به گزارش خبرنگار اقتصادی برنا، آمار قاچاق تا قبل سال 1397 در حوزه پوشاک به لحاظ حجم و رتبه در صدر جدول کالاهای قاچاق به شمار میرفت.
به طوری که میزان قاچاق نزدیک به سه میلیارد و دویست میلیون تومان محاسبه میشد.
برای جلوگیری از ضرر و در جهت تقویت ملی ستاد مبارزه در سال97 با مدیرت جدید تدابیر ویژه ای را اتخاذ کرد.
علی مویدی خرمآبادی رئیس ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز در گفتوگویی در پاسخ به این سوال که چرا طرح مبارزه با پوشاک قاچاق در سطح عرضه با جدیت سالهای گذشته اجرا نمیشود، گفت: ستاد همان برنامهای را که در سال ۹۷ در مورد مبارزه با عرضه پوشاک قاچاق اجرا کرد، اکنون نیز ادامه میدهد و اتفاقا با عرضه پوشاک قاچاق با شدت و قوت بیشتری برخورد میکنیم. وی با تاکید بر اینکه برندهای محرز عرضهکننده پوشاک قاچاق از سطح بازار جمع شدهاند، افزود: ممکن است در سطح عرضه، پوشاک قاچاق موجود باشد، اما مربوط به برندهای محرز عرضهکننده نیست، زیرا آن برندها بهطور کامل جمعآوری شدهاند.
رئیس ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز با تاکید بر اینکه در صورت دریافت گزارش در رابطه با عرضه پوشاک قاچاق، دستگاههای مسوول با آن برخورد خواهند کرد، گفت: عرضه پوشاک قاچاق در کشور به حداقل رسیده، اما به موازات آن صنعت ما در بحث پوشاک خوب عمل کرده است.
وی با تاکید بر اینکه کیفیت و کمیت تولید پوشاک در کشور ارتقا یافته است، گفت: در سه سال اخیر به علت برخورد با عرضه پوشاک قاچاق و تقویت صنعت داخلی بیش از ۳۰درصد افزایش در بخش کمی و کیفی این صنعت داشتهایم. وی افزود: تولید داخلی پوشاک در شرایط خوبی است، البته دولت نیز باید حمایتهای لازم را برای تامین مواداولیه تولید از فعالان این بخش داشته باشد.
مویدی خرمآبادی افزود: پوشاک قاچاق از روش تهلنجی، ملوانی و مرزنشینی به کشور وارد میشود، اما مقدار آن زیاد نیست و بسیار کم است.
بهرام شهریاری نایب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نساجی و پوشاک ایران در گفتوگویی، در خصوص معایب ورود پوشاک قاچاق و از بین رفتن ظرفیت تولید داخلی گفت: صنعت نساجی و پوشاک سالهای سال است که از پدیده قاچاق آسیب میبیند؛ اما قاچاقچیان و عرضهکنندگان پوشاک قاچاق، سود زیادی کسب میکنند و جذابیت قاچاق بسیار زیاد است
وی افزود: در گذشته قوانین حمایتی برای مرزنشینان و ملوانان به تصویب رسیده که در زمان خود بسیار مفید و اثرگذار بوده است؛ اما در حال حاضر، سوءاستفاده از رویه واردات تهلنجی و مرزنشینی، آسیب زیادی به تولیدکنندگان پوشاک وارد میکند.
در قوانین واردات تهلنجی و مرزنشینی بازنگری شود
شهریاری ادامه داد: معافیتهای اعمال شده برای واردات کالا در مناطق آزاد، تعاونیهای مرزنشینی، تهلنجی و دیگر استثنائات تجاری برای کمک به اقشار محروم و کمدرآمد جامعه وضع شده است؛ اما با گذشت زمان، نه تنها این قوانین کمکی به مردمان محروم این مناطق نکرده است، بلکه به روزنهای برای ورود کالای قاچاق تبدیل شده و در حال وارد کردن لطمات جدی به پیکره تولید در کشور است.
نایب رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نساجی و پوشاک ایران با اشاره به ضرورت بازنگری در برخی از قوانین مربوط به استثنائات تجاری، اظهار داشت: ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و سایر دستگاههای مربوطه تلاش بسیاری میکنند تا محمولههای قاچاق را شناسایی و ضبط کنند؛ اما جذابیت واردات کالای قاچاق آنقدر زیاد است که این برخوردها، بازدارندگی لازم را نداشته است.
تولیدکنندگان داخلی توان تأمین پوشاک مورد نیاز مردم را دارند
وی با بیان اینکه اگر قاچاق به طور کامل از بین برود، صنعت پوشاک توانایی تأمین بازار را خواهد داشت، گفت: در سال 1397 در هیچکدام از مجتمعهای تجاری بزرگ تهران اثری از برندهای داخلی دیده نمیشد؛ اما امروزه بیش از 95 درصد ویترین این مراکز از برندهای با کیفیت ایرانی تشکیل شده است. البته نظر مردم در اولویت قرار دارد و آنها باید کیفت تولیدکنندگان ایرانی را ارزیابی کنند.
شهریاری در خصوص گرانتر بودن پوشاک با کیفیت ایرانی نسبت به پوشاک خارجی، اظهار داشت: در حال حاضر قیمت جهانی نخ پنبه حدود حدود 5.2 دلار است. این در شرایطی است که تولیدکننده داخلی به دلیل تحریمهای ظالمانه باید آن را حدود 6.5 دلار خریداری کند.
یک تولید کننده ملی درمورد قاچاق کالا میگوید: وقتی واردات پارچه ممنوع و ثبت سفارش نداشتیم مجبور به قاچاق پارچه بودیم که متاسفانه با سیاست های غلط دولتمردان درِمملکت باز بوده و لباس از کشورهای مختلف علی الخصوص چین وارد میشد که توجیه اقتصادی برای تولیدکنندگان نداشت و به ناچار مجبور به وادات شدیم، وقتی تولیدات مقرون به صرفه برای مردم نبود ما مجبور به واردات شدیم.
برخلاف تصور عموم مردم، کاهش آمار قاچاق پوشاک به افزایش نرخ ارز بی ربط بوده و صرفا با پیگیری و نظارت جدی ستاد مرکزی ارتباط مستقیم دارد و اگر همت و نظات و برخورد قاطع این ستاد نبود چرخ کارگاه ها نمیچرخید و مرتبا شاهد تعطیلی مراکز تولیدی بودیم.
ضعف نظارتی و عدم رعایت ضوابط واردات کالا از رویههای واردات مرزنشینی و تهلنجی، باعث نارضایتی تولیدکنندگان پوشاک شده است. چرا که بسیاری از پوشاک واردتی از طریق ملوانی و کولهبری بدون پرداخت مالیات و عوارض گمرکی به راحتی وارد کشور شده و مصرف آنها نیز محدود به استانهای مرزی نمیشود.
این در حالی است که به گفته مجید نامی، عضو اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران، حدود ۳ سال است که واردات پوشاک به کشور ممنوع شده و تمامی پوشاک موجود در بازار با برند خارجی، کالای قاچاق است.
انتهای پیام/