ژانر فاصله گرفته است به نوعی هر یک از این رسانه در یک ژانر پیشرفت کرده اند و دلیل آن مشخص نیست.به نظر من سریال طنزی مانند «هیولا» از آثاری مانند «شب های برره» و «پاورچین» و سریال های این تیپی تا حدودی عقب تر است.

او ادامه داد: به تازگی سریال طنزی در شبکه خانگی روی کار آمده است که به شدت ضعیف است و در مقابل سریالی چون «نون.خ» هیچ ارزشی ندارد به نظر من شاید بیشتر به سمت ظاهر قدم می گذارند و گمان می کنند که بیننده را جذب خواهد کرد اما در نهایت از محتوا غافل می مانند و چنین چیزی به کار ضربه خواهد زد.

تلویزیون از  پخش برخی از سریال ها چون «قورباغه»، «می خواهم زنده بمانم» و از این دست آثار که به شدت کار های قدرتمندی هستند محروم است و اولین معضل هم به ممیزی ها بر می گردد.

امیر عباس پیام در ادامه بیان کرد: ما هنوز به این باور نرسیده ایم که همه چیز بستگی به فیلمنامه دارد اگر چنین چیزی از ابتدا پایه ریزی درست شود قطعا خروجی فیلم و سریال چه در تلویزیون و چه در شبکه خانگی به شدت خوب خواهد بود.

به نظر من جای تاسف دارد چرا که شبکه خانگی به دلیل فضای بازتری که دارد بیشتر می تواند فضای خوبی برای ساخت کار های کمدی موفق باشد.

برخی از افراد به دلیل اسم و رسمی که در این حرفه دارند بیشتر دنبال سو استفاده کردن هستند و سعی می کنند با در آمد های کلان اثر موفق بسازند اما نتیجه مانند دو سه کار اخیری می شود که در حال حاضر شاهد آن هستیم به عنوان کلام آخر امیدوارم این معضل هر چه سریع تر حل شود و ما شاهد آثار کمدی و ملودرام قدرتمند چه در شبکه خانگی و چه در تلویزیون باشیم.

انتهای پیام//