"طلای کثیف " مسیری برای ثروت آفرینی

به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان، در کشور ما حدود ۲۰ میلیون تن در سال زباله تولید می شود و این مقدار در روز ۶۰ هزار تن می باشد که تنها ۶ میلیون تن از ۲۰ میلیون تن قابل بازیافت شدن دارد که اگر شش میلیون تن زباله تفکیک شود ۳.۵ میلیارد دلار ارزش افزوده دارد و اگر زباله تفکیک شده را بازیافت نماییم تا ده میلیارد دلار ارزش افزوده برای آن متاثر است.

بنابراین زباله یک محصول بدرد نخور نیست بلکه قابل استفاده است و از آن به عنوان طلای کثیف نام برده می شود.

در کشور ایران تنها بین ۵ الی ۱۰ درصد پسماندها بازیافت می شود که رقم بسیار کمی است و حتی در خصوص جمع آوری زباله نیز مشکلاتی در کشور وجود دارد و دستگاه‌های متولی به خوبی به وظایف خود عمل نمی کنند.

از سال ۲۰۱۶ میلادی  تا سال ۲۰۳۰ (۱۳۹۵ -۱۴۰۹ شمسی) بر طبق پیش بینی ها ،افزایش تولید زباله و رشد ۲۸ درصدی زباله در جهان را خواهیم داشت و این میزان از دو میلیارد تن در سال به ۲.۶ میلیارد تن در سال می رسد بنابراین روند تولید زباله در دنیا روند افزایشی است و باید فکری به حال بازیافت زباله صورت گیرد و اگر چاره ی اقتصادی در این خصوص اندیشیده نشود این حجم زباله هزینه های خود را به دولت ها تحمیل خواهد کرد.

در ایران روزانه ۵۸ هزار تن زباله تولید می شود که ۴۸ هزار تن معادل ۸۲ درصد متعلق به مناطق شهری و ۱۰ هزار تن متعلق به مناطق روستایی است. حدود ۶۵ درصد پسماند کلانشهرها پسماند تر است که خطر آن برای گازهای گلخانه ای بیش از اندازه است و شیرابه های آن نیز آسیب فراوانی به محیط زیست می زند.

پسماندهای تر می‌تواند بازیافت شود و به کمپوست تبدیل گردد و یا از آن برای تولید انرژی برق استفاده گردد.میانگین درصد اجزای تشکیل دهنده زباله شهری فلزات ۳.۲ درصد، شیشه ۹.۱درصد  ،کاغذ ۵.۷ درصد ،پلاستیک ۹ درصد ، پارچه ۳.۲ درصد می باشد

میزان بازیافت زباله خشک در کلانشهر ها به طور میانگین حدود ۹ درصد است که بسیار رقم پایینی است.هر ایرانی در سال ۲۹۰ کیلوگرم زباله تولید می کند.

اگر از زباله برای خلق ثروت استفاده نکنیم زباله هزینه خود را بر ما تحمیل می کند که به صورت گازهای گلخانه ای ،شیرابه ، نابودی خاک و اتلاف منابع .

به ازای هر تن زباله دو متر مربع نابودی خاک داریم و در روز در حدود ۳۹ میلیون متر مربع نابودی خاک داریم . قانون مدیریت پسماند به صراحت در مواد ۷ ، ۹ و ۱۱ عنوان شده که در مناطق شهری و روستایی و حریم آنها شهرداری ها و دهیاری ها و در خارج از آن حوزه ها بخشداری ها مسوول مدیریت پسماند هستند.

وزارت کشور با همکاری سازمان حفاظت محیط زیست موظف است برنامه ریزی و تدابیر لازم برای جداسازی پسماندهای عادی را بعمل آورد.

و همچنین سازمان محیط زیست و وزارت بهداشت و درمان مکلف است بر پسماندهای صنعتی و کشاورزی و بیمارستانی نظارت داشته باشند.

به طور میانگین ۱۶ درصد از پسماند در جهان بازیافت می‌شود و میزان بازیافت پسماندها در هر کشوری متفاوت است.در آلمان روزانه ۹۰ هزار تن پسماند تولید می شود که ۸۰ درصد آن بازیافت می گردد در سوئیس نیز ۷۰ درصد زباله ها بازیافت می شود. کشور سوئد برای تامین انرژی ،زباله وارد می کند و با استفاده از تکنولوژی زباله سوز ۲۰ درصد از برق خود را تامین می کند .آلمان ۷۰ میلیارد یورو از بازیافت زباله و صنایع وابسته به آن در سال ۲۰۲۰ درآمد داشته است. شیشه ماده ارزشمند و قابل بازیافتی است که به طور نامحدودی می توان آنرا بازیافت کرد . سه تن پسماند معادل یک تن نفت در خود انرژی دارد بنابراین انرژی زیادی در پسماندها نهفته است .چین نیز سالانه از محل بازیافت زباله ۴۰ میلیارد درآمد دارند ،چین یکی از بزرگترین وارد کنندگان زباله در جهان است و در کارخانه های بازیافت چین علاوه بر پسماندهای خود این کشور پسماندهای سایر کشورها نیز بازیافت می شود .

در کشور ما فقط بین ده یا ۱۷ درصد پسماندهای روزانه بازیافت می شود که این امر به دلیل نبود زیر ساخت های فنی بازیافت و آگاهی کم مردم برای تفکیک زباله از مبداء است.

در چرخه مدیریت اجرایی پسماندها که از مرحله تولید تا پروسه انتهایی، بحث کاهش تولید پسماند از مبداء نیازمند آموزش می باشد .اهدافی که در قانون در خصوص موضوع تفکیک از مبداء پیش بینی شده ،تاکنون تحقق نیافته و اغلب شهرهای کشور در حدود ده درصد و شاید کمتر از این میزان تفکیک از مبداء در کشور است .

موفقیت در مدیریت پسماند نیازمند سرمایه گذاری است بدین معنی که هم زمان با توسعه زیرساخت های فنی به منظور بازیافت زباله و ثروت آفرینی با درآمد این طلای کثیف باید با آموزش ، افزایش آگاهی و مشارکت مردمی در این بخش نیز تلاش کرد.

به قلم : طاهره ریحانی

انتهای پیام