هفت آنتی بیوتیک گیاهی که آن ها را نمی شناسید!

در این مطلب هفت مورد از بهترین آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی را معرفی نموده‌ایم. باید اذعان نمود در مورد آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی برخی کارشناسان تردید دارند. درحالیکه مردم صدها سال از روش‌های درمانی با مواد طبیعی استفاده کرده‌اند، اما اکثر روش‌های درمانی کاملاً آزمایش نشده است. اما بااین حال نتایج برخی از بررسی‌های انجام‌شده در زمینه مصرف آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی نویدبخش بوده‌اند و آزمایش‌های بیشتری در این زمینه در حال انجام است. با افزایش روزافزون باکتری‌های مقاوم به دارو، محققان در حال روی آوردن به طبیعت برای ابداع داروهای جدید هستند.

سیر

مدت طولانی است که سیر در فرهنگ‌های مختلف به دلیل توانایی‌هایی که در پیشگیری از ابتلا به بیماری و درمان بیماری دارد، شناخته‌شده است. نتایج تحقیقات زیادی نشان داده است که سیر می‌تواند درمان مؤثری علیه بسیاری اشکال باکتری ازجمله سالمونلا و اشرشیاکلی (E. coli) باشد. امروزه استفاده از سیر حتی در برابر سل مقاوم به چند دارو نیز موردتوجه قرارگرفته است.

زنجبیل

جامعه علمی زنجبیل را به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک طبیعی می‌شناسد. چند مطالعه ازجمله مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۷ منتشرشده است توانایی زنجبیل را برای مبارزه با بسیاری از گونه‌های باکتری نشان داده است. محققان همچنین در حال بررسی توانایی زنجبیل برای مبارزه با بیماری‌ها و حالت تهوع و کاهش سطح قند خون هستند.

عسل

از زمان ارسطو، از عسل به‌عنوان پمادی استفاده‌شده است که به ترمیم زخم‌ها و پیشگیری از عفونت کمک می‌کند. کارشناسان امروزه متوجه شده‌اند که استفاده از عسل برای درمان زخم‌های مزمن، سوختگی‌ها، زخم‌های بستر و بهبود بخیه‌ مفید است. برای مثال نتایج یک مطالعه از سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که عسل می‌تواند به ترمیم زخم‌ها کمک کند. اثرات آنتی باکتریایی عسل معمولاً به مقدار پراکسید هیدروژن آن بستگی دارد. اما عسل مانوکا (نوعی عسل که در مناطقی از جنگل‌های نیوزیلند و استرالیا توسط زنبورهای عسل از شهد درخت مانوکا تهیه می‌شود) باوجوداینکه که پراکسید هیدروژن کمتری دارد اما باکتری را از بین می‌برد.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که معروف‌ترین نوع عسل، تقریباً ۶۰ نوع باکتری را مهار می‌کند. این مطالعه همچنین نشان داد که عسل زخم‌های آلوده به استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA) را درمان می‌کند. عسل علاوه بر خواص ضد باکتری که دارد با ایجاد یک پوشش محافظ، یک محیط مرطوب به وجود می‌آورد که به ترمیم زخم‌ها کمک می‌کند.

اکیناسه

بومیان آمریکایی صدها سال از اکیناسه برای درمان عفونت‌ها و زخم‌ها استفاده کرده‌اند. یک مطالعه که در مجله Biomedicine and Biotechnology منتشر شد نشان می‌دهد که عصاره اکیناسه می‌تواند انواع مختلف باکتری ازجمله Streptococcus pyogenes را از بین ببرد. باکتری S.pyogenes عامل گلودرد، سندرم شوک سمی و بیماری گوشت‌خوار (نوعی عفونت که منجر به مرگ بافت نرم بدن می‌شود) است. اکیناسه می‌تواند با التهاب مرتبط با عفونت باکتریایی مبارزه کند.

گیاه‌طلایی (Goldenseal)

گیاه طلایی معمولاً برای درمان مشکلات تنفسی و گوارشی در چای یا کپسول مصرف می‌شود. اما ممکن است با اسهال باکتریایی و عفونت‌های ادراری نیز مقابله کند. بعلاوه نتایج یک مطالعه جدید نیز از استفاده از گیاه طلایی برای درمان عفونت‌های پوستی حمایت می‌کند. در آزمایشگاه، از عصاره‌های گیاه طلایی برای جلوگیری از آسیب رساندن به بافت MRSA استفاده شد. البته شخصی که داروهای دیگری مصرف می‌کند باید قبل از مصرف گیاه طلایی با پزشک مشورت کند زیرا این مکمل می‌تواند در روندهای درمانی اختلال ایجاد کند. گیاه طلایی همچنین حاوی بربرین (berberine) یک جزء مهم از آنتی بیوتیک‌های طبیعی است. البته این آلکالوئید برای نوزادان یا زنان باردار یا شیردهی بی‌خطر نیست.

گل میخک

گل میخک به‌طور سنتی در کارهای دندانپزشکی مورداستفاده قرارگرفته است. تحقیقات اکنون نشان می‌دهند که عصاره آب گل میخک می‌تواند علیه انواع بسیاری از باکتری‌ها ازجمله E.coli مؤثر باشد.

پونه کوهی

برخی معتقدند که پونه کوهی باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود و به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند. همچنین ممکن است دارای خواص ضدالتهابی باشد. محققان هنوز این ادعاها را تأیید نکرده‌اند اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که پونه کوهی به‌ویژه زمانی که به روغن تبدیل می‌شود به آنتی بیوتیک مؤثری تبدیل می‌شود.

خطرات آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی

فقط به دلیل اینکه این مواد طبیعی هستند، لزوماً بی‌خطر نیستد. مقدار و غلظت مواد فعال در مکمل‌های ساخته‌شده از این آنتی بیوتیک‌ها متفاوت است و به همین دلیل فرد باید قبل از مصرف این مکمل‌ها برچسب آن‌ها را به‌دقت بخواند و از فواید سلامتی آن‌ها مطلع شود. به‌عنوان‌مثال، درحالی‌که مصرف سیر پخته بی‌خطر است. اما تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف سیر غلیظ شده به‌صورت مکمل خطر بروز خون‌ریزی را افزایش می‌دهد. بنابراین مصرف این مکمل برای افرادی که می‌خواهند تحت عمل جراحی قرار گیرند یا افرادی که داروهای رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند، می‌تواند خطرناک باشد. همچنین مصرف کنستانتره‌های سیر تأثیر داروهای HIV را کاهش می‌دهند.